Travel Dysmorphia: Το νέο άγχος της γενιάς των social media και η ανάγκη να “ταξιδεύουμε περισσότερο”

Τη στιγμή όμως που νιώθεις όλα αυτά, ξεχνάς ίσως πως βρίσκεσαι σε σύγκρουση με τη δική σου ιστορία, τα οικονομικά σου, τον χρόνο και το όνειρο που έχεις για τον κόσμο και τη ζωή.

Η σύγκριση, τροφοδοτούμενη από τα social media, γίνεται ύπουλα. Ένα «κλικ» κάτω από ένα ηλιοβασίλεμα στη Καλιφόρνια ή μια selfie στους δρόμους του Παρισιού μπορεί να ξυπνήσει την αίσθηση πως «κάπου δεν τα κατάφερες». Πως κάτι δεν κάνεις καλά. Ξεχνώντας πως η πραγματικότητα και η αληθινή ζωή, είναι διαφορετική από την ψηφιακή.

Σύμφωνα με πρόσφατες ψυχολογικές μελέτες, η υπερβολική έκθεση σε “κατασκευασμένες” εμπειρίες ευτυχίας οδηγεί σε μειωμένη ικανοποίηση από την καθημερινότητα. Το αποτέλεσμα; Μια γενιά που κυνηγά εμπειρίες όχι για να ζήσει, αλλά για να αποδείξει ότι ζει.

Όταν το ταξίδι γίνεται δείκτης αξίας

Η κουλτούρα του “wanderlust” —η λατρεία για αέναα ταξίδια— έχει romantic αφετηρία και σίγουρα μοιάζει ιδανική -αλλά κατέληξε να λειτουργεί σαν μια νέα μορφή κοινωνικής πίεσης.

Στο μυαλό πολλών νέων, το διαβατήριο γεμάτο σφραγίδες ισοδυναμεί με επιτυχία, και η παραμονή στο ίδιο μέρος μεταφράζεται ως αποτυχία.

Ωστόσο, αυτή η λογική διαστρεβλώνει μέχρι και τον σκοπό των ταξιδιών: από τρόπο εξερεύνησης του κόσμου, σε μέσο επιβεβαίωσης.

Το «Travel Dysmorphia» συχνά κρύβει κάτι βαθύτερο: την επιβεβλημένη αδυναμία να ζούμε ουσιαστικά τη δική μας ζωή. Όταν το βλέμμα είναι διαρκώς στραμμένο στο “επόμενο ταξίδι”, το παρόν μοιάζει φτωχό, το τώρα ανεπαρκές.

Από το FOMO στη σύνδεση

Η αντιμετώπιση του Travel Dysmorphia ξεκινά από τη συνειδητοποίηση ότι δεν χρειάζεται να δεις όλον τον κόσμο για να νιώσεις πλήρης. Ούτε να ακολουθήσεις τις τάσεις των social, για να είσαι αποδεκτός και «επιτυχημένος».

Μια μικρή εκδρομή, ένα μικρό χωριό που δεν έχεις ξαναδεί, ένας περίπατος δίπλα στη θάλασσα — μπορούν να έχουν την ίδια αξία με ένα ταξίδι, αρκεί να τα ζεις στο τώρα.

Είναι ώρα να συνειδητοποιήσουμε, πως τα ταξίδια δεν είναι διαγωνισμός εμπειριών, αλλά πράξη σύνδεσης: με τον τόπο, τους ανθρώπους, τον εαυτό σου.

Το Travel Dysmorphia είναι το σύμπτωμα μιας εποχής που μετράει την ευτυχία σε stories των 15 δευτερολέπτων. Μια κοινωνία που μπερδεύει τη γεμάτη ζωή με τη γεμάτη ατζέντα.