Την 29η Ιανουαρίου 2024, η Hind, τότε 6-ετών, επιβιβάστηκε σε ένα μικρό αυτοκίνητο μαζί με συγγενείς της -θείες, θείους, ξαδέρφια- με στόχο να φύγουν από τη γειτονιά Tel al-Hawa στη βόρεια Γάζα. Η οικογένεια προσπαθούσε να διαφύγει από τη βία που σάρωνε την περιοχή, μετά από επίθεση του ισραηλινού στρατού.
Λίγο μετά την εκκίνηση, το αυτοκίνητο δέχθηκε πυρά και, σύμφωνα με τις σοβαρές καταγγελίες, πυροβολισμοί από άρμα μάχης πλησίασαν πολύ κοντά. Η ξαδέρφη της Hind, η 15χρονη Layan Hamadeh, έκανε την πρώτη κλήση στην Παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνο (PRCS), ενημερώνοντας ότι «ένα άρμα πλησιάζει και πυροβολεί». Και λίγο μετά, από το ακουστικό ακούγονται φωνές, κραυγές, πανικός.
Όταν οι διασώστες προσπάθησαν να οργανώσουν αποστολή διάσωσης, έλαβαν προσωρινή άδεια από τις κατοχικές δυνάμεις του Ισραήλ, οι οποίες τους υποσχέθηκαν ασφαλή διέλευση. Παρά όμως την έγκριση, όταν έφτασαν με ασθενοφόρο σημαδεμένο με το σύμβολο της Ερυθράς Ημισέληνου, δέχθηκαν επίθεση. Οι δύο διασώστες, Youssef Zeino και Ahmed Al-Madhoun, έπεσαν νεκροί.
Την ίδια ώρα, μέσα στο αυτοκίνητο, η μικρή Hind είχε καταφέρει να επιζήσει αλλά παγιδευμένη, ανάμεσα στα πτώματα της οικογένειάς της. Το 6χρονο κορίτσι ζήτησε βοήθεια μέσω τηλεφώνου, κρατώντας τη γραμμή ανοιχτή για περίπου τρεις ώρες. «Ελάτε να με πάρετε…Φοβάμαι πολύ, σας παρακαλώ», έλεγε στην τηλεφωνήτρια. Σε κάποιο σημείο ακούγεται να λέει πως το αίμα έχει λεκιάσει τα ρούχα της και η μαμά της θα τη μαλώσει.
Δύο εβδομάδες αργότερα βρέθηκαν τα πτώματα ολόκληρης της οικογένειας, συμπεριλαμβανομένης της μικρής Hind αλλά και των δύο διασωστών. Το αυτοκίνητο είχε δεχθεί πάνω από 300 (κάποιοι μιλούν για 335-355) σφαίρες.
Μέχρι και σήμερα, σχεδόν δύο χρόνια μετά, το ηχητικό ντοκουμέντο από την τηλεφωνική κλήση σοκάρει κι ανατριχιάζει ακόμα και όσους γνωρίζουν καλά την ιστορία.
Το επίσημο trailer του συγκλονιστικού ντοκιμαντέρ μάλιστα, κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες, καθηλώνοντας το κοινό:
Γιατί στο αυτοκίνητο και τι σημαίνει η επιλογή του χώρου
Η οικογένεια προσπαθούσε να διαφύγει, όπως είχαν κάνει χιλιάδες άλλες, από την ενεργή εμπόλεμη ζώνη. Το αυτοκίνητο ήταν προσωρινό καταφύγιο. Την ίδια στιγμή, για έναν αδιευκρίνιστο λόγο, το άρμα του ισραηλινού στρατού επέλεξε να πυροβολήσει απευθείας κι όχι κατά στόχων μάχης, αλλά κατά πολιτών σε διαφυγή.
Αυτή η επιλογή, να επιτεθούν σε μια απλή οικογένεια σε αυτοκίνητο, δεν είναι τυχαία. Σύμφωνα με τις καταγγελίες της PRCS, το ασθενοφόρο που στάλθηκε για διάσωση ήταν σαφώς σημαδεμένο και είχε πάρει «πράσινο φως» από τον στρατό για να περάσει. Παρ’ όλα αυτά, έγινε στόχος - δείγμα ότι, ακόμη και σε «κανονισμένες» αποστολές, η ανθρωπιστική προστασία ήταν σχεδιασμένο να καταρρεύσει.
Η Hind και η οικογένειά της δεν ήταν «μαχητές», πόσο μάλλον «τρομοκράτες». Ήταν άμαχοι. Παιδιά και κηδεμόνες που προσπαθούσαν να γλιτώσουν. Αυτό κάνει την ιστορία τους πιο αποτρόπαιη, γιατί δεν αφορά μια «στρατιωτική σύγκρουση» αλλά ένα έγκλημα κατά ασυνόδευτων πολιτών.
Η φωνή της Hind Rajab «ταξιδεύει»: Από τις Κάννες στην Ελλάδα
Το ηχητικό ντοκουμέντο με τις τηλεφωνικές κλήσεις προς την Ερυθρά Ημισέληνο δεν είναι απλώς ένα νομικό τεκμήριο αλλά ένα μακάβριο ιστορικό πειστήριο της πραγματικότητας στην Παλαιστίνη του 21ου αιώνα. Η φωνή της Hind, παιδική και σπασμένη, που λέει «Σας παρακαλώ, ελάτε», επανειλημμένα, για ώρες, περνά κι αυτή στην αιματοβαμμένη ιστορία της Γάζας.
Η σκηνοθέτις Kaouther Ben Hania αποφάσισε να μην θάψει αυτή τη φωνή. Να τη φέρει στην οθόνη, με τρόπο τέτοιο που δεν επιτρέπει σε κανέναν σινεφίλ να εθελοτυφλεί. Η Ben Hania δεν ήθελε απλώς να αναπαραστήσει τα γεγονότα αλλά να δώσει «φωνή και πρόσωπο» σε θύματα που στη mainstream ειδησεογραφία μένουν συχνά «αριθμοί». «Θέλησα να κάνω αυτή την ταινία γιατί όταν άκουσα για πρώτη φορά τη φωνή της Hind Rajab, ήταν κάτι παραπάνω από μια φωνή· ήταν η φωνή της ίδιας της Γάζας που φώναζε για βοήθεια» είπε.
Πίσω από The Voice of Hind Rajab υπάρχουν μεγάλα ονόματα του διεθνούς σινεμά: Brad Pitt, Joaquin Phoenix, Rooney Mara, Alfonso Cuarón, και Jonathan Glazer, ως εγγύηση πως αυτό δεν είναι κάποιο indie «πείραμα» αλλά ένα διεθνές ανοιχτό κάλεσμα προς το κοινό.
Το φιλμ The Voice of Hind Rajab αποτελεί ανατριχιαστικό ντοκουμέντο: κρατά ζωντανό τον φόβο, την απελπισία, τη ματαίωση και, τελικά, την αδυναμία να σωθεί τελικά το κορίτσι ή κάποιος από την οικογένειά της.
Στο Φεστιβάλ Βενετίας, όταν προβλήθηκε, το κοινό σηκώθηκε όρθιο και χειροκροτούσε για πάνω από 20 λεπτά. Η ταινία τιμήθηκε με το βραβείο Silver Lion Grand Jury Prize, αναδεικνύοντας τη σημασία και το θάρρος του εγχειρήματος. Η ταινία προβλήθηκε επίσης στις Νύχτες Πρεμιέρας και πρόσφατα κυκλοφόρησε και το επίσημο trailer.
Η Ben Hania δηλώνει ξεκάθαρα πως δεν θέλει να κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν «άνετα». «Οι Παλαιστίνιοι δεν ζουν άνετα και δεν έχουμε δικαίωμα να κάνουμε την τραγωδία τους ένα art-project τύπου thriller για θεατές που θα βγουν και θα επιστρέψουν σπίτι».Έτσι, στο ντοκιμαντέρ ακούμε την πραγματική φωνή της Hind στις τελευταίες, τραγικές στιγμές της, ενώ όλες οι άλλες σκηνές (οι προσπάθειες των διασωστών, το τηλεφωνικό κέντρο, κλπ) αποδίδονται από ηθοποιούς.
