Ο Δεκέμβριος, λίγο πριν από την εκπνοή του 2025, μας βρήκε εντός της πρεσβευτικής κατοικίας, να συνομιλούμε με την πρέσβειρα των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ελλάδα, Κίμπερλι Γκίλφοϊλ. Μια εμπειρία μοναδική καθώς η οικία, γνωστή και ως Jefferson House –προς τιμήν του Τόμας Τζέφερσον, ενός από τους ιδρυτές των ΗΠΑ και θεμελιωτή της ανεξαρτησίας τους–, έχει ιδιαίτερη ιστορική σημασία για τη χώρα μας. Ο λόγος είναι η μακροχρόνια φιλία του φιλέλληνα τρίτου προέδρου των ΗΠΑ με τον Αδαμάντιο Κοραή και η μεταξύ τους αλληλογραφία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, μάλιστα, το 1823, ο Τόμας Τζέφερσον έγραψε στον σπουδαίο λόγιο και εισηγητή του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, ο οποίος υπήρξε ο πνευματικός αρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης, στηρίζοντας τον αγώνα για ανεξαρτησία: «Κατέχοντας τη συνδυασμένη ευλογία της ελευθερίας και της τάξης, ευχόμαστε το ίδιο και σε άλλες χώρες, και σε καμία περισσότερο από τη δική σας, η οποία, η πρώτη από τα πολιτισμένα Έθνη, παρουσίασε παραδείγματα για το πώς πρέπει να είναι ο άνθρωπος». Ισχυρά μηνύματα και θεμέλια μιας πολυετούς στενής σχέσης Ελλάδας και ΗΠΑ, την οποία η πρέσβειρα υπογράμμισε συχνά στη συζήτησή μας.
Η νεοκλασική αρχιτεκτονική της οικίας, το πανέμορφο πράσινο που αγκαλιάζει όλη την περίμετρό της, η εορταστική διακόσμηση που ξεκινά από την πόρτα εισόδου με τα κόκκινα λουλούδια και συνεχίζεται στην επιβλητική σκάλα, το μαρμάρινο τζάκι, η αίθουσα με τη μεγάλη βιβλιοθήκη, τα εντυπωσιακά πορτρέτα της πρέσβειρας, αλλά και τα χαριτωμένα γαβγίσματα των τεσσάρων σκυλιών της –τα οποία έχει διασώσει η ίδια και λατρεύει– ήταν μερικά από τα highlights της παραμονής μας εκεί, σε ένα χώρο που παντρεύει την αμερικανική με την ελληνική αισθητική. Μεταξύ άλλων, τις ματιές όλων μας έκλεψε το πλούσια στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο, δίπλα από το οποίο δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι σημαίες της Ελλάδας και των ΗΠΑ.

Κανείς δεν αμφισβητεί λοιπόν το ότι πρόσωπο των ημερών δεν είναι άλλο από την πρέσβειρα των Ηνωμένων Πολιτειών στη χώρα μας, Κίμπερλι Γκίλφοϊλ. Κι αυτό γιατί, για πρώτη φορά στην ιστορία της, αυτή την εξέχουσα θέση καταλαμβάνει μια γυναίκα – και μάλιστα μια γυναίκα της οποίας η αύρα, η ενέργεια και η εξωστρεφής διάθεση έχουν εύλογα μαγνητίσει την προσοχή του ελληνικού λαού. Μια προσωπικότητα που αψηφά την εσωστρέφεια του διπλωματικού της ρόλου –δίχως να ξεχνά λεπτό την ύψιστη τιμή που της έχει δοθεί–, έχει αγκαλιάσει θερμά κάθε της αρμοδιότητα, αλλά και, στο λίγο διάστημα που βρίσκεται σε ελληνικό έδαφος, έχει αναδείξει τη χώρα μας και τις αξίες της, το πνεύμα του πολιτισμού μας και τις δυναμικές μας εντός και εκτός συνόρων.
Μας καλωσόρισε στην πρεσβευτική κατοικία με χαμόγελο και μας έκανε κοινωνούς μοναδικών στιγμών της, παρά τους απαιτητικούς ρυθμούς της νέας της καθημερινότητας. Μας απέδειξε πέρα από κάθε αμφιβολία ότι εκπροσωπεί ιδανικά το «αμερικανικό όνειρο»: με έργο που μιλά ηχηρά, με πυγμή και απόλυτη διαφάνεια, δεν εμμένει σε τίτλους και καλούπια, αλλά, αντίθετα, προσαρμόζεται στις επιταγές κάθε νέου δεδομένου.



