Σκορπιέ, αν ο Σεπτέμβριος είχε τίτλο, για εσένα θα ήταν “Η Επιστροφή της Δύναμης”. Όχι της εξουσίας — της δύναμης που πηγάζει από μέσα, από το φως που αναβλύζει όταν παύεις να φοβάσαι τα σκοτάδια σου.
Με την επιστροφή του Κρόνου στους Ιχθύες την 1η του μήνα, επανέρχεται μια παλιά υπόσχεση που είχες δώσει στον εαυτό σου. Ίσως τότε να μην ήσουν έτοιμος να τη στηρίξεις, τώρα όμως έχεις ωριμάσει. Ένα ερωτικό ή δημιουργικό όραμα που είχες βάλει στο συρτάρι επιστρέφει, αλλά αυτή τη φορά με περισσότερη ωριμότητα και λιγότερες ψευδαισθήσεις. Είσαι έτοιμος να κάνεις μια πιο ρεαλιστική επένδυση στην ευτυχία σου.
Η Σεληνιακή έκλειψη στους Ιχθύες στις 7/9 γίνεται σε ένα κομμάτι της ζωής σου που σε συνδέει με τη χαρά, την αγάπη, τον αυθορμητισμό. Είτε είσαι σε σχέση είτε αναζητάς κάτι αληθινό, αυτή η φάση λειτουργεί σαν συναισθηματική κάθαρση. Μπορεί να σε ταρακουνήσει μια ερωτική αποκάλυψη ή η ανάγκη να παραδεχτείς τι πραγματικά ζητάς από έναν άνθρωπο. Ό,τι κι αν συμβεί, θα σου δείξει με ακρίβεια πού αξίζει να επενδύσεις.
Στις 21/9, έρχεται η Ηλιακή Έκλειψη στην Παρθένο, η οποία σε στρέφει στο μέλλον με έναν τρόπο απόλυτα διαυγή. Αν μέχρι τώρα προσπαθούσες να διατηρήσεις σχέσεις, συνεργασίες ή κοινωνικές ταυτότητες που δεν σου ταιριάζουν, τώρα βλέπεις καθαρά. Το ποιος είσαι, με ποιους πορεύεσαι, και ποια είναι η θέση σου σε έναν κύκλο ανθρώπων που είτε σε στηρίζει είτε σε εξαντλεί, δεν χωρά πια αμφιβολίες. Μια επαγγελματική ευκαιρία ή μία συνεργασία μπορεί να λήξει ή να ξεκινήσει με ιδιαίτερα απρόσμενο τρόπο — εμπιστεύσου το ένστικτό σου.
Με τον Άρη να περνά στο δικό σου ζώδιο στις 22 του μήνα, ξυπνάς. Σαν να ξεκλειδώνεται ξανά μέσα σου η καθαρή σου θέληση: αυτή που δεν χαρίζεται, δεν εξηγείται, δεν κρύβεται. Το πάθος γίνεται όχημα και όχι εμπόδιο. Λίγες μέρες μετά, η σύγκρουσή του με τον Πλούτωνα (24/9) σε οδηγεί σε μια βαθιά συνειδητοποίηση: ήρθε η ώρα να αλλάξεις τον τρόπο που επικοινωνείς, διαπραγματεύεσαι και διεκδικείς — ακόμη κι αν χρειαστεί να συγκρουστείς με κάποιους.
Ο Σεπτέμβριος είναι ένας από εκείνους τους μήνες που αφήνεις πίσω σου με λιγότερους ανθρώπους στο πλάι σου, αλλά περισσότερη πίστη στον εαυτό σου. Δεν ζητάς έγκριση — ζητάς συνέπεια. Και στο τέλος, ό,τι μείνει, είναι αυτό που αξίζει να ανθίσει στο σκοτεινό σου κήπο.
