Στο γερμανικό κοινοβούλιο καταγράφηκε ένα στιγμιότυπο που θα μείνει στην ιστορία: για πρώτη φορά, ένα μωρό βρέθηκε στο βήμα της ολομέλειας. Δεν θα το θυμάται τώρα, αλλά σε λίγα χρόνια θα καταλάβει.
Η μητέρα του, η βουλευτής των Πρασίνων Χάννα Σταϊνμούλερ, έβγαλε την καθιερωμένη ομιλία της κρατώντας τον στον μάρσιπο, ενώ εκείνος κοιμόταν ήρεμος. «Δεν ήταν κάτι που είχα σχεδιάσει», είπε την επόμενη μέρα στη Tagesspiegel. «Τον έφερα μαζί μου επειδή κοιμόταν. Σκέφτηκα πως αν τον έδινα σε κάποιον συνάδελφο εκείνη τη στιγμή, θα τον ξυπνούσα».
«Η κοινωνία εξακολουθεί να περιμένει ότι οι γονείς - και ειδικά οι μητέρες- μπορούν να οργανώσουν πλήρως τη φροντίδα των παιδιών τους για όλη τη διάρκεια της ημέρας. Αλλά αυτό δεν είναι εφικτό για όλους».
Η κίνηση αυτή έγινε σύντομα viral, και όχι άδικα: στέλνει ένα μήνυμα που υπερβαίνει τα κοινοβουλευτικά έδρανα. Η Σταϊνμούλερ ευχαρίστησε την πρόεδρο Γιούλια Κλέκνερ, η οποία επιτρέπει στους βουλευτές να φέρνουν τα μωρά τους στην αίθουσα όταν είναι ακόμη σε ηλικία θηλασμού, προσθέτοντας πως «η κοινωνία εξακολουθεί να περιμένει ότι οι γονείς - και ειδικά οι μητέρες- μπορούν να οργανώσουν πλήρως τη φροντίδα των παιδιών τους για όλη τη διάρκεια της ημέρας. Αλλά αυτό δεν είναι εφικτό για όλους».
Το μήνυμα ήταν σαφές: τα παιδιά δεν είναι εμπόδιο στην επαγγελματική ζωή. Μετά την ομιλία, το κόμμα των Πρασίνων τόνισε στα social media ότι «πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση πρέπει να μιλά πιο ανοιχτά για τα εκατομμύρια ανθρώπων που προσπαθούν καθημερινά να συνδυάσουν εργασία και φροντίδα παιδιών». Και πρόσθεσαν ότι είναι σημαντικό να υπάρχουν πολιτικοί που γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει να μεγαλώνεις ένα παιδί, βιώνοντας την εμπειρία, όχι απλώς θεωρητικά.
«Πάρα πολλές γυναίκες σταματούν να θηλάζουν πρόωρα, όχι από επιλογή αλλά επειδή υποχρεώνονται να επιστρέψουν στον χώρο εργασίας», είχε εξηγήσει τότε η Σπορτιέλο.
Φυσικά, υπήρξαν αντιδράσεις. Μερικοί θεώρησαν ότι τα παιδιά δεν έχουν θέση στο κοινοβούλιο. Όμως η συζήτηση για το πώς συνδυάζεται η οικογένεια με την πολιτική ζωή συνεχίζεται. Το στιγμιότυπο της Σταϊνμούλερ θυμίζει μια αντίστοιχη κίνηση στην Ιταλία: η βουλευτής Γκίλντα Σπορτιέλο θήλασε τον δύο μηνών γιο της στο κοινοβούλιο, με άδεια της Επιτροπής Κανονισμού, μέχρι να συμπληρωθεί το πρώτο έτος ζωής του παιδιού. «Πάρα πολλές γυναίκες σταματούν να θηλάζουν πρόωρα, όχι από επιλογή αλλά επειδή υποχρεώνονται να επιστρέψουν στον χώρο εργασίας», είχε εξηγήσει τότε η Σπορτιέλο.
Η εικόνα των παιδιών να γίνονται μέρος της καθημερινότητας στο κοινοβούλιο δεν είναι απλώς μια χειρονομία ανοιχτότητας. Είναι υπενθύμιση ότι η πολιτική αποκτά αυθεντικότητα όταν αντικατοπτρίζει την πραγματική ζωή. Τα παιδιά, η μητρότητα, η καθημερινή φροντίδα, όλα αυτά δεν αναιρούν την επαγγελματική εμπειρία, αλλά την εμπλουτίζουν, φέρνοντας στον δημόσιο χώρο την πραγματικότητα που οι περισσότεροι βιώνουν στο σπίτι τους.
