Ο θάνατος του Robert Redford στα 89 του χρόνια σηματοδότησε το τέλος μιας εποχής για τον παγκόσμιο κινηματογράφο. Η είδηση ότι «έφυγε στον ύπνο του» σκόρπισε θλίψη όχι μόνο στο Χόλιγουντ, αλλά και σε εκατομμύρια θαυμαστές που είχαν μεγαλώσει με τις ταινίες του και είχαν ταυτίσει το πρόσωπό του με την αίγλη και τη δύναμη της μεγάλης οθόνης. Ο Redford υπήρξε κάτι περισσότερο από ένας χαρισματικός ηθοποιός∙ ήταν σκηνοθέτης, παραγωγός, ακτιβιστής και ιδρυτής του περίφημου Φεστιβάλ Sundance, το οποίο άλλαξε το τοπίο του ανεξάρτητου κινηματογράφου.
Μετά την ανακοίνωση του θανάτου του, τα κοινωνικά δίκτυα πλημμύρισαν από συγκινητικά μηνύματα και προσωπικές αναμνήσεις καλλιτεχνών που συνεργάστηκαν μαζί του ή επηρεάστηκαν από την πορεία του. Η Barbra Streisand, με την οποία είχε συμπρωταγωνιστήσει στην ταινία «Τα καλύτερά μας χρόνια» (1973), τον χαρακτήρισε «μοναδικό στο είδος του», σημειώνοντας: «κάθε μέρα στο σετ ήταν συναρπαστική, έντονη και γεμάτη ατόφια χαρά. Ήμασταν αντίθετοι: εκείνος προερχόταν από τον κόσμο των αλόγων, εγώ ήμουν αλλεργική σε αυτά! Κι όμως, συνεχίσαμε να προσπαθούμε να μαθαίνουμε περισσότερα ο ένας για τον άλλον, ακριβώς όπως οι χαρακτήρες της ταινίας».
Ο Leonardo DiCaprio ανέδειξε μια λιγότερο προβεβλημένη πλευρά του: αυτή του ακτιβιστή για το περιβάλλον, μιλώντας για την «αδιαπραγμάτευτη δέσμευσή του να προστατεύσει τον πλανήτη μας και να εμπνεύσει αλλαγές ισοδύναμες του τεράστιου ταλέντου του».
