Γαλλική Ριβιέρα, τέλη δεκαετίας του ’60. Το λευκό γίνεται πιο σαγηνευτικό απ’ το μαύρο, και το στυλ που προσδίδει, είναι απλά ακαταμάχητο. Καλώς ήρθατε στην πισίνα των ανομολόγητων πόθων. Ένα fashion editorial που αποπνέει δυναμισμό και αιχμαλωτίζει, όπως το βλέμμα της Romy Schneider. Η μόδα κάνει βουτιά στη νοσταλγία.
Η δεκαετία του ’60 στα τέλη της, ήταν ήδη πιο ώριμη απ’ όσο ήθελε να δείχνει. Η επανάσταση είχε κοπάσει, το Woodstock δεν είχε ακόμα στεγνώσει από τη βροχή, και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η Γαλλική Ριβιέρα επέστρεφε στο savoir vivre. Εκεί, στην ήσυχη πολυτέλεια της απραξίας, ξεδιπλώνεται το La Piscine, μια ταινία όπου η ψυχολογία και η αισθητική έχουν κοινή γκαρνταρόμπα.
Ολόσωμα μαγιό με βαθύ ντεκολτέ, co-ords, μαλλιά πιασμένα χαλαρά, nude αποχρώσεις στα χείλη και μεγάλα γυαλιά που θυμίζουν ότι όλα είναι θέμα οπτικής γωνίας. Η τάση δεν είναι vintage, είναι ανάγκη. Η ανάγκη να φορέσουμε το συναίσθημα με την ίδια φυσικότητα που φοράμε ένα λινό πουκάμισο.
Είναι σκηνικό συναισθηματικής αναμονής. Το ζευγάρι της πισίνας δεν χορεύει, δεν γελά, δεν ανταλλάσσει υποσχέσεις. Επικοινωνεί με μη λεκτικά σήματα... Γιατί ό,τι δεν λέγεται, φοριέται. Και ό,τι δεν φαίνεται, στυλιζάρεται με ακρίβεια.
