«Το όνομά της είναι ακόμα στο κουδούνι»: Ο σύζυγος της Φώφης Γεννηματά “σπάει” τη σιωπή του – 4 χρόνια χωρίς εκείνη

Ο ίδιος αποκάλυψε πως η μνήμη της παραμένει ζωντανή μέσα από τις καθημερινές στιγμές, τα βλέμματα των παιδιών τους και τις συζητήσεις με φίλους. «Υπάρχει στα βλέμματα των παιδιών, στις συζητήσεις, σε κάθε γωνιά του σπιτιού. Μου λείπει, αλλά πρέπει να συνεχίσουμε».

Ο σύζυγος της αείμνηστης πολιτικού δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στην ισχυρή επιθυμία της Φώφης Γεννηματά να ανοίξει δρόμους για τις γυναίκες στην πολιτική, επισημαίνοντας πως η ίδια πίστευε βαθιά στην ανάγκη για περισσότερες γυναικείες φωνές σε ηγετικές θέσεις. «Ήθελε να ανοίξει δρόμο για τις γυναίκες στην πολιτική. Ένιωθε άσχημα που ήταν η μοναδική εκλεγμένη γυναίκα αρχηγός. Ήθελε να δει κι άλλες γυναίκες να ηγούνται, γιατί πίστευε ότι οι γυναίκες μπορούν να είναι και καλύτερες πολιτικοί από τους άνδρες», είπε.

View this post on Instagram

A post shared by Andreas Tsounis (@andreas_tsounis)

Όσο για τα παιδιά τους, ο Ανδρέας Τσούνης μίλησε με στοργή και δύναμη. Όπως αποκάλυψε, μαζί με τη Φώφη είχαν προετοιμάσει τα παιδιά τους για κάθε ενδεχόμενο, με τρόπο που να τα βοηθήσει να διαχειριστούν την απώλεια. «Ο πόνος της έλλειψης της μητέρας δεν είναι κάτι αμελητέο. Όμως σιγά σιγά, με τον καιρό, και με τη θέλησή τους να προχωρήσουν στη ζωή, τα παιδιά τα καταφέρνουν», είπε, δείχνοντας πόσο βαθιά ριζωμένες είναι οι αξίες που η Φώφη τους άφησε ως κληρονομιά.

Την ημέρα της επετείου, ο Ανδρέας Τσούνης ανάρτησε ένα λιτό αλλά συγκινητικό μήνυμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:

«Σήμερα συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια από την απώλεια της αγαπημένης μας Φώφης Γεννηματά», έγραψε, συνοδεύοντας τη φράση με μια φωτογραφία γεμάτη φως, όπως εκείνη.

Η Φώφη Γεννηματά υπήρξε πρότυπο πολιτικού ήθους, μητέρας και γυναίκας με δύναμη ψυχής. Ο τρόπος με τον οποίο ο σύζυγός της, Ανδρέας Τσούνης, μιλά ακόμη γι’ αυτήν, αποδεικνύει πως ο έρωτας, ο σεβασμός και η μνήμη μπορούν να υπερβούν τον χρόνο και την απώλεια. Τέσσερα χρόνια μετά, η παρουσία της Φώφης Γεννηματά δεν είναι απλώς μια ανάμνηση, είναι ένα φωτεινό παράδειγμα ζωής, αγώνα και αξιοπρέπειας που συνεχίζει να εμπνέει.