Η Diesel δεν παρουσίασε απλώς ένα συνηθισμένο show στην Εβδομάδα Μόδας του Μιλάνου, έστησε μια εμπειρία. Ο Glenn Martens, γνωστός για την ανατρεπτική του οπτική, μετέτρεψε την άνοιξη/καλοκαίρι 2026 σε ένα παιχνίδι ανακάλυψης, όπου η μόδα έπαψε να είναι στατική εικόνα και έγινε συμμετοχικό γεγονός. Το Μιλάνο έγινε σκηνικό ενός τεράστιου “Easter egg-hunt”: μοντέλα μέσα σε διάφανα αυγά εμφανίστηκαν σε εκκλησίες, μπαρ, πλατείες, ακόμα και σε απροσδόκητους χώρους της πόλης.
Κάθε αυγό έφερε QR-code, καλώντας το κοινό να «κυνηγήσει» τη συλλογή στους δρόμους. Έτσι, ο Martens έκανε πράξη το μότο του: όλοι στην πρώτη σειρά.
Το κεντρικό σόου στα νέα headquarters της Diesel κορυφώθηκε με μια εικόνα-σύμβολο: τα μοντέλα περπατούσαν πάνω σε ένα βουνό από πεταμένα ρούχα. Ήταν ένα σκηνικό σκληρό, αλλά ειλικρινές· μια υπενθύμιση της κρίσης της υπερκατανάλωσης, που η μόδα συχνά προτιμά να αγνοεί. Μέσα σε αυτό το τοπίο, η συλλογή του Martens έμοιαζε να «ξαναγεννιέται» μέσα από τα απομεινάρια, σαν να έλεγε ότι η ομορφιά μπορεί να προκύψει από το χάος.
Η συλλογή SS26 είναι μια εξερεύνηση του αποδομημένου, του ατελούς, του ωμά όμορφου. Τα σακάκια εμφανίστηκαν με λουριά που ξεπηδούσαν σαν θραύσματα μοτοσικλετιστικής στολής· οι δερμάτινες φούστες είχαν άκοπες, ακανόνιστες άκρες, σαν να είχαν σκιστεί από το ίδιο το δέρμα· τα knit jumpsuits ξεγελούσαν το μάτι με trompe l’oeil υφές· ενώ τα φορέματα από ξεφτισμένη μουσελίνα θύμιζαν σύννεφα που διαλύονται. Ο Martens απέδειξε πως η αποδόμηση μπορεί να είναι ποίηση.
