Η αναμονή άξιζε. Από τη στιγμή που ο Glenn Martens ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τον οίκο Y/Project, ο κόσμος της μόδας περίμενε κάτι μεγάλο. Και το πήρε: ο Βέλγος σχεδιαστής ανέλαβε επισήμως τα ηνία του Maison Margiela και έκανε το ντεμπούτο του με μια haute couture συλλογή που τίμησε το παρελθόν και άνοιξε δυναμικά ένα νέο κεφάλαιο.
Σε μια κίνηση γεμάτη συμβολισμό, ο Martens επανέφερε τις διάσημες μάσκες του Margiela – ένα από τα πιο εμβληματικά και ιδιοσυγκρασιακά στοιχεία του οίκου. Από το πρώτο κιόλας σόου του Martin Margiela την Άνοιξη του ’89, οι μάσκες είχαν σκοπό να αφαιρέσουν την προσωπική ταυτότητα του μοντέλου και να εστιάσουν το βλέμμα του κοινού αποκλειστικά στα ρούχα. Ο Martens όχι μόνο τίμησε αυτό το concept, αλλά το εξέλιξε δημιουργικά, με μάσκες από πλαστικό, δαντέλα, μεταλλικά στοιχεία, ακόμη και ένα «κουτάλι» που μετατράπηκε σε γλυπτό-αξεσουάρ.
Αν και το κοινό εντυπωσιάστηκε από την εικαστική δύναμη των μασκών, αυτό που πραγματικά ξεχώρισε ήταν τα ίδια τα ρούχα. Η πασαρέλα άνοιξε με γλυπτά φορέματα από PVC, που θύμιζαν τις πειραματικές υφές του Margiela στα πρώτα του χρόνια, όταν χρησιμοποιούσε μέχρι και σακούλες σκουπιδιών ή σελοφάν. Στη συνέχεια, ήρθαν οι avant-garde δημιουργίες – φορέματα σαν από άλλον πλανήτη, με χρυσαφένιες μάσκες που παρέπεμπαν σε όντα μιας άλλης διάστασης.
Η συλλογή ανέδειξε την τεχνική αρτιότητα του Martens: από βελούδινα φορέματα με όψη πολύτιμων λίθων, μέχρι φορέματα που έμοιαζαν με μπαρόκ ταπισερί, παλτά με «θέσεις» για τα χέρια, τζιν κομμάτια δουλεμένα σαν χειροτεχνία, σακάκια από παγιέτες, και φούστες από αποσπασμένα denim στοιχεία. Όμως το πιο εντυπωσιακό κομμάτι ήταν ένα «φάντασμα» φορεμάτων – ένας αιθέριος λευκός όγκος που θύμιζε τη "Veiled Virgin", μόνο πιο μυστηριακός, σχεδόν απόκοσμος.
Ο Glenn Martens δεν παρουσίασε απλώς μια καλή συλλογή· έθεσε τα θεμέλια για μια νέα εποχή στον Margiela. Σεβόμενος τις ρίζες του οίκου, αλλά με φρέσκια και πολύπλευρη οπτική, κατάφερε να συνδέσει το παρελθόν με το μέλλον. Αν αυτό ήταν μόνο η αρχή, τότε η συνέχεια προμηνύεται συναρπαστική.
Οι "Margiela-heads", όπως συνηθίζεται να αποκαλούνται οι φανατικοί του οίκου, έχουν κάθε λόγο να χαμογελούν.
