Oversharing: Τι αποκαλύπτει η υπερέκθεση για την ψυχολογία και τα όριά σου

Η Social Penetration Theory, γνωστή και ως «Θεωρία του Κρεμμυδιού», εξηγεί ότι οι σχέσεις εξελίσσονται σταδιακά, καθώς κάθε πλευρά αποκαλύπτει όλο και πιο βαθιά στρώματα του εαυτού της. Όταν το άνοιγμα είναι άμεσο και χωρίς αμοιβαιότητα, η ισορροπία χάνεται. Το αποτέλεσμα; Ο άλλος απομακρύνεται ή δεν μπορεί να «κρατήσει» αυτό που του εμπιστευτήκαμε.

Το oversharing ως έκρηξη του τραύματος

Στην ψυχοθεραπεία του τραύματος, η υπερέκθεση θεωρείται μια αυθόρμητη αποφόρτιση. Είναι μια ασυνείδητη ανάγκη να «αδειάσουμε» όσα κουβαλάμε μέσα μας, χωρίς όμως να υπάρχουν ακόμη ασφαλείς συνθήκες. Δεν πρόκειται για συνειδητή επιλογή, αλλά για μια αναβίωση του παλιού πόνου.

Γιατί νιώθεις ντροπή μετά

Το oversharing μπορεί να αφήσει πίσω του ένα αίσθημα ντροπής ή μετάνοιας. «Είναι σαν να πρόδωσες τον εαυτό σου, δίνοντας κάτι ιερό χωρίς να υπάρχει εμπιστοσύνη», εξηγούν οι ειδικοί. Αυτό που ξεκίνησε ως ανάγκη για σύνδεση, καταλήγει ως αίσθηση εσωτερικής εγκατάλειψης.

Τα όρια ως πράξη φροντίδας

Η Brené Brown, καθηγήτρια στο University of Houston και ειδική σε θέματα ευαλωτότητας και ντροπής, υπενθυμίζει:

Το να κρατήσεις κάτι για τον εαυτό σου, δεν σημαίνει ότι είσαι κλειστός ή ψυχρός· σημαίνει ότι προστατεύεις τη συναισθηματική σου ακεραιότητα. Το να επιλέγεις πού, πότε και σε ποιον θα ανοιχτείς είναι ένδειξη ωριμότητας — όχι φόβου.

Πριν μιλήσεις, σκέψου:

Μιλάω γιατί νιώθω ασφάλεια ή γιατί δεν αντέχω άλλο να το κρατάω μέσα μου;

Έχει αποδείξει ο άνθρωπος απέναντί μου ότι μπορώ να του εμπιστευτώ κάτι τόσο προσωπικό;

Θυμάμαι ότι δεν χρωστάω σε κανέναν την ιστορία μου;

Αν η απάντηση δεν είναι ξεκάθαρη, πάρε χρόνο. Η σιωπή κάποιες φορές δεν είναι απόσταση — είναι αυτοφροντίδα.

Το oversharing είναι ένα σιωπηλό σημάδι ότι διψάμε για κατανόηση και οικειότητα. Όμως, η πραγματική οικειότητα δεν χτίζεται στην ταχύτητα της εξομολόγησης, αλλά στη σταθερότητα της εμπιστοσύνης. Μάθε να φυλάς την αλήθεια σου για τους ανθρώπους που την αξίζουν — γιατί το να προστατεύεις τον εαυτό σου είναι πάντα η πιο βαθιά μορφή αγάπης.