Η Μαρία Τούβα έχει μιλήσει στο Grace για την ιστορία του γιου της Δημήτρη, που διαγνώστηκε με βαριά εγκεφαλική παράλυση έπειτα από επιπλοκές στη γέννα και ιατρικά λάθη που, όπως καταγγέλλει, σημάδεψαν τη ζωή του. Από τότε η καθημερινότητά της έχει μετατραπεί σε έναν συνεχή αγώνα για θεραπείες, δικαίωση και ουσιαστική στήριξη. Παρά τις δυσκολίες, η ίδια έχει δημιουργήσει μια κοινότητα υποστήριξης μέσα από τη σελίδα της «Find Your Ability in Your Disability», προσπαθώντας να ενισχύσει την ορατότητα και να μοιραστεί τη δύναμη που αντλεί από τον γιο της.
Μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, ανέβασε μια σειρά φωτογραφιών με τον Δημήτρη, συνοδεύοντάς τες με ένα συγκινητικό κείμενο, στο οποίο περιγράφει το ταξίδι της μητρότητας απέναντι στην αναπηρία ως μια εμπειρία γεμάτη πόνο αλλά και βαθιά διδάγματα.
Μιλά για το σοκ και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οικογένειες σε παρόμοιες συνθήκες, αλλά και για τη δύναμη που βρίσκουν μέσα τους να προσαρμοστούν. Τονίζει πως μέσα από τον Δημήτρη έμαθε την αξία της υπομονής, της αποδοχής, της ενσυναίσθησης και της άνευ όρων αγάπης, επιλέγοντας να χαμογελά και να είναι ευτυχισμένη όχι γιατί η ζωή είναι εύκολη, αλλά γιατί τη ζουν με τα δικά τους χρώματα.
Ακολουθεί ολόκληρη η συγκινητική της ανάρτηση:
«Η ανάπτυξη είναι ατελείωτη και η ζωή μας αλλάζει και μας αλλάζει πέρα από κάθε πρόβλεψη.
Δεν ξεχνάω τον πόνο, πονάει με έναν ιδιαίτερο τρόπο όταν κοιτάζω τον γιο μου και επιτρέπω στον εαυτό μου για μια στιγμή μονάχα να σκεφτεί όλα όσα δεν θα μπορεί να είναι, όλα όσα δεν θα μπορεί να κάνει.
Κανένας γονιός δεν θέλει το παιδί του να είναι άρρωστο, ανάπηρο ή τραυματισμένο με οποιονδήποτε τρόπο.
Δεν είναι μια εμπειρία που κάποιος περιμένει να έχει.
Θα έλεγα πως είναι ένα ταξίδι που δεν είχες προγραμματίσει.
Οι οικογένειες που πρέπει να κάνουν τέτοια «ταξίδια» περνούν δύσκολα κάθε μέρα για πολλά χρόνια.
Και όμως, νομίζω η πλειοψηφία των οικογενειών είναι σε θέση να βρουν τη δύναμη μέσα τους για να προσαρμοστούν και να χειριστούν το άγχος και τις προκλήσεις που μπορεί να συνοδεύσουν την ασθένεια ή την αναπηρία του παιδιού τους.
Αυτή η εμπειρία που δεν επιλέξα,
και λέω εμπειρία γιατί, κάθε «ταξίδι» σου προσφέρει την δική του εμπειρία,
με έχει κάνει διαφορετική.
Βλέπω τον κόσμο μέσα απο τα μάτια του Δημήτρη.
Αλλάζω εγώ για εκείνον.
Μέσα απο αυτό το ταξίδι παίρνεις & το μάθημα του Σοφοκλή & του Σαίξπηρ που γράφανε
- ότι κάποιος μεγαλώνει με τα βάσανα-.
Και αυτό το μάθημα είναι ένα δώρο απο τον Δήμητρη.
Έμαθα περισσότερα.
Μαθαίνεις υπομονή,
μαθαίνεις την αποδοχή,
μαθαίνεις πως τίποτα δεν είναι δεδομένο & πως όλα αλλάζουν μέσα σε ένα λεπτό,
μαθαίνεις να εκτιμάς την υγεία,
μαθαίνεις την ενσυναίσθηση,
συνειδητοποιείς πως είναι λάθος να κρίνεις και μαθαίνεις ότι υπάρχει κάτι αληθινό που λέγεται:
« άνευ όρων αγάπη»
Χαμογελάμε σε κάθε ευκαιρία, οχι γιατί η ζωή μας είναι εύκολη ή όπως θα την θέλαμε, μα γιατί επιλέξαμε να είμαστε ευτυχισμένοι για αυτό που είμαστε, έτσι όπως είμαστε! Μια ζωή βαμμένη, αλλά με τα δικά μας χρώματα».
