Η Debbie Matenopoulos είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα πρόσωπα της αμερικανικής τηλεόρασης αλλά και μία από τις πιο αγαπημένες φωνές της ομογένειας. Γεννημένη και μεγαλωμένη σε ένα ελληνοαμερικανικό σπίτι στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια, έγινε γνωστή μόλις στα 22 της χρόνια, όταν βρέθηκε στο πάνελ της θρυλικής εκπομπής “The View” δίπλα στην Barbara Walters. Από τότε, η καριέρα της περιλαμβάνει δεκαετίες τηλεοπτικής παρουσίας, έξι υποψηφιότητες για Emmy και έναν ξεχωριστό δεσμό με το κοινό της, τον οποίο η ίδια θεωρεί σημαντικότερο από κάθε βραβείο.
Παράλληλα, η Debbie έχει εξελιχθεί σε μια αυθεντία της γαστρονομίας, με έμπνευση από την ελληνική της κληρονομιά. Το πρώτο της βιβλίο μαγειρικής, “It’s All Greek to Me”, παρουσίασε 120 παραδοσιακές οικογενειακές συνταγές, ενώ το πιο πρόσφατο, “Greekish”, φέρνει μια πιο σύγχρονη και παιχνιδιάρικη προσέγγιση στη μαγειρική, με συνταγές που συνδυάζουν την ελληνική παράδοση με αμερικανικές πινελιές και QR codes που τη φέρνουν κυριολεκτικά στην κουζίνα μας.
Η ίδια μίλησε αποκλειστικά στο Grace για τις μνήμες και τις παραδόσεις της, την αγάπη της για το φαγητό και την οικογένεια, αλλά και για όσα έμαθε από την πορεία της στην τηλεόραση.
Μεγαλώνοντας σε ένα ελληνοαμερικανικό σπίτι στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια, ποια κομμάτια της κληρονομιάς σου κράτησες πιο έντονα και απέναντι σε ποια έπρεπε να επαναστατήσεις;
Αυτό που κράτησα πιο σφιχτά μεγαλώνοντας ήταν οι στενοί οικογενειακοί δεσμοί και οι παραδόσεις που έχουμε εμείς οι Έλληνες. Έχουμε μια τόσο όμορφη κληρονομιά και συχνά τη γιορτάζουμε γύρω από το φαγητό. Εκεί έμαθα όσα ξέρω για τη μαγειρική. Λατρεύω να δείχνω την αγάπη μου στους ανθρώπους μέσα από το φαγητό και πιστεύω πως αυτό είναι άμεσο αποτέλεσμα του ότι μεγάλωσα σε ένα παραδοσιακό ελληνικό σπίτι. Αυτό στο οποίο θα έλεγα ότι… επαναστάτησα απέναντί του ως Ελληνόπουλο ήταν οι πολύ αυστηροί κανόνες του μπαμπά μου: δεν μου επέτρεπε να βγαίνω ραντεβού, να κοιμάμαι σε σπίτια φίλων και έπρεπε να είμαι στο σπίτι το αργότερο μέχρι τις 10 το βράδυ. Έπρεπε να το σκάω κρυφά από το σπίτι αν ήθελα να κάνω οτιδήποτε. Τις περισσότερες φορές με έπιαναν… αλλά όχι πάντα (γελάει).
