Η θρυλική Vanessa Redgrave έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές στα εξήντα και πλέον χρόνια παρουσίας της στο Χόλιγουντ. Η Βρετανίδα ηθοποιός και μαχητική πολιτική ακτιβίστρια ξεκίνησε την καριέρα της το 1958 κι έπαιξε σε πολλές διασκευές μυθιστορημάτων και θεατρικών έργων στη μεγάλη οθόνη, όπως το Camelot, το Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας και το A Farewell to Arms.
Όσο για την προσωπική της ζωή, η Redgrave έχει μια ιστορία που αξίζει να γίνει ταινία. Η αγαπημένη των Όσκαρ ήταν παντρεμένη με τον επίσης βραβευμένο με Όσκαρ Tony Richardson στην αρχή της καριέρας της στην οθόνη από το 1962 έως το 1968, και το ζευγάρι απέκτησε δύο κόρες που αργότερα έγιναν επίσης ηθοποιοί: Την Joely Richardson και τη Natasha Richardson, η οποία ήταν παντρεμένη με τον Liam Neeson πριν από το μοιραίο ατύχημα στο σκι.
Ωστόσο, η Redgrave βρήκε ξανά τον έρωτα στα γυρίσματα του Camelot επίσης το 1968, στο backlot του στούντιο της Warner Bros στο Λος Άντζελες, αφού ο Richardson φέρεται να την εγκατέλειψε για τη Γαλλίδα σταρ Jeanne Moreau.
Η Redgrave ερωτεύτηκε παράφορα τον συμπρωταγωνιστή της στο Camelot, τον Franco Nero, και οι δυο τους έζησαν ένα παράφορο ειδύλλιο για δεκαετίες.
«Ήταν μια όμορφη γυναίκα. Φανταστική. Είπα ότι με κάλεσε εκεί η Vanessa Redgrave για δείπνο. Μου είπε: "Είμαι η Vanessa Redgrave". Είχε αλλάξει εντελώς. Απίστευτη»
Ο Franco Nero στην αρχή δεν ήθελε να συνεργαστεί με τη Vanessa Redgrave
Ο Franco Nero και η Vanessa Redgrave ήταν ένα απίθανο δίδυμο. Παρά το γεγονός ότι πρωταγωνίστησαν στο Camelot, κανένας από τους δύο δεν αναζητούσε τον έρωτα. Σύμφωνα με τους Los Angeles Times, ο Nero είδε για πρώτη φορά την Redgrave με τον σκηνοθέτη του Camelot, Josh Logan.
«Βλέπω αυτή τη γυναίκα που φοράει μπλε τζιν, γυαλιά και καθόλου μακιγιάζ» θυμάται ο Nero. «Ήμουν κάπως ψυχρός όταν ο Logan μας σύστησε. Είπα αργότερα, “Josh, είσαι σίγουρος ότι έχεις τη σωστή ηθοποιό για τη Γκουένεβιρ; Είναι άσχημη”. Ήμουν ένα νεαρό αγόρι από την Ιταλία που πίστευε ότι οι γυναίκες έπρεπε να είναι μελαχρινές όπως η Sophia Loren».
Ωστόσο, η Redgrave έγραψε ένα σημείωμα στα ιταλικά προσκαλώντας τον Nero στο σπίτι της για δείπνο. Ο Nero δέχτηκε την πρόσκληση κι οδήγησε στο σπίτι της στο Pacific Palisades. «Χτύπησα την πόρτα και μια συγκλονιστική κυρία την άνοιξε» λέει ο Nero.

«Ήταν μια όμορφη γυναίκα. Φανταστική. Είπα ότι με κάλεσε εκεί η Vanessa Redgrave για δείπνο. Μου είπε: "Είμαι η Vanessa Redgrave". Είχε αλλάξει εντελώς. Απίστευτη».
Απέκτησαν τον γιο τους Carlo Nero το 1969, ο οποίος είναι σκηνοθέτης σήμερα, και στη συνέχεια τράβηξαν χωριστούς δρόμους μιας και οι διαφωνίες τους ήταν αφόρητες.
«Υπήρξαν πάμπολλες φορές που δε μιλούσαμε ο ένας στον άλλον ή που φωνάζαμε ο ένας στον άλλον», εξήγησε η Redgrave στην Express UK, η οποία συνέχισε να βγαίνει με τον Timothy Dalton για δεκαπέντε χρόνια, αλλά τελικά νίκησε το πάθος – ο δρόμος της επιστροφής στον Nero ήταν αναπόφευκτος.
«Μερικές φορές είναι λίγο πεισματάρα και πρέπει να βρω έναν τρόπο να την πείσω να κάνει κάτι… Αλλά της αρέσουν τα λουλούδια»
Η τέχνη μιμείται τη ζωή
Η Vanessa και ο Franco ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου τον Δεκέμβριο του 2006. «Η ζωή είναι μερικές φορές πολύ περίπλοκη» παραδέχτηκε ο Nero στους LA Times. «Πάντα την αγαπούσα».
«Κι εγώ τον αγαπούσα» προσθέτει η Redgrave. «Νομίζω ότι όταν γίνεσαι λίγο μεγαλύτερος, νομίζω ότι γίνεσαι σοφότερος» καταλήγει ο Nero.
Οι δυο τους έπαιξαν ξανά ο ένας απέναντι από τον άλλον στη ρομαντική κωμωδία Letters to Juliet του 2010, αποδεικνύοντας ότι πρόκειται πραγματικά για ένα πραγματικό σαιξπηρικό ειδύλλιο. Η 73χρονη τότε Redgrave υποδύθηκε μια χήρα ονόματι Claire που είχε εγκαταλείψει τον έρωτα της ζωής της, τον Lorenzo, τον οποίο υποδυόταν ο Νero, 50 χρόνια νωρίτερα, όταν ήταν φοιτήτρια στη Βερόνα της Ιταλίας.
Πριν φύγει, η Claire έκανε αυτό που έχουν κάνει πολλές ερωτευμένες γυναίκες ανά τους αιώνες, έγραψε ένα γράμμα για την ερωτική της σχέση σαν άλλη σαιξπηρική ηρωίδα, Ιουλιέτα, και το έκρυψε στον τοίχο της αυλής όπου σύμφωνα με τον μύθο ζούσε ο φανταστικός χαρακτήρας.
Όταν μια νεαρή Αμερικανίδα ονόματι Sophie (Amanda Seyfried), που κάνει διακοπές στη Βερόνα χρόνια αργότερα, βρίσκει το γράμμα κρυμμένο σε μια γωνιά του τοίχου, γράφει στην Claire. Και προς μεγάλη έκπληξη της Sophie, η Claire και ο εγγονός της (Chris Egan) φτάνουν στη Βερόνα για να αναζητήσουν τον Lorenzo.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι: η τέχνη μιμείται τη ζωή ή η ζωή την τέχνη;
«Υπάρχουν δύο ατάκες στην ταινία που αποτελούν σπουδαίο μήνυμα για τους νέους, τους ηλικιωμένους, τους μεσήλικες...»

«Όταν μιλάμε για την αγάπη ποτέ δεν είναι αργά»
«Η ζωή είναι μερικές φορές πολύ περίπλοκη» θα πει το 2010 ο 68χρονος τότε Nero, ενώ η Redgrave, λίγες μέρες πριν, είχε χάσει τη μικρότερη αδελφή της, τη Lynn, από καρκίνο του μαστού.
«Ενθουσιάστηκα όταν μου έστειλαν το σενάριο και μου πρότειναν αυτό το ρόλο» συμπληρώνει η Redgrave για το Letters to Juliet. «Ήξερα ότι η παραγωγός και ηθοποιός, Ellen Barkin, με είχε προτείνει, πράγμα που ήταν υπέροχο». Είπε στον σκηνοθέτη ότι πίστευε ότι ο Nero θα ήταν τέλειος για τον Lorenzo.
«Δεν είχαμε κανέναν στο μυαλό μας» λέει ο σκηνοθέτης Gary Winick. «Ο Ιταλός διευθυντής κάστινγκ είπε ότι υπάρχουν μερικοί υπέροχοι ηθοποιοί που θα μπορούσαν να είναι πιο κατάλληλοι... και είπα, ξέρετε, ο Franco θα ήταν ιδανικός και η πραγματική τους ιστορία αντικατοπτρίζει την ιστορία μας. Το γεγονός ότι η Vanessa το πρότεινε, θα το κάνει να λειτουργήσει εξαιρετικά».
Ο Nero, ο οποίος είναι επίσης σκηνοθέτης και σεναριογράφος, είχε ξεχωριστές ιδέες για ορισμένες σκηνές. «Στην πραγματικότητα, όταν τον πρωτογνώρισα, μου έδωσε σελίδες που είχε γράψει», θυμάται γελώντας ο Winick
«Υπάρχουν δύο ατάκες στην ταινία που είναι απαραίτητες» προσθέτει ο Nero. «Είναι δύο ατάκες που αποτελούν σπουδαίο μήνυμα για τους νέους, τους ηλικιωμένους, τους μεσήλικες... Η μία είναι η ατάκα στην οποία η Claire λέει στον Lorenzo "συγγνώμη που άργησα", επειδή τον άφησε να περιμένει πενήντα χρόνια. Κι εγώ λέω "όταν μιλάμε για την αγάπη, ποτέ δεν είναι αργά”. Ήμουν τόσο περήφανος γι' αυτές τις δύο ατάκες».
«Είναι προνόμιο να δουλεύεις με τη Vanessa» λέει ο Nero. «Είναι η καλύτερη».
«Ω, αγάπη μου» λέει απαλά η Redgrave.
«Όταν λέω η καλύτερη, εννοώ η καλύτερη» τονίζει ο Ιταλός θρύλος της υποκριτικής με περισσότερες από 230 ταινίες στην καριέρα του.
«Έχει απίστευτο ταλέντο και όλοι το ξέρουμε αυτό και είναι μια σπουδαία γυναίκα. Μερικές φορές είναι λίγο πεισματάρα και πρέπει να βρω έναν τρόπο να την πείσω να κάνει κάτι… Αλλά της αρέσουν τα λουλούδια. Ο ρομαντισμός είναι κάτι που υπάρχει στη ζωή μας».
«Εγώ δεν έχω βάλει ποτέ το δάχτυλό μου σε υπολογιστή, και εκείνη δεν έχει WhatsApp. Είμαστε ένα χάος, και οι δύο μας. Ναι, είμαστε χάλια…»

Μόνο η πανδημία μπόρεσε να τους χωρίσει
«Εγώ είμαι στη Ρώμη και η Vanessa στο Λονδίνο» θρηνεί ο Nero στην Express UK, από το σπίτι του στην Ιταλία, το 2020 όταν ο Covid τους χώρισε. «Μοιραζόμαστε αυτή την υπέροχη ζωή, και δυστυχώς φέτος... λοιπόν, ήμασταν μαζί, δεν θα το ξεχάσω ποτέ, στο Βερολίνο στις 20 Φεβρουαρίου 2020...».
Τόσο η Redgrave όσο και ο Νero βραβεύτηκαν στο φεστιβάλ κινηματογράφου του Βερολίνου, όπου προβλήθηκε η ταινία του Havana Kyrie, καθώς και το ντοκιμαντέρ Sea Sorrow για τους πρόσφυγες, το οποίο σκηνοθέτησε η Redgrave.
«Την επόμενη μέρα εκείνη πέταξε για το Λονδίνο και εγώ επέστρεψα στη Ρώμη, και αυτή ήταν η τελευταία φορά που είδαμε ο ένας τον άλλον από κοντά» λέει ο Nero, στις ταινίες του οποίου περιλαμβάνονται οι ταινίες John Wick, Die Hard 2 και Django Unchained, ενώ δηλώνει προβληματισμένος για τις βιντεοκλήσεις μέσω Skype ή Zoom.
«Και οι δύο μας είμαστε απαίσιοι σε αυτό» παραδέχεται. «Εγώ δεν έχω βάλει ποτέ το δάχτυλό μου σε υπολογιστή, και εκείνη δεν έχει WhatsApp. Είμαστε ένα χάος, και οι δύο μας. Ναι, είμαστε χάλια… Είναι δύσκολο να είμαστε χωρισμένοι, αλλά μιλάμε σχεδόν κάθε μέρα στο τηλέφωνο… δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο αυτή τη στιγμή… Ήθελε να έρθει εδώ τον Αύγουστο, αλλά ο γιατρός είπε ότι ήταν πολύ επικίνδυνο να πετάξει και να εκτεθεί στην πιθανότητα να κολλήσει τον υιό» λέει ο Nero προσθέτοντας ότι περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, του λείπουν οι ρομαντικές στιγμές που μοιράζεται με τη Redgrave.
«Όταν έρχεται στη Ρώμη μου αρέσει να πηγαίνουμε στην παραλία και να περπατάμε, ακόμη και τον χειμώνα».

