Προβλέψεις για τα Oscars 2026: Το φαβορί του Paul Thomas Anderson, η αβεβαιότητα του Λάνθιμου και η έκπληξη του Frankenstein

Φέτος, η οσκαρική κούρσα θυμίζει καλοκουρδισμένη μηχανή, χωρίς ιδιαίτερα δράματα (βέβαια μέχρι τον Φεβρουάριο, μπορεί κανείς να ελπίζει). Όλοι κάνουν τις εμφανίσεις που πρέπει, στα events που πρέπει, με τη στρατηγική που πρέπει. Ήδη, μετά τα Governors Awards, το τοπίο έχει αρχίσει να ξεκαθαρίζει, φυσικά, όχι χωρίς εκπλήξεις και χωρίς εκείνη τη γνωστή ασταθή ενέργεια που κάνει κάθε σεζόν να μοιάζει έτοιμη να ανατραπεί ανά πάσα στιγμή. Πάντως, το κλίμα διαφέρει αρκετά από τη συγκεχυμένη εικόνα των περσινών βραβείων (βλ. το σκάνδαλο με την πρωταγωνίστρια του -μέχρι τότε φαβορί- Emilia Perez), όπου απρόβλεπτες νίκες και ήττες στα μεγάλα φεστιβάλ, είχαν δυσκολέψει τις προβλέψεις.

Η Ακαδημία δεν έχει ακόμα ανοίξει τα χαρτιά της, αλλά οι τάσεις είναι σαφείς: ο Paul Thomas Anderson με το «One Battle After Another» και ο Ryan Coogler με το «Sinners» βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, ο καθένας με το δικό του είδος βαρύτητας. Το πρώτο ελκύει τον σεβασμό της Ακαδημίας με την τεχνική αρτιότητα, τη στιβαρότητα και το star power, ενώ το δεύτερο έχει ήδη αφήσει το δικό της αποτύπωμα στην ποπ κουλτούρα και μοιάζει να πατάει πάνω σε κάτι απολύτως επίκαιρο. Αν έπρεπε να διαλέξουμε μεταξύ των δύο, το One Battle After Another παραμένει το σίγουρο χαρτί, με τον Leonardo DiCaprio σε έναν κωμικοτραγικό ρόλο που έχει ήδη μαγνητίσει την προσοχή των ψηφοφόρων, και με υποψηφιότητες που μοιάζουν βέβαιες στις κατηγορίες Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Διασκευασμένου Σεναρίου.

Το «Frankenstein» του Guillermo del Toro σκαρφαλώνει στα προγνωστικά, με την αισθητική της ταινίας, την καλλιτεχνική διεύθυνση και τα κοστούμια να γίνονται θέμα συζήτησης, ενώ η ερμηνεία του Jacob Elordi ως Τέρας φαίνεται ικανή να διεκδικήσει θέση στην κατηγορία Α’ ή Β’ Ανδρικού Ρόλου.

Παράλληλα, η Chloé Zhao με το «Hamnet» έχει καταφέρει να κερδίσει την προσοχή χάρη στην εκφραστική ερμηνεία της Jessie Buckley, η οποία θεωρείται το μεγάλο φαβορί για το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου. Η σκηνή, όπου προσπαθεί μάταια να σώσει τον ετοιμοθάνατο γιο της, έχει αφήσει πολλούς σινεφίλ και κριτικούς με κομμένη την ανάσα, αποδεικνύοντας ότι η συναισθηματική φόρτιση εξακολουθεί να παίζει καθοριστικό ρόλο στην οσκαρική ψηφοφορία. Μάλιστα, όπως πρόσφατα ανακοινώθηκε, το Hamnet θα τιμηθεί στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Παλμ Σπρίνγκς τον Ιανουάριο του 2026. Η Buckley θεωρείται το μεγάλο φαβορί, με αντίπαλες όπως η πρωτοεμφανιζόμενη Chase Infinity και η Renate Reinsve, που επίσης έχουν δείξει δυναμική στις κριτικές και στα festival screenings.

Στην κατηγορία Β’ Γυναικείου Ρόλου, η Ariana Grande ξεχωρίζει για τον ρόλο της Glinda στο «Wicked: For Good». Η παρουσία της σταθεροποιεί την ταινία ανάμεσα στις εμπορικά ισχυρότατες, ενώ μια πιθανή νίκη της θα γράψει ιστορία, καθώς θα ήταν η πρώτη φορά που μια γυναίκα ηθοποιός προτείνεται για τον ίδιο ρόλο δύο συνεχόμενες χρονιές. Η Cynthia Erivo, συμπρωταγωνίστρια της, δε μένει πίσω, με την ερμηνεία της να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο και για δική της υποψηφιότητα.

Ο Timothée Chalamet με το «Marty Supreme» (Josh Safdie) συνεχίζει να εδραιώνει τη θέση του στην οσκαρική κούρσα. Υποδύεται έναν πρωταθλητή πινγκ πονγκ της δεκαετίας του 1950, ένας ρόλος που απαιτούσε χρόνια προετοιμασίας και η ερμηνεία του, έντονα σωματική και ψυχολογικά φορτισμένη, έχει ήδη τραβήξει τα βλέμματα. Στην ίδια κατηγορία, ο Leonardo DiCaprio για το «One Battle After Another» παραμένει -ίσως- το μεγαλύτερο φαβορί, ενώ οι Sean Penn, Benicio del Toro και Teyana Taylor διεκδικούν δυναμικά μια θέση στις κατηγορίες των Β’ Ρόλων.

Μικρότερες παραγωγές και διεθνείς συμμετοχές δείχνουν ότι η πορεία δεν είναι γραμμική. Ο Jafar Panahi με το «It Was Just an Accident» φέρνει το Ιράν στο προσκήνιο και είναι θεωρητικά το μεγάλο φαβορί για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας, ειδικά μετά τον Χρυσό Φοίνικα. Καθόλου απίθανο να διεκδικήσει και υποψηφιότητες για Σκηνοθεσία και Πρωτότυπο Σενάριο.

Στην κατηγορία της Ξενόγλωσσης Ταινίας ξεχωρίζουν, επίσης, το νορβηγικό «Sentimental Value» με τη δυνατή καλλιτεχνική υπογραφή του Joachim Trier, καθώς και το βραζιλιάνικο «The Secret Agent» (η τελευταία ταινία που συμμετείχε ο Udo Kier).

Στα animation, το πολυσυζητημένο κορεάτικο «KPop Demon Hunters» δε φαίνεται να έχει σοβαρό ανταγωνισμό (γενικά αρκετά «πλαδαρή» χρονιά για το αμερικανικό animation).

Όσο για τον Γιώργο Λάνθιμο και τη «Βουγονία» του, ο σκηνοθέτης φέτος κινείται σε ένα παράξενο, σχεδόν διφορούμενο μονοπάτι. Ναι μεν, η κινηματογραφική κοινότητα τον θαυμάζει για την αισθητική και την τόλμη του, αλλά ταυτόχρονα φαίνεται να τον αντιμετωπίζει με μια δόση επιφυλακτικότητας. Το Bugonia διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά για να διεκδικήσει σημαντικές υποψηφιότητες (Σκηνοθεσίας, Α’ και Β’ Ανδρικού και Διασκευασμένου Σεναρίου), όμως δεν έχει καταφέρει ακόμα να αποκτήσει το momentum που είχαμε δει με το Poor Things. Παρ’ όλα αυτά, ο Λάνθιμος παραμένει σταθερά παρών στη συζήτηση, με τις εμφανίσεις του σε προβολές και τα Q&A να ενισχύουν την παρουσία του και να διατηρούν ζωντανό το ενδιαφέρον των ψηφοφόρων της Ακαδημίας.

Αν έπρεπε σήμερα να συνοψίσουμε το κλίμα μέχρι στιγμής: το One Battle After Another οδηγεί, το Sinners ανασαίνει στον σβέρκο του, το Frankenstein επιταχύνει επικίνδυνα, το Hamnet κρατά την αξιοπρέπεια της σεζόν και το Wicked: For Good λειτουργεί ως ο εμπορικός γίγαντας. Αλλά, όπως πάντα, τίποτα δεν έχει κλειδώσει κι οι επόμενες εβδομάδες προβολών και Q&A θα αναδιαμορφώσουν τον χάρτη.