Κάθε περίοδος αλλαγής στη ζωή μας, είτε πρόκειται για επιστροφή σε μια απαιτητική καθημερινότητα είτε για την έναρξη μιας νέας φάσης, συνοδεύεται από την ανάγκη να ξαναβρούμε ρυθμό. Οι αλλαγές αυτές συχνά δημιουργούν ανάμικτα συναισθήματα: νοσταλγία για όσα αφήνουμε πίσω, ανυπομονησία για όσα έρχονται, αλλά και άγχος για το πώς θα ανταποκριθούμε. Σε τέτοιες στιγμές, η στοχοθεσία μπορεί να λειτουργήσει ως εσωτερική πυξίδα.
Στόχοι με ουσία
Οι στόχοι δεν είναι μόνο πρακτικά καθήκοντα που μας οργανώνουν· είναι και ψυχολογικά στηρίγματα. Μας δίνουν κατεύθυνση, μας βοηθούν να συνδεθούμε με μια επιθυμητή εκδοχή του εαυτού μας και μειώνουν την αίσθηση αβεβαιότητας. Όμως η αξία τους εξαρτάται από το πώς τους θέτουμε. Ένας ασαφής στόχος, όπως «να αλλάξω τη ζωή μου», δημιουργεί συχνά πίεση και απογοήτευση. Αντίθετα, στόχοι συγκεκριμένοι και μετρήσιμοι, όπως «τρεις φορές την εβδομάδα θα αφιερώνω μισή ώρα για περπάτημα», γίνονται εφαρμόσιμοι και ενισχύουν την αυτοπεποίθηση.
Η μετάβαση χωρίς άγχος
Κάθε αλλαγή μπορεί να μοιάζει με απότομη «βουτιά στο κενό». Προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα ταυτόχρονα: να οργανώσουμε το σπίτι, να επιστρέψουμε στη δουλειά, να ξαναβάλουμε σε σειρά τις συνήθειες μας. Αυτό συχνά οδηγεί σε άγχος και αίσθηση αποτυχίας. Η ψυχοθεραπευτική προσέγγιση μάς προτρέπει να βλέπουμε τη μετάβαση όχι σαν άλμα, αλλά σαν διαδικασία. Δεν χρειάζεται να καλύψουμε κάθε στόχο μονομιάς· αρκεί να ξεκινήσουμε με λίγα βασικά βήματα που θα μας προσφέρουν αίσθηση σταθερότητας.
