Babe Paley, η πιο καλοντυμένη μοναχική γυναίκα στα αριστοκρατικά σαλόνια της Νέας Υόρκης

View this post on Instagram

A post shared by Joshua Kamei (@ladiesofmadisonave)

Ο πρώτος γάμος: Stanley Grafton Mortimer Jr.

Το 1940, στα 25 της, παντρεύτηκε τον Stanley Mortimer Jr, τον οποίο είχε γνωρίσει μέσω του περιοδικού όπου έγραφε. Ήταν απόγονος των Standard Oil, γόνος παλιάς, αριστοκρατικής οικογένειας της Νέας Υόρκης.

Ο Mortimer ήταν γοητευτικός αλλά παραδοσιακός. Δεν ήταν ούτε ιδιαίτερα ενθουσιώδης, ούτε ανατρεπτικός. Ήταν ίσως ο τύπος που ταίριαζε σε μια νεαρή κυρία που έπρεπε να «τακτοποιηθεί» κοινωνικά. Ο γάμος τους φάνταζε ιδανικός στα χαρτιά: όμορφο ζευγάρι, καλή καταγωγή, δύο παιδιά (ένας γιος κι ένα κορίτσι), σπίτι στη Madison Avenue. Όμως η Babe δεν άντεξε την αδράνεια.

View this post on Instagram

A post shared by Meshmuseum Official 🇹🇭 (@meshmuseum)

Πέρα από την κοινωνική προβολή, ο Mortimer ήταν άστατος, άπιστος και εντελώς αδιάφορος απέναντι στις προσωπικές φιλοδοξίες της. Ο κύκλος των Mortimer ήταν κλειστός και βουτηγμένος στον ελιτισμό, χωρίς το δημιουργικό φως ή τη φιλοδοξία που η Babe φανερά αναζητούσε. Επιπλέον, τα ζητήματα αλκοολισμού και ερωτικής απιστίας του Stanley επιβάρυναν τον γάμο από νωρίς.

Το διαζύγιο ήρθε σχετικά γρήγορα, το 1946. Ο Mortimer είχε γυρίσει από τον πόλεμο, με βαριά ψυχολογικά προβλήματα και αλκοολισμό (αργότερα, θα λάμβανε τη διάγνωση ότι έπασχε από διπολική διαταραχή).

Για μια γυναίκα σαν την Babe, που ήταν ήδη μητέρα δύο παιδιών, το να μείνει μόνη στα 31 της ήταν σίγουρα ρίσκο. Όμως για την ίδια, ήταν απελευθέρωση. Δεν έχασε καθόλου χρόνο: ήδη από το 1945 είχε γνωρίσει τον William Paley.

View this post on Instagram

A post shared by Truman’s Swans (@trumansswans)

Η μεταμόρφωση μέσα από τον Paley

Όταν η Babe γνώρισε τον William S. Paley, εκείνος ήταν ήδη μια αυτοκρατορική φιγούρα στα μίντια. Αν κι ο ίδιος προερχόταν από οικογένεια Ουκρανών μεταναστών εβραϊκής καταγωγής, είχε ανελιχθεί στην κορυφή της αμερικανικής επιχειρηματικής σκηνής μέσω του CBS, μεταμορφώνοντάς το από μια μικρή ραδιοφωνική εταιρεία σε κολοσσό της ενημέρωσης, της ψυχαγωγίας και του πολιτισμού.

Με μια πρώτη ματιά, έμοιαζαν εντελώς αταίριαστοι: εκείνος ήταν πρακτικός, μεθοδικός, κάπως ψυχρός. Εκείνη ήταν κοινωνική, ελεύθερη, μαγνητική. Όμως, η Babe για τον Paley ήταν ένα χρυσό εισιτήριο. Μια γυναίκα-σύμβολο της παλιάς, καθωσπρέπει Αμερικής: λευκή, αριστοκρατική, μορφωμένη, με αίμα και ανατροφή που έσταζαν προνόμιο. Εκείνος είχε ανέβει στην κορυφή των μίντια με τις δυνάμεις του, αλλά η πόρτα των σαλονιών της «παλιάς καλής κοινωνίας» παρέμενε μισόκλειστη.

View this post on Instagram

A post shared by Palm beach Vintage (@palmbeachvintage)

Κι εκεί, στο σημείο που ενώνονται ο έρωτας με την κοινωνική στρατηγική, γεννήθηκε ένας από τους πιο πολυσυζητημένους γάμους της εποχής.

Η Babe από την πλευρά της παραιτήθηκε από τη δουλειά της στο περιοδικό, πράγμα που πολλοί ερμήνευσαν ως «ταπεινωτικό», όμως στην πραγματικότητα ήταν στρατηγική μεταμόρφωση: μετατράπηκε από εργαζόμενη γυναίκα σε μούσα, σύμβολο, περσόνα.

Με τον Paley απέκτησε δύο παιδιά, την Kate και τον William (ναι, αυτά ήταν όντως τα ονόματά τους!). 

View this post on Instagram

A post shared by Mark D. Sikes (@markdsikes)

Η χρυσή εποχή της Babe 

Η εβδομαδιαία τους βάση ήταν μια σουίτα στο St. Regis, πάνω στη Fifth Avenue, κλασική, ήσυχη και πολυτελής. Τα Σαββατοκύριακα ανήκαν στην Kiluna Farm, την εξοχική τους έπαυλη στο Long Island, που εξελίχθηκε σε σημείο συνάντησης για την αμερικανική ελίτ: τραπέζια με την Grace Kelly, τον Truman Capote, τη Lucille Ball, δημοσιογράφους, πολιτικούς, ανθρώπους του στιλ και του θεάματος. Ένα σαλόνι όπου η λάμψη μπλεκόταν με τη φιλοδοξία και το κουτσομπολιό με τον φθόνο.

Η Babe, αν και πάντα στο επίκεντρο της προσοχής, δεν ήταν άτρωτη. Ο γάμος της με έναν άνδρα εβραϊκής καταγωγής αποκάλυψε τη λεπτή αλλά αδιαπέραστη μεμβράνη της νεοϋορκέζικης ελίτ. Ορισμένοι ιδιωτικοί όμιλοι δεν τους αποδέχτηκαν ποτέ. Τα λευκά, αγγλοσαξονικά, προτεσταντικά σαλόνια (WASP) δε συγχωρούσαν τέτοιες επιλογές.

Ήταν μια ρωγμή. Μικρή, αλλά σημαδιακή. Η αρχή μιας μετατόπισης: από το καθαρόαιμο σύμβολο μιας τάξης, σε κάτι πιο σύνθετο κι ανθρώπινο.

View this post on Instagram

A post shared by Truman’s Swans (@trumansswans)

Κοινωνική κυριαρχία και προσωπικό τίμημα

Η Babe δεν ήταν μόνο πρότυπο μόδας. Σταδιακά άρχισε να μεταμορφώνεται σε σύμβολο του zeitgeist της εποχής της - μούσα μιας σύγχρονης νοοτροπίας. Όπως αναφέρει η Carol Prisant, «σχεδόν όλοι ήταν κομπάρσοι μπροστά της. Εκείνη, εντελώς αβίαστα, ήταν το αστέρι». Στο ζενίθ της λάμψης της τιμήθηκε 14 φορές ως «η πιο καλοντυμένη γυναίκα της χρονιάς» και το 1958 εντάχθηκε στο Fashion Hall of Fame.

Ωστόσο, στο παρασκήνιο, η ζωή της δεν ήταν τόσο τέλεια. Οι υποχρεώσεις της στην υψηλή κοινωνία επισκίαζαν τις σχέσεις της με τα παιδιά της, καθώς η ίδια ήταν δεδηλωμένα προσκολλημένη στον κοινωνικό της ρόλο. Ο William S. Paley, αν και δεν ήταν ανοιχτά άπιστος με τρόπο που θα προκαλούσε σκάνδαλο, είχε εξωσυζυγικές σχέσεις και η Babe το ήξερε. Δεν ήταν ανόητη ούτε παθητική. Ήταν απλώς μια γυναίκα που είχε μάθει ότι η εικόνα έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από την αλήθεια, ειδικά στον κόσμο που κινείσαι μέσω «κοινωνικών συμβολαίων» κι όχι συναισθηματικής ισότητας.

View this post on Instagram

A post shared by Alex Papachristidis (@alexsviewpoint)

Το σχήμα του γάμου τους ήταν συμβολικό όσο και λειτουργικό: εκείνος είχε την εξουσία, εκείνη τη χάρη. Εκείνος κυριαρχούσε στον κόσμο των μίντια, εκείνη στις κοσμικές στήλες. Και όσο αυτή η ισορροπία κρατούσε, οι παρασπονδίες του περνούσαν χωρίς δημόσια ρήξη. 

Κι όμως, πίσω από την τέλεια εικόνα υπήρχε μοναξιά. Ο Paley δεν ήταν τρυφερός σύντροφος. Δεν της προσέφερε την εσωτερική ασφάλεια ή τη βαθιά συναισθηματική εγγύτητα που η Babe, παρά το ψύχραιμο παρουσιαστικό της, πιθανόν ποθούσε. 

View this post on Instagram

A post shared by Truman’s Swans (@trumansswans)

Η φιλία της Babe με τον Truman Capote ήταν ιστορική. Η Babe ήταν μια από τους περίφημους «Κύκνους» του. Ωστόσο, η ίδια είχε πει για εκείνον «ήταν ο μόνος άνθρωπος που με έκανε πραγματικά ευτυχισμένη. Αλλά υπήρχε και κάτι κακόβουλο με τον Capote. Κάτι δυσάρεστο». Εκείνη τον προσκαλούσε στα πιο ιδιωτικά της δείπνα, του άνοιγε την πόρτα σε μια κλειστή, εντυπωσιακά προσεγμένη ζωή κι εκείνος ανταπέδιδε με θαυμασμό, κοσμική εξυπνάδα και μια υπόγεια διάθεση για αποκάλυψη. Ήξερε τα πάντα: τις απιστίες, τη μοναξιά της, τις σιωπηλές συμφωνίες πίσω από τους «τέλειους» γάμους.

View this post on Instagram

A post shared by Sotheby's (@sothebys)

Όμως, η φιλία με τον Truman Capote πέρασε κρίση όταν εκείνος αποκάλυψε προσωπικά της στοιχεία στο βιβλίο Answered Prayers. Η «εξορία» της από εκείνον ήταν μια από τις λιγοστές στιγμές έντονου πλήγματος στην εικόνα και την αυτοκυριαρχία της.

Κληρονομιά στυλ και κοινωνικής επιρροής

Η Babe ήταν ίσως μία από τις πρώτες influencers. Συνέχιζε να επιβάλλει στιλιστικές τάσεις χωρίς καμία προσπάθεια ή τουλάχιστον, έτσι έμοιαζε. Ένα μαντήλι δεμένο στη λαβή της τσάντας της έγινε αντικείμενο μίμησης από την Park Avenue μέχρι το Παρίσι. Το σταχτί καστανό των μαλλιών της καθόρισε χρωματολόγια κομμωτηρίων.

Τα κοσμήματά της δεν ήταν ποτέ κραυγαλέα, αλλά πάντα αξιομνημόνευτα. Επέλεγε κομμάτια των Fulco di Verdura και Jean Schlumberger (οι avant-garde θρύλοι του κόσμου της υψηλής κοσμηματοποιίας) και τα φορούσε σαν προέκταση του χαρακτήρα της, όχι σαν ένδειξη πλούτου. 

Όπως είχε πει ο σχεδιαστής Bill Blass (ίσως ο πιο κοντινός της στον κόσμο της μόδας): «Δεν είδα ποτέ τη Babe να περνά απαρατήρητη». Σταδιακά, οι γυναίκες δεν τη θαύμαζαν απλώς αλλά τη σπούδαζαν. Κάθε της δημόσια εμφάνιση αποκρυπτογραφούνταν σαν παπύρος. 

View this post on Instagram

A post shared by Mintage (@mintage)

Τέλος και καθολική απομυθοποίηση

Το 1974 η Babe διαγνώστηκε με καρκίνο του πνεύμονα, κάτι που συχνά αποδίδεται στο γεγονός ότι ήταν μανιώδης καπνίστρια καθόλη τη διάρκεια της ζωής της. Σχεδίασε σχολαστικά την κηδεία της, τη διακόσμηση, ακόμη και το γεύμα στο μνημόσυνο. Πέθανε στις 6 Ιουλίου 1978, μόλις μία μέρα μετά τα 63α γενέθλιά της.

Η ζωή της Babe Paley υπήρξε μια συνεξέλιξη εμφάνισης και ουσίας, ανάμεσα στη glamour εικόνα και την ατομική ισορροπία, ανάμεσα στην κοινωνική επιβολή και την ανθρώπινη ανάγκη για συναισθηματική ασφάλεια. Έζησε (σχεδόν) ανθρώπινα, δίπλα στην τελειότητα της δημόσιας ζωής, ένιωσε την πληρότητα και την απώλεια στον ιδιωτικό της χώρο.