Πενήντα χρόνια μετά την πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή, ο Σταμάτης Φασουλής παραμένει από τις πιο καθοριστικές φιγούρες του ελληνικού θεάτρου. Η δουλειά του έχει πάντα ένα χαρακτηριστικό αποτύπωμα: καθαρή ματιά, ακρίβεια στο συναίσθημα, χιούμορ που δεν χαϊδεύει αφτιά και μια βαθιά κατανόηση για το πώς κινείται η ελληνική κοινωνία, με τις αντιφάσεις, τις εμμονές και τις μικρές νίκες της.
Κι όμως, παρά την ιστορία του, δεν λειτουργεί ως άνθρωπος που κοιτάζει πίσω. Το τώρα τον ενδιαφέρει περισσότερο. Γι’ αυτό και συνεχίζει να ανεβάζει έργα που πατούν σε γνώριμα υλικά, αλλά συνομιλούν χωρίς περιστροφές με το παρόν. Η «Κόμισσα της φάμπρικας» είναι η νέα του σκηνοθεσία, μια επιστροφή σε ένα κείμενο οικείο στη συλλογική μνήμη, όχι για να αναπαραστήσει μια εποχή, αλλά για να φωτίσει τι σημαίνει σήμερα.
Παράλληλα, το «Η Δεξιά, η Αριστερά και ο κυρ-Παντελής», που παίζεται για δεύτερη χρονιά, δείχνει τη σταθερή ικανότητά του να χειρίζεται την πολιτική με χιούμορ και διαύγεια, χωρίς κηρύγματα. Οι δύο παραγωγές των Αθηναϊκών Θεάτρων τον βρίσκουν σε μια στιγμή πλήρους ωριμότητας: ένας καλλιτέχνης που ξέρει τι θέλει να πει και το λέει ξεκάθαρα, χωρίς θόρυβο, χωρίς επιτήδευση, μόνο με την εμπειρία και την ειλικρίνεια όσων έχουν δουλέψει μια ζωή στη σκηνή.
Μέσα σε αυτή την καριέρα και την εμπειρία ζει πάντα ο μικρός Σταμάτης. Εκείνο το παιδί με την ακαταμάχητη αποφασιστικότητα και την έντονη φαντασία εξακολουθεί να καθοδηγεί τα βήματά του, να του υπενθυμίζει την πρώτη φλόγα που τον έκανε να αγαπήσει τη σκηνή και να διεκδικήσει τα πάντα με αυθεντικότητα.
