Η Ειρήνη Παππά, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Κώστας Καρράς και ο Κώστας Καζάκος καταγράφηκαν μαζί στο φακό στο φεστιβάλ των Καννών το 1978 στην πρεμιέρα της «Ιφιγένειας».
Η κινηματογραφική μεταφορά της τραγωδίας του Ευρυπίδη «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» με την Τατιάνα Παπαμόσχου στον πρωταγωνιστικό ρόλο προτάθηκε για Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας το 1978 και εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Φεστιβάλ Καννών 1978.
Αξίζει να σμηειωθεί ότι η Ειρήνη Παπά είχε φτάσει στο Χόλιγουντ στις αρχές της δεκαετίας του ’50 και είχε καταφέρει να το κατακτήσει. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και την καρδιά ενός από τους μεγαλύτερους μύθους του. Όπως θα αποκάλυπτε η ίδια η ηθοποιός στην ιταλική εφημερίδα ”Corriere della sera”, είχε ένα μακροχρόνιο δεσμό με τον Μάρλον Μπράντο.
«Τον αγαπούσα πολύ και είχαμε ένα love story, ας πούμε μια μακρά σχέση. Ίσως να μην κάνω καλά που μιλώ τώρα για αυτό, που δεν ζει πια για να το διαψεύσει, αλλά το εξομολογούμαι ακριβώς γιατί πλέον ανήκει σε όλους».
Η Ειρήνη Παπά συνάντησε τον Μάρλον Μπράντο για πρώτη φορά το 1954, στη Ρώμη, και τελευταία το 1999. «Ήταν υπέροχος μέχρι τέλους, γιατί ήξερε πώς να χρησιμοποιεί το κεφάλι του…».
Η ηθοποιός πάντα μπροστά από την εποχή της, θα προτιμούσε συχνά την συντροφιά νεότερων σε ηλικία ανδρών, όπως ο όμορφος Νίκος Βερλέκης με τον οποίο στα τέλη της δεκαετίας του 70 υπήρξαν ένα από τα ωραιότερα ζευγάρια της εποχής.
Ο ηθοποιός είχε δηλώσει σε πρόσφατη συνέντευξή του για την αξέχαστη πρωταγωνίστρια: «Μου άρεσαν οι ωραίες γυναίκες, οι γυναίκες που είχαν προσωπικότητα. Που ήταν σπουδαίες. Που κάτι είχαν να μου πουν, που κάτι έβλεπα μέσα από τα μάτια τους, σε όλο τους το κορμί, στη θωριά τους. Η μεγαλύτερη διαφορά που είχα από γυναίκα ήταν 20 χρόνια. Εγώ ήμουν 25 και εκείνη 45. Δεν είχαμε κάτι κρυφό με την Ειρήνη Παππά. Ήμασταν μαζί κάπου οκτώ χρόνια. Δεν ήταν κάτι που το κρύβαμε. Δεν είναι κάτι που το κρύψαμε ποτέ. Απλώς είναι κάτι που εγώ δεν το συζητάω. Δεν το αναφέρω ποτέ. Δεν ξέρω πραγματικά για ποιο λόγο κι εγώ αισθανόμουν περίεργα και είχα ενοχές. Γιατί όλοι ρωτούσαν το ίδιο πράγμα: “Πώς αισθανόσουν που ήσουν με μια γυναίκα που ήταν μεγαλύτερή σου”. Δεν αισθανόμουν κάτι. Αισθανόμουν υπέροχα. Περνούσα πάρα πολύ καλά μαζί της, την αγαπούσα πολύ, είχαμε μια υπέροχη σχέση».
