Η Guila Clara Kessous, Πρέσβειρα Ειρήνης της UNESCO Παρισιού και Vice-President των διπλωματών των Ηνωμένων Εθνών της Γενεύης, ήρθε στην Ελλάδα με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ειρήνης σε μια επίσκεψη υψηλού συμβολισμού και βαθιάς πολιτιστικής σημασίας.
Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία και πρόσκληση της κας Άντας Ηλιοπούλου, Προέδρου της γαλλοελληνικης πολιτιστικής κίνησης Le Soleil Foundation και πολυβραβευμένης δημοσιογράφου με σκοπό να απελευθερώσει το περιστέρι της Ειρήνης στο Φλοίσβο του Παλαιού Φαλήρου και να ενώσει νοητικά το Τροκαντερό της Ελλάδας με το Τροκαντερό του Παρισιού.
Η Guila Clara Kessous, Πρέσβειρα Ειρήνης της UNESCO Παρισιού ελευθερώνει το περιστέρι της Ειρήνης στον Φλοίσβο του Παλαιού Φαλήρου.
Κατά την παραμονή της στην Αθήνα, η Πρέσβειρα επισκέφθηκε το Φλοίσβο, όπου προχώρησε σε μια ιδιαίτερα συμβολική κίνηση: την απελευθέρωση ενός λευκού περιστεριού – μηνύματος ειρήνης, ενότητας και ελπίδας, σε μια εποχή γεμάτη διεθνείς προκλήσεις. Η κίνηση αυτή ανέδειξε τον διαχρονικό ρόλο της Ελλάδας ως πυλώνα αξιών και πολιτισμού.
Το Τροκαντερό στο Παρίσι είναι σημαντικό για τα ανθρώπινα δικαιώματα, επειδή η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησε την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Palais de Chaillot στις 10 Δεκεμβρίου 1948. Έτσι το Τροκαντερό του Παρισιού, μετονομάστηκε επίσημα σε Parvis des Droits de l'Homme (Πλατεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) το 1985 για να τιμήσει αυτό το ορόσημο γεγονός και να τιμήσει τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Κατά την παραμονή της στην Αθήνα, η Πρέσβειρα επισκέφθηκε το Φλοίσβο, όπου προχώρησε σε μια ιδιαίτερα συμβολική κίνηση: την απελευθέρωση ενός λευκού περιστεριού – μηνύματος ειρήνης, ενότητας και ελπίδας, σε μια εποχή γεμάτη διεθνείς προκλήσεις. Η κίνηση αυτή ανέδειξε τον διαχρονικό ρόλο της Ελλάδας ως πυλώνα αξιών και πολιτισμού.
Ο Δήμαρχος του Παλαιού Φαλήρου, Γιάννης Φωστηρόπουλος για να τιμήσει την παγκοσμίου εμβέλειαs αφιλοκερδή δράση της τίμησε την Πρέσβειρα Ειρήνης με τιμητική πλακέτα στο Δημαρχείο του Παλαιού Φαλήρου και την ανακήρυξε Επίτιμη Δημότη του Παλαιού Φαλήρου, παρουσία της κυρίας Άντας Ηλιοπούλου, του Αντιδήμαρχου Υγείας και Πρόνοιας, Ιωάννη Αρκουμάνη, και της Προέδρου της Δημοτικής Επιτροπής Ισότητας των Φύλων, Μαρίνας Ζάγκα, που προσέφεραν τις γνώσεις και την εμπειρία τους σε θέματα κοινωνικής ένταξης και υποστήριξης ευάλωτων ομάδων.
Η Άντα Ηλιοπούλου με τη Guila Clara Kessous στην UNESCO Παρισιού.
Τις ημέρες που η Πρέσβειρα Ειρήνης έμεινε στην Αθήνα πραγματοποίησε σειρά συναντήσεων, όπως στη Γαλλική πρεσβεία με την Πρέσβειρα της Γαλλίας στην Αθήνα, Laurence Auer, τον Δήμαρχο της Αθήνας, Χάρη Δουκα και την αντιδήμαρχο Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Ισότητας, Μαρία Στρατηγάκη, τον Πρόεδρο της Ολυμπιακής Επιτροπής, Ισίδωρο Κούβελο, την καλλιτεχνική διευθύντρια του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, Κατερίνα Γρέγου καθώς και πλειάδα καλλιτεχνών, όπως ο Κωστής Γεωργίου με τον οποίο έχουν ξεκινήσει μια συνεργασία που αφορά το ειρηνευτικό έργο και θα δούμε σύντομα, η Εριέττα Βορδώνη, ο γνωστός συνθέτης, Γιώργος Βούκανος που τιμήθηκε στα Διεθνή Μουσικά Βραβεία Intercontinental Music Awards 2025, στην κατηγορία Classical Pangaia, για το έργο του «For You Became the Sun», το οποίο είχε στο επίκεντρο το ιστορικό φόντο του Αρχαίου Θεάτρου της Ήλιδας, ο διεθνής τενόρος Ευάγγελος Γιαμουρης, η Ιωάννα Παρασκευά που παρουσιάζει το I am not a doll κατά της κακοποίησης κλπ.
Η Γυναίκα στο σχοινί
Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης. Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που κάνει ένας Πρεσβευτής Ειρήνης για έναν κόσμο γεμάτο πολέμους;
Θα ήταν αλαζονικό να φανταστεί κανείς ότι ένας Πρεσβευτής Ειρήνης θα μπορούσε να έχει τη φιλοδοξία να σταματήσει τους πολέμους. Αλλά ένας Πρεσβευτής Ειρήνης, όπως εγώ ως Καλλιτέχνης για την Ειρήνη της UNESCO, έχει δύο βασικές αποστολές: πρώτον, να ανακουφίσει τα βάσανα μέσω της τέχνης και δεύτερον, να καινοτομήσει δημιουργικά μέσω πρωτοβουλιών διπλωματικής επιχειρηματικότητας, ιδίως μέσω του πολιτισμού και της ενδυνάμωσης των γυναικών. Η ειρήνη δεν είναι μόνο η απουσία σύγκρουσης, είναι η παρουσία σύνδεσης, σεβασμού και αγάπης. Κάθε μικρή χειρονομία μπορεί να μετατραπεί σε μια μεγαλύτερη μεταμόρφωση.
Επιλέξατε το Τροκαντερό στην Ελλάδα για να απελευθερώσετε το περιστέρι της ειρήνης. Πώς δημιουργήσατε τη σύνδεση με το Τροκαντερό στο Παρίσι;
Το όνομα «Τροκαντερό» στην περιοχή του Φλοίσβου στο Παλαιό Φάληρο τράβηξε αμέσως την προσοχή μου. Μου θύμισε το Τροκαντερό στο Παρίσι, έναν τόπο αφιερωμένο στα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δικαιοσύνη και την ελευθερία. Αυτή η σύνδεση έμοιαζε με μια ποιητική γέφυρα μεταξύ ιστορικών και σύγχρονων αγώνων για αξιοπρέπεια και ελευθερία.
Η απελευθέρωση ενός περιστεριού από αυτήν την τοποθεσία έγινε μια συμβολική χειρονομία: μια γέφυρα μεταξύ πολιτισμών, ένας διάλογος μεταξύ παρελθόντος και παρόντος και μια υπενθύμιση ότι η επιδίωξη της ειρήνης είναι παγκόσμια. Το περιστέρι φέρει την ανθεκτικότητα των μεσογειακών κυμάτων, υψώνοντας πάνω από τις διαιρέσεις και τους φόβους, ενσαρκώνοντας την ελπίδα και τη δύναμη να ξεπεράσουμε τις αντιξοότητες. Η επιλογή αυτού του Τροκαντερό ήταν ένας τρόπος να τιμήσουμε την ιστορία, ενώ παράλληλα διακηρύξαμε ότι η ειρήνη μπορεί να διασχίσει τα σύνορα και να αφυπνίσει καρδιές παντού.
Στη Γαλλική πρεσβεία με την Πρέσβειρα της Γαλλίας στην Αθήνα, Laurence Auer.
Τι ακριβώς είναι τα Peace Talks στα Ηνωμένα Έθνη;
Τα Peace Talks είναι μια παγκόσμια πρωτοβουλία που χρησιμοποιεί τη δύναμη της αφήγησης ιστοριών για να επεκτείνει τον χώρο διαλόγου για την οικοδόμηση της ειρήνης και την επίλυση συγκρούσεων πέρα από την πολιτική σφαίρα. Πάντα πίστευα ότι η ανταλλαγή προσωπικών ιστοριών θάρρους και ανθεκτικότητας μπορεί να εμπνεύσει προβληματισμό, δέσμευση και δράση.
Εντός του ΟΗΕ, εστιάζω στον κρίσιμο ρόλο των γυναικών στις ειρηνευτικές διαδικασίες. Για πρώτη φορά στην 17χρονη ιστορία των Peace Talks, πρότεινα προσωπικά ένα ψήφισμα για τη θέσπιση ποσοστώσεων για τις γυναίκες στα τραπέζια των διαπραγματεύσεων, επειδή η αληθινή και διαρκής ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν οι φωνές των γυναικών συμμετέχουν πλήρως στη λήψη αποφάσεων. Τα Peace Talks είναι μια πλατφόρμα που ενισχύει αυτές τις φωνές, μοιράζεται εμπειρίες και προωθεί δημιουργικές, χωρίς αποκλεισμούς λύσεις για έναν πιο αρμονικό κόσμο.
Με την καλλιτεχνική διευθύντρια του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, Κατερίνα Γρέγου.
Το "Γυναίκα στο Σχοινί" είναι κάτι περισσότερο από τέχνη - είναι μια έκκληση για δράση, μια υπενθύμιση ότι το θάρρος, η αλληλεγγύη και η επιμονή είναι απαραίτητα για την επίτευξη τόσο της προσωπικής όσο και της κοινωνικής ειρήνης.
Είχατε ένα shooting, στο οποίο προσπαθήσατε να σκαρφαλώσετε ψηλά με το σχοινί. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα και μπορείτε να μας πείτε περισσότερα για το εσωτερικό της νόημα;
Η δράση Γυναίκα σε Σχοινί δεν είναι απλώς μια φωτογράφιση. Είναι μια βαθιά μεταφορά για την ευαίσθητη ισορροπία που όλοι αναζητούμε στο ταξίδι μας προς την ειρήνη. Στόχος αυτού του έργου είναι η δημιουργία μιας ταινίας μικρού μήκους που παρουσιάζει την εξέλιξη των δικαιωμάτων των γυναικών ως μια ανάβαση σε ένα σχοινί - κάθε κόμπος αντιπροσωπεύει ένα ορόσημο, κάθε λαβή έναν αγώνα, κάθε κίνηση ένα βήμα προς την ισότητα.
Για χρόνια, δίσταζα να αναλάβω αυτή τη φυσική και συμβολική πρόκληση. Ωστόσο, η αντιμετώπιση των δικών μου φόβων και περιορισμών μού επέτρεψε να ξεπεράσω τα προσωπικά μου όρια και να ενσαρκώσω τη συλλογική ανάβαση των γυναικών παγκοσμίως, αγωνιζόμενες για αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη.
Η ταινία μικρού μήκους θα παρουσιαστεί στις 8 Μαρτίου στα Ηνωμένα Έθνη στη Γενεύη, στη Νέα Υόρκη και στην UNESCO στο Παρίσι, αναδεικνύοντας την παγκόσμια σημασία των δικαιωμάτων των γυναικών και τον ουσιαστικό τους ρόλο στην οικοδόμηση της ειρήνης. Κάθε σκηνή αποτυπώνει διαφορετικά στάδια του αγώνα των γυναικών, συνοδευόμενα από φωνές που μιλούν στις μητρικές τους γλώσσες, δημιουργώντας ένα πολυφωνικό μωσαϊκό κοινής ελπίδας. Το αποκορύφωμα είναι η απελευθέρωση ενός περιστεριού, που συμβολίζει την ανθεκτικότητα, την ελευθερία και την παγκόσμια αναζήτηση για ισότητα.
Το "Γυναίκα στο Σχοινί" είναι κάτι περισσότερο από τέχνη - είναι μια έκκληση για δράση, μια υπενθύμιση ότι το θάρρος, η αλληλεγγύη και η επιμονή είναι απαραίτητα για την επίτευξη τόσο της προσωπικής όσο και της κοινωνικής ειρήνης.
Με τον Πρόεδρο της Ολυμπιακής Επιτροπής, Ισίδωρο Κούβελο στο γραφείο του μπροστά από φωτογραφία του Καλλιμάρμαρου.
Ποια είναι η πρώτη και η τελευταία σκέψη και όραμα που έχετε σήμερα, την ημέρα της παγκόσμιας ειρήνης, για αυτόν τον τρελό κόσμο;
Σήμερα το πρωί, η πρώτη μου σκέψη ήταν πως ο καθένας από εμάς είναι ένας πιθανός αρχιτέκτονας ειρήνης. Σε έναν κόσμο συγκρούσεων και διαιρέσεων, μπορεί να φαίνεται συντριπτικό - αλλά μέσα από αυτό που αποκαλώ διπλωματική επιχειρηματικότητα, κάθε δράση γίνεται γέφυρα, κάθε χειρονομία εργαλείο συμφιλίωσης. Είμαστε όλοι επιχειρηματίες ειρήνης.
Στο τέλος της ημέρας, το όραμά μου είναι αυτό της ανθεκτικότητας και της ευθύνης: ένας κόσμος όπου οι διαπραγματεύσεις, οι αποφάσεις και οι διάλογοι ενσωματώνουν τις φωνές των γυναικών, τη δημιουργικότητα της τέχνης και την ενσυναίσθηση της ανθρώπινης σύνδεσης. Η ειρήνη δεν είναι ένα μακρινό όνειρο. είναι μια καθημερινή δημιουργία. Μέσω της διπλωματικής επιχειρηματικότητας, μπορούμε να μετατρέψουμε τον πολιτισμό, την τέχνη και τη θαρραλέα φαντασία σε όργανα για διαρκή αρμονία. Κάθε φωνή έχει σημασία, κάθε δράση μετράει και μαζί, ως επιχειρηματίες ειρήνης, μπορούμε να μεταμορφώσουμε τον κόσμο μας.
Στην πρακτική μου, συνδυάζω τη θεραπεία μέσω τέχνης με τη δραματοθεραπεία, χρησιμοποιώντας θεατρικές τεχνικές για να βοηθήσω γυναίκες και παιδιά να ενσαρκώσουν και να επεξεργαστούν συναισθήματα που οι λέξεις από μόνες τους δεν μπορούν να μεταδώσουν.
Εργάζεστε με θεραπεία μέσω τέχνης με γυναίκες και παιδιά που έχουν κακοποιηθεί. Πείτε μας γι' αυτό.
Η θεραπεία μέσω τέχνης είναι ένα μετασχηματιστικό εργαλείο για την θεραπεία. Μελέτες δείχνουν ότι σχεδόν το 78% των συμμετεχόντων με προβλήματα ψυχικής υγείας βιώνουν μετρήσιμη βελτίωση μετά την εμπλοκή τους σε θεραπεία μέσω τέχνης, και έχει αποδειχθεί ότι μειώνει το στρες, το άγχος και το τραύμα, ενώ παράλληλα προάγει τη συναισθηματική έκφραση και την ολιστική ευεξία.
Στην πρακτική μου, συνδυάζω τη θεραπεία μέσω τέχνης με τη δραματοθεραπεία, χρησιμοποιώντας θεατρικές τεχνικές για να βοηθήσω γυναίκες και παιδιά να ενσαρκώσουν και να επεξεργαστούν συναισθήματα που οι λέξεις από μόνες τους δεν μπορούν να μεταδώσουν. Αυτή η προσέγγιση επιτρέπει στα θύματα κακοποίησης ή τραύματος να ανακτήσουν τις ιστορίες τους, να βρουν τη φωνή τους και να ξαναχτίσουν την ταυτότητά τους μέσω της δημιουργικής έκφρασης.
Ως διευθύντρια του Διεθνούς Φόρουμ Παγκόσμιας Ημέρας Τέχνης, συνεργάζομαι με καλλιτέχνες, θεραπευτές και ακτιβιστές παγκοσμίως για να τονίσω πώς η τέχνη μπορεί να μεταμορφώσει την υγεία, την εκπαίδευση και την οικοδόμηση της ειρήνης. Αυτοί οι χώροι επιτρέπουν στους συμμετέχοντες να αξιοποιήσουν τη δημιουργικότητα ως εργαλείο ανθεκτικότητας, ενδυνάμωσης και κοινωνικού μετασχηματισμού. Μέσω της τέχνης και του δράματος, ο πόνος γίνεται έκφραση και η έκφραση γίνεται θεραπεία - μια κρίσιμη οδός προς την προσωπική και συλλογική ειρήνη.
*Φωτογραφίες αρχείου της Πρέσβειρας Ειρήνης.
