Η υπόθεση της Βικτόρια Ρόσκινα, της 27χρονης Ουκρανής δημοσιογράφου που βασανίστηκε μέχρι θανάτου σε ρωσική αιχμαλωσία, αποκαλύπτει ένα σκοτεινό δίκτυο μυστικών κρατήσεων, βασανιστηρίων και συστηματικής καταστολής της ελευθερίας του Τύπου. Δεν είναι απλώς ένα ακόμη φρικτό επεισόδιο στη μακρά λίστα εγκλημάτων πολέμου που διαπράττονται από το 2022 και μετά. Είναι μια απόδειξη ότι η Ρωσία του Πούτιν, αδιαφορώντας για κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, εφαρμόζει μια πολιτική αποτροπής μέσω ωμής βίας — στοχεύοντας όχι μόνο στρατιώτες ή πολιτικούς αντιπάλους, αλλά και τους ίδιους τους αφηγητές του πολέμου: τους δημοσιογράφους.
Η Ρόσκινα δεν ήταν άγνωστη. Είχε γράψει για την Ukrainska Pravda, συνεργαζόταν με το Radio Free Europe και βρισκόταν πάντα στην πρώτη γραμμή, ακόμη και σε περιοχές που άλλοι απέφευγαν. Το καλοκαίρι του 2023, επέλεξε να διασχίσει τα σύνορα μέσω Πολωνίας και Λετονίας για να ερευνήσει από μέσα τα λεγόμενα «φίλτρα» — τα μυστικά κέντρα κράτησης που στήνει το ρωσικό καθεστώς στις κατεχόμενες περιοχές της Ουκρανίας. Μπήκε στο στόμα του λύκου γνωρίζοντας τον κίνδυνο, με στόχο να αποκαλύψει τι ακριβώς συμβαίνει στους Ουκρανούς πολίτες που εξαφανίζονται χωρίς ίχνος. Το τίμημα ήταν η ίδια της η ζωή αλλά και η αξιοπρέπεια του σώματός της μεταθάνατον.
Victoria Roshchyna
— Austin (@Austin82043578) April 29, 2025
Rest In Power... pic.twitter.com/qN2ciPBwjL
Η υπόθεσή της αποκαλύφθηκε κομμάτι-κομμάτι, μέσα από διαρροές, μαρτυρίες κρατουμένων, και τελικά — μήνες μετά — από τη σορό της που παραδόθηκε παραμορφωμένη και ακρωτηριασμένη. Μια σορός χωρίς λάρυγγα, χωρίς μάτια, χωρίς εγκέφαλο. Η Ρόσκινα ενώνει τη μοίρα της με αυτή άλλων ερευνητριών που πλήρωσαν με τη ζωή τους το θάρρος τους — της Anna Politkovskaya, της Daphne Caruana Galizia και πολλών άλλων. Όμως στη δική της περίπτωση, η βαρβαρότητα δεν κρύφτηκε πίσω από «ατυχήματα» ή «παραστρατημένους εγκληματίες».
