Τα graphic tees δεν είναι απλώς βαμβακερά μπλουζάκια με μια στάμπα. Είναι το πιο προσιτό, άμεσο και “δημοκρατικό” μέσο προσωπικής έκφρασης που έχει δώσει ποτέ η μόδα. Από το πανκ των ‘70s, την ποπ κουλτούρα των ‘90s μέχρι το streetwear των τελευταίων δεκαετιών, τα graphic tees έχουν μετατραπεί σε προσωπικό μανιφέστο που φοριέται στο στήθος.
Για πολλά χρόνια τα graphic tees υπήρξαν μια μορφή επανάστασης ή έκφρασης. Ο κύριος σκοπός τους ήταν να δηλώσουν αυτά που το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας προτιμά να μείνουν ανείπωτα. Από στιχάκια μέχρι και συνθήματα, όλοι θέλουμε να βρούμε άτομα που να καταλαβαίνουν το νού μας. Τα graphic tees ήταν και μπορούν να είναι ο οδηγός μας ως προς το αίσθημα του "ανήκειν".
Πολιτικό, σαρκαστικό, ειρωνικό, νοσταλγικό, επαναστατικό, ή απλώς χιουμοριστικό. Από το “We Should All Be Feminists” της Dior μέχρι ένα ξεθωριασμένο logo των Nirvana, το graphic tee είναι πάντα κάτι παραπάνω από ύφασμα.
Παρόλο που το κίνημα των t-shirts φαίνεται να έκανε τα πρώτα του βήματα την δεκαετία του '60, ο κόσμος των '80s αποφάσισε να δώσει φωνή στους καθημερινούς τους αγώνες. Γνωστή για την πρωτοπορία της στα ανατρεπτικά και εκδηλωτικά graphic tees, η διάσημη σχεδιάστρια Katharine Hamnett ξεκίνησε τον αγώνα της νωρίς την δεκαετία του '80. Το γεγονός που στιγμάτισε την ιστορία της μόδας, ήταν η φράση "58% DON’T WANT PERSHING" πάνω σε ένα λευκο t-shirt.
