«Μου αρέσει η ιδέα ενός show όπου τίποτα δεν είναι προβλέψιμο. Ήθελα να δημιουργήσω ένα αίσθημα αυθορμητισμού, όπως αυτό που βιώνουμε κάθε πρωί πηγαίνοντας στη δουλειά, χωρίς να ξέρουμε τι μας περιμένει. Όλοι είναι καλεσμένοι».
Με αυτά τα λόγια ο Matthieu Blazy όρισε τον τόνο για τη δεύτερη συλλογή του στο τιμόνι της Chanel, μια συλλογή που απομακρύνεται από τη φαντασμαγορία για χάρη της αληθινής ζωής, των μικρών συνηθειών, των στιγμών που χάνουμε μέσα στη βιασύνη της πόλης.
@runwaycover Chanel Metiers d'art 2026 by Matthieu Blazy Today Chanel unveiled its Métiers d’Art 2026 collection in New York City, and honestly, the setting was everything. It may be unexpected for the maison, but it proves that luxury can be worn anywhere—even in the subway. That’s what I call true chic. This is only Matthieu’s second collection for Chanel, and I’m absolutely here for it. I’m not interested in comparing him to Karl; he’s carving out his own vision for the house. I’m obsessed with the red, white, and blue tweed jacket, and the overall styling felt like a love letter to every fashionista in NYC. There were even subtle touches of Breakfast at Tiffany’s glamour woven into the LBD look. Matthieu is off to an incredible start, and I can’t wait to see what he delivers for haute couture. #chanel #cocochanel #matthieublazy #fyp #fypシ゚ ♬ original sound - Matt David (aka Disco Dave)
Σε ένα μετρό που καθημερινά χωράει χιλιάδες ιστορίες, η Chanel αποφάσισε να χωρέσει και μία ακόμη, τη δική της πιο ανθρώπινη, inclusive και παιχνιδιάρικα αστική αφήγηση. Ένα show που δεν έμοιαζε με show, και γι’ αυτό ακριβώς εκθειάστηκε.
Το μετρό της Νέας Υόρκης δεν είναι το πιο εύκολο μέρος για να βρεις μαγεία, αλλά είναι σίγουρα το πιο αληθινό. Ο Blazy το γνωρίζει καλά αυτό και το αξιοποίησε με τον καταλληλότερο τρόπο. Το Métiers d’Art 2025-2026 ήταν μια άσκηση πάνω στο πώς η μόδα μπορεί να είναι σπουδαία χωρίς να φωνάζει, να είναι inclusive χωρίς να το διαφημίζει, να είναι fun χωρίς να γίνεται φτηνή.
Για το Métiers d’Art 2025-2026, η Chanel επέλεξε να βουτήξει βαθιά στον αστικό ρεαλισμό. Oι υπόγειες πλατφόρμες μεταμορφώθηκαν σε πασαρέλα, οι μελωδίες του live jazz trio μπερδεύονταν με ήχους συρμών και ανακοινώσεων, ενώ τα φώτα άφηναν μια υγρή λάμψη στις μεταλλικές επιφάνειες. Το αποτέλεσμα; Ένα σκηνικό-χρονικό για το πώς η μόδα μπορεί να είναι ταυτόχρονα υψηλή τέχνη και κομμάτι του δρόμου.
Τα looks κινήθηκαν ανάμεσα στο κλασικό tweed και την ανεπιτήδευτη urban αισθητική, σαν να βγήκαν από τον ίδιο πρωινό συρμό όπου συναντιούνται μια επιχειρηματίας, μια φοιτήτρια, μια μπαλαρίνα και μια μετανάστρια που πηγαίνει στη δεύτερη δουλειά της.
Δεν ήταν τυχαίο πως ο Blazy έφτιαξε μια συλλογή που αγκαλιάζει πραγματικές ταυτότητες, όχι κατασκευασμένες εκδοχές της “Chanel γυναίκας”.
Το casting το έκανε ξεκάθαρο, μοντέλα διαφορετικών ηλικιών και διαδρομών, που περπατούσαν σαν να ανήκαν εκεί πριν φτάσει η haute couture. Η συμπερίληψη εδώ δεν εμφανίστηκε ως μόδα. Εμφανίστηκε ως φυσική κατάσταση.
Οι τσάντες, ίσως τα πιο πολυπόθητα αντικείμενα του οίκου, έπαιξαν με τον κώδικα της πόλης. Γραμμικά μοτίβα σαν τα πλακάκια των σταθμών, μεταλλικές λεπτομέρειες που θύμιζαν tokens, υφές εμπνευσμένες από διαφημιστικές αφίσες που ξεκολλάνε. Παράδοξα, μέσα στη φθορά της πόλης, υπήρξε μια νέα καθαρότητα.
Το show στο σύνολό του, όμως, είχε έναν ακόμη στόχο. Να δείξει πως η μόδα, όταν γίνεται με ενσυναίσθηση, μπορεί να συνομιλεί με όλους, όχι μόνο με τους μυημένους. Και αυτό ακριβώς, είναι η επιτυχία του οίκου, που δείχνει να «πιάνει» τον παλμό της εποχής.
Αυτό που κάνει τη 2η συλλογή του Matthieu Blazy για τον οίκο Chanel τόσο εντυπωσιακή είναι η αίσθηση ελευθερίας που αποπνέουν τα σχέδιά του. Αν και τιμά με κάθε δυνατό τρόπο την κληρονομιά του οίκου, όλα στα ρούχα «φωνάζουν» Chanel, αλλά με φρέσκια, σύγχρονη ματιά, ο Blazy δεν σταματά να εξελίσσει την αισθητική του brand μέσα από concepts που συνδέονται άρρηκτα με την ιστορία του και τη σύγχρονη καθημερινότητα που συμπεριλαμβάνει τους πάντες.
Εμπνεόμενος από την αγάπη της Coco Chanel για τη Νέα Υόρκη -η οποία ταξίδεψε για πρώτη φορά στην πόλη του φωτός το 1931 και αποφάσισε να διοργανώσει ένα φιλανθρωπικό fashion show στο Μανχάταν, επεκτείνοντας τη φήμη του οίκου εκτός Ευρώπης- ο Blazy μεταφέρει στη συλλογή του τον παλμό και τη ζωντάνια των ανθρώπων που κινούνται καθημερινά στα βαγόνια.
Κάθε σιλουέτα αφηγείται την ιστορία μιας μοναδικής προσωπικότητας, από showgirls και σύγχρονους σούπερ ήρωες μέχρι εργαζόμενες γυναίκες και μητέρες, δημιουργώντας ένα κινηματογραφικό σκηνικό που αποτυπώνει τον απρόβλεπτο ρυθμό της πόλης.
Τα ρούχα συνδυάζουν δεξιοτεχνία και υψηλή αισθητική, με τη συμμετοχή των πιο γνωστών ατελιέ του οίκου, και αντλούν στοιχεία από την Art Deco και τη μόδα των 1920s έως και των 2020s, ενώ η «χαλαρή» glamour αισθητική τους παραμένει φρέσκια, αναζωογονητική και μοντέρνα.
Και τελικά, ίσως η μεγαλύτερη επιτυχία του Blazy ήταν πως δεν μας ζήτησε να θαυμάσουμε τη Chanel, αλλά να θαυμάσουμε την καθημερινή ζωή μέσα από αυτήν.
