Ο Γρηγόρης Κορπίδης μας μιλά για τη βαθιά του σχέση με τη Μιλού και το πώς ένα σκυλί μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου

Greg, τι θυμάσαι πιο έντονα από την πρώτη φορά που αντίκρισες τη Μιλού; Ένιωσες αμέσως σύνδεση μαζί της ή προέκυψε στην πορεία;

Αυτό που θυμάμαι περισσότερο, όταν την είδα για πρώτη φορά, ήταν το πόσο μικρή είναι -ένα τόσο δα πλασματάκι που μόλις χωρούσε στην παλάμη μου. Αλλά αυτό που μου έχει μείνει τελικά πιο έντονα, είναι το βλέμμα της. Ήταν γεμάτο περιέργεια, εξυπνάδα και κάτι ανθρώπινο. Την περίμενα καιρό και είχα μεγάλη λαχτάρα όταν ήρθε. Με θυμάμαι να μην θέλω να πάω στη δουλειά για να μείνω σπίτι να παίξουμε. Επίσης δεν πήγαινα πουθενά που δεν της επιτρεπόταν η είσοδος για να μπορούμε να είμαστε πάντα μαζί. Αυτό συνεχίζεται μέχρι και σήμερα φυσικά.

Ποια ήταν η πρώτη σας δύσκολη στιγμή μαζί, και πώς την ξεπεράσατε;

Δεν είμαι σίγουρος αν ήταν η πρώτη, αλλά σίγουρα ήταν από τις πιο δύσκολες. Ήταν όταν χρειάστηκε να κάνει χειρουργείο στο πίσω της πόδι. Εκτός από το άγχος για την επέμβαση, θυμάμαι ότι μετά είχε παρενέργειες. Τελικά όμως με ψυχραιμία και χιούμορ, τις ξεπεράσαμε. Τώρα τα θυμάμαι και γελάω -τότε όχι και τόσο.

Πώς πιστεύεις ότι θα ήταν η ζωή σου αν δεν είχες δίπλα σου τη Μιλού;

Μαθαίνεις να έχεις πρόγραμμα, συνέπεια, αλλά και να βάζεις στην άκρη τον εγωισμό σου. Η Μιλού δεν είναι απλώς το σκυλάκι μου  -είναι συγκάτοικος, η καλύτερη μου φίλη και ο καθρέφτης μου. Μέσα από εκείνη βλέπω ποιος είμαι, ειδικά τις στιγμές που δεν έχω έλεγχο. Το πώς αντιδρώ, το πώς τη φροντίζω, το πώς της μιλάω. Όλα αυτά με έμαθαν πολλά για μένα. Αν δεν την είχα στη ζωή μου, δεν ξέρω αν θα είχα γνωρίσει ποτέ αυτή την πλευρά του εαυτού μου.

Τι πιστεύεις ότι σου έχει διδάξει η Μιλού σχετικά με τη ζωή και τις σχέσεις;

Αν μπορούσες να δώσεις μια συμβουλή σε κάποιον που σκέφτεται να αποκτήσει κατοικίδιο, ποια θα ήταν αυτή;

Αυτό που θα του έλεγα είναι απλά να το κάνει. Μόνο κερδισμένος μπορείς να βγεις. Ωστόσο, θα του έλεγα επίσης, πως αν δεν μπορείς να του δώσεις τον απαραίτητο χρόνο και την τρυφερότητα, να μην το κάνεις.

Έχει αλλάξει η σχέση σου με το σκυλί σου από τότε που γίνεσαι viral;

Η προσοχή του κόσμου έχει αλλάξει. Και να είμαι ειλικρινής είναι μόνο προς το θετικό. Δεχόμαστε πολύ αγάπη, τόσο εγώ όσο και η μικρή. Η σχέση μεταξύ μας παραμένει ίδια. Για τη Μιλού είμαι απλώς ο Γρηγόρης της. Δεν την νοιάζει το Instagram, την νοιάζει αν έχω κρύψει λιχουδιές στην τσέπη μου, και αν θα κάνουμε τη ρουτίνα μας που λατρεύει. Κι αυτό είναι μια υπενθύμιση και για μένα.

Ποια είναι η αγαπημένη σας στιγμή της ημέρας μαζί;

Η δική μου αγαπημένη στιγμή είναι όταν κοιμόμαστε. Είναι ήρεμη (επιτέλους) δίπλα μου και δεν ζητάει τίποτα. Η δική της αγαπημένη στιγμή, νομίζω πως είναι όταν ξυπνάμε. Από την πρώτη στιγμή που σηκώνεται απ’το κρεβάτι, απαιτεί και γκρινιάζει. Και ταυτόχρονα καταφέρνει να είναι μια γλύκα.

Μοιραστείτε μαζί μας, μερικά από τα μελλοντικά σας πλάνα.

Ονειρεύομαι πάνω απ’ όλα να είναι υγιής και να μπορέσουμε να περάσουμε όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε μαζί. Όλα τα υπόλοιπα τα αφήνω επάνω της. Η Μιλού είναι η αρχηγός της ομάδας μας.  Ο χρόνος μας μαζί είναι για μένα ο μεγαλύτερος θησαυρός και, όσο η Μιλού είναι δίπλα μου, όλα τα υπόλοιπα απλά ακολουθούν.

@greg.corpidis Yes #tomilou ♬ πρωτότυπος ήχος - greg.corpidis

Κάπως έτσι, ο Greg και η Μιλού, μας υπενθυμίζουν πως σε μια εποχή που όλα κινούνται με ταχύτητα και οι ανθρώπινες σχέσεις δοκιμάζονται -η σιωπηλή αλλά σταθερή παρουσία ενός ζώου μπορεί να γίνει το πιο γνήσιο καταφύγιο.

Η ιστορία του Γρηγόρη και της Μιλού είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα viral αφήγημα. Είναι μια υπενθύμιση ότι οι πιο ουσιαστικοί δεσμοί δεν χτίζονται πάντα με λέξεις, αλλά με καθημερινές πράξεις φροντίδας, αφοσίωσης και αμοιβαίου σεβασμού. Και ίσως, τελικά, μέσα από τα μάτια ενός σκύλου να μπορούμε να δούμε την πιο αυθεντική εκδοχή του εαυτού μας -αυτήν που αγαπά χωρίς όρους, που επιλέγει την παρουσία αντί της απουσίας και βρίσκει τη χαρά στα απλά, καθημερινά πράγματα και στιγμές.