Την πρώτη της ατομική έκθεση παρουσιάζει η visual artist Μαρία Όλγα Βλάχου στον χώρο της Συλλογής Ελληνικών Ενδυμασιών «Βικτωρία Γ. Καρέλια» στην Καλαμάτα από τις 23 Φεβρουαρίου έως τις 13 Απριλίου 2025. Μέσα από δεκατέσσερα έργα μεγάλων διαστάσεων και ένα βίντεο, η Μαρία Όλγα μεταφράζει σε ψηφιακές απεικονίσεις, «κεντημένες» στο χέρι, τα υφαντά, τα κεντητά και τα πλεκτά που χάθηκαν ή κρύβονται σε σεντούκια. Αφουγκραζόμενη τις ανάσες των γυναικών, που σε παλαιότερες εποχές και διαφορετικές συνθήκες, μετέτρεπαν το βίωμά τους σε τέχνη, μετατρέπει κάθε βελονιά σε pixel και φέρνει το σημαντικό χθες στο ελπιδοφόρο αύριο.
Η Στηλομαντήλα της Καρπάθου, ένα παραδοσιακό νυφικό πουκάμισο από το Μενίδι Αττικής, επιτοίχια κεντήματα από τα νησιά του Ιονίου, τα κεντητικά μοτίβα της γιορτινής φορεσιάς του Αλμυρού Μαγνησίας αποτελούν έμπνευση για τη Μαρία Όλγα Βλάχου, όπως και η αγάπη ως αιώνιος δεσμός, η οικειότητα, ο έρωτας στη σύγχρονη εποχή, η επικοινωνία μέσα από τα emojis. Η καλλιτέχνις καλεί το κοινό να συνδεθεί με τον ζωντανό και αδιάλειπτο παλμό της παράδοσης, αναδεικνύοντας την άρρηκτη σχέση που ενώνει το παρελθόν με το παντοτινό παρόν.
Όπως σημειώνει ο επιμελητής της έκθεσης, Συμεών Μπάνος, «αντλώντας την έμπνευσή της από την ελληνική κεντητική παράδοση, η καλλιτεχνική πρακτική της Μαρίας Όλγας ενσαρκώνει έναν λεπτομερή και πολυεπίπεδο διάλογο ανάμεσα στα αρχέγονα σύμβολα που απεικονίζουν οι κεντήστρες στο έργο τους και τον σύγχρονο πολιτισμό. Στην καρδιά της πρακτικής της, όπως υποδηλώνει ο τίτλος της έκθεσης “Remembering the Future: Uncutting Cords”, βρίσκεται η αποσύνδεση και ο επαναπροσδιορισμός των πολιτισμικών συνδέσεων μεταξύ παράδοσης, ιστορίας και ταυτότητας. Με μια σχολαστική διαδικασία, η καλλιτέχνης δημιουργεί δομημένα μοτίβα χρησιμοποιώντας την ψηφιακή τεχνική «κουκκίδα προς κουκκίδα». Έτσι, μέσω της επανάληψης της κεντητικής πράξης σε ψηφιακό περιβάλλον, αφενός αποτίει φόρο τιμής στην παραδοσιακή κεντητική τέχνη και αφετέρου εξερευνά τη διαλογιστική ποιότητα που ενυπάρχει στη δημιουργία. Έτσι, το έργο της μεταμορφώνει τα παραδοσιακά μοτίβα σε ψηφιακούς αστερισμούς, προκαλώντας μια αίσθηση εκστατικής συνείδησης και μεταφυσικού θαυμασμού που γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ παραδοσιακού και νεωτερικού».
