Το νέο project του Νικόλαου Ντε Γκρες σε συνεργασία με την Λώρα Τσουκαλά

Η φετινή Art Athina βρίσκει τον Νικόλαο Ντε Γκρες να συνοδεύει εικαστικά με μία από τις πιο εμβληματικές μορφές του design, την καρέκλα klismos, μέσα από τη συνεργασία του με τη Stefanidou Tsoukala Gallery. Η Λώρα Τσουκαλά, ιδιοκτήτρια και διευθύντρια της γκαλερί, έδωσε στον καλλιτέχνη τον χώρο και το πλαίσιο για να αναδείξει τη δική του ερμηνεία πάνω στο ζήτημα της διαχρονικότητας, δημιουργώντας μια έκθεση που ξεπερνά τα όρια μιας ιστορικής αναδρομής και αγγίζει τον στοχασμό πάνω στο παρελθόν και το παρόν της ελληνικής πολιτιστικής ταυτότητας.

Στην καρδιά της έκθεσης βρίσκεται το ασπρόμαυρο τρίπτυχο του Ντε Γκρες, αφιερωμένο στον Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Η επιλογή αυτού του μνημείου, δεμένου με τη θάλασσα και τη μυθολογία, δεν είναι τυχαία. Ο καλλιτέχνης το μετατρέπει σε σκηνικό που πλαισιώνει την παρουσίαση της klismos, δημιουργώντας έναν διάλογο ανάμεσα στο μνημειακό και το καθημερινό, ανάμεσα στη μεγαλοπρέπεια της αρχιτεκτονικής και την ανθρωποκεντρική αρμονία του design. Μέσα από την ένταση του ασπρόμαυρου, ο ναός αποκτά μια υπερβατική διάσταση, φωτίζοντας την ανθεκτικότητα του πολιτισμού και την αξία της μνήμης.

Η συμβολή της Λώρας Τσουκαλά είναι καθοριστική. Με την ευαισθησία και το βλέμμα μιας γκαλερίστριας που ξέρει να ισορροπεί ανάμεσα στην παράδοση και την καινοτομία, έφερε κοντά την ιστορική πορεία της klismos με τη σύγχρονη ματιά του Νικόλαου Ντε Ντε Γκρες. Όπως σημειώνει, η καρέκλα αυτή δεν είναι απλώς ένα αντικείμενο design, αλλά ένα σύμβολο διαχρονικότητας. Μέσα από τη συνεργασία της με τον καλλιτέχνη, το νόημα αυτό αποκτά εικαστική δύναμη και ανοίγει έναν διάλογο που αφορά όχι μόνο την ιστορία, αλλά και το μέλλον του design σε εποχές όπου η βιωσιμότητα είναι αναπόσπαστο ζητούμενο.

Από τη μία, η Λώρα Τσουκαλά, που εδώ και χρόνια χτίζει γέφυρες ανάμεσα στην παράδοση και τη σύγχρονη δημιουργία. Από την άλλη, ο Νικόλαος Ντε Γκρες, που με το έργο του καταφέρνει να φωτίσει με νέα ένταση την ελληνική κληρονομιά. Μαζί, προτείνουν μια ανάγνωση όπου το αντικείμενο design ανυψώνεται σε φορέα πολιτιστικής μνήμης και η τέχνη γίνεται η γλώσσα που ενώνει το χθες με το αύριο.