Lily Allen: To νέο της album είναι μια ωμή εξομολόγηση για τον χωρισμό της- Η ερωμένη, ο εθισμός στο σεξ και το σπίτι προς πώληση

Το 2021 αγόρασαν ένα brownstone σπίτι στο Carroll Gardens του Brooklyn, ένα σπίτι που ανακαινίστηκε με την υπογραφή του interior designer Billy Cotton και του αρχιτέκτονα Ben Bischoff. Στο Architectural Digest (AD) το 2023 άνοιξαν το σπίτι τους στο κοινό: το βίντεο της ξενάγησης έδειχνε ένα σπίτι γεμάτο χρώμα, ψήγματα αγγλικής εκκεντρικότητας και αμερικανικής κοσμοπολίτικης αισθητικής — μια οπτικοποιημένη ταυτότητα της Lily που ο Harbour περιέγραφε με θαυμασμό: «Η Lily είναι ένα άτομο που ζει με το χρώμα με έναν πιο βαθύ τρόπο από τους περισσότερους. Το γούστο της είναι τολμηρό, αστείο, διασκεδαστικό, εκκεντρικό». Τότε φαίνονταν ευτυχισμένοι, δημιουργικοί και αγαπημένοι. Κανείς δεν περίμενε τι θα ακολουθούσε.

View this post on Instagram

A post shared by Lily Allen (@lilyallen)

Η κρίση στη σχέση της Lily Allen και του David Harbour δεν ήρθε ξαφνικά. Στα τέλη του 2024 άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες ότι ο Harbour διατηρούσε λογαριασμούς σε εφαρμογές γνωριμιών που προορίζονται για διασημότητες. Η Allen, σύμφωνα με δικά της λόγια και με όσα υπονοεί στους στίχους του άλμπουμ, είχε ήδη αρχίσει να υποψιάζεται πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Ύστερα από μια σειρά ενδείξεων, φαίνεται πως ανακάλυψε πράγματα που επιβεβαίωσαν τους φόβους της.

Η ίδια δεν αρνείται πως υπήρχε «μια μορφή συμφωνίας για ανοιχτό γάμο» ανάμεσά τους -μια προσπάθεια να διαχειριστούν τον γάμο τους με πιο ανοιχτούς όρους, μέσα από ειλικρίνεια και κανόνες. Όμως, όπως αποκαλύπτει στους στίχους του Madeline και του Pussy Palace, τα όρια αυτά παραβιάστηκαν μέχρι που, τελικά, ένα τρίτο πρόσωπο που μπήκε στο κάδρο.

Το West End Girl γράφτηκε μέσα σε μόλις δέκα μέρες, ένα δημιουργικό ξέσπασμα που βοήθησε τη Lily να εκφράσει και να κατευνάσει την οργή, την ντροπή και τον πόνο της. Παρότι τα τραγούδια είναι «part fact, part fiction», όπως έχει δηλώσει η ίδια η τραγουδίστρια, η ακρίβεια και η λεπτομέρεια στις περιγραφές δεν αφήνουν περιθώρια παρανόησης.

Αυτό που έκανε το album να σκάσει σαν βόμβα στη βιομηχανία είναι ακριβώς η συνύπαρξη της ωμότητας και της λεπτομέρειας: οι στίχοι δεν μιλούν αόριστα, αλλά αναφέρουν εικόνες, αντικείμενα και πράξεις που δημιουργούν ξεκάθαρα νοήματα. Τραγούδια όπως το West End Girl, Tennis, Madeline, Pussy Palace, Nonmonogamummy και Let You Win συγκροτούν ένα αφήγημα που ξετυλίγεται σαν σκηνικό δράμα.

Madeline

Η «Madeline» είναι, για πολλούς, το πιο πολυσυζητημένο στοιχείο του δίσκου. Εμφανίζεται πρώτα στο κομμάτι με τίτλο Tennis, όπου η Lily εκφράζει ζήλια και σύγχυση βλέποντας ένα μήνυμα στο τηλέφωνο του συντρόφου της. Στο «Madeline» η αφήγηση γίνεται πιο άμεση -η Lily απευθύνεται στην ίδια την ερωμένη του.

Στο κομμάτι αυτό, οι στίχοι είναι αιχμηροί: η Lily αναγνωρίζει ότι υπήρχε μια «συμφωνία» ότι τα όρια ήταν συγκεκριμένα, αλλά πως στη πράξη τα όρια παραβιάστηκαν.

Το τραγούδι ξεδιπλώνει επίσης ένα άλλο επίπεδο: μια στερεοτυπική «διαχείριση» της απιστίας που απαιτεί διακριτικότητα, και άγνωστα πρόσωπα κι έπειτα η διαπίστωση ότι εκείνη που προκάλεσε την πληγή δεν ήταν μία ξένη, αλλά η «Madeline». Η τραγουδίστρια ζητά εξηγήσεις για τα κίνητρα και τη διάρκεια. Την ίδια στιγμή, το κομμάτι εισάγει μια φωνή - όχι της ίδιας- που απαντάται σαν «Madeline» ή σαν κάποια που μιλάει για τη σχέση ως «μόνο σεξ».

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει, επισήμως, δημόσια επιβεβαίωση ότι «Madeline» είναι πραγματικό όνομα τρίτου προσώπου. Πολλοί δημοσιογράφοι και θαυμαστές το θεωρούν είτε ψευδώνυμο είτε σύνθεση χαρακτήρων από εμπειρίες. Η Lily έχει πει πως τα τραγούδια είναι «part fact, part fiction». Παρ’ όλα αυτά, το τραγούδι λειτουργεί ως αποκαλυπτικό ψυχογράφημα — και για πολλούς, ως δημόσια κατηγορία.

Πέρα από την «Madeline», το West End Girl είναι γεμάτο γραφικά, σχεδόν κινηματογραφικά στιγμιότυπα: το άγγιγμα της προδοσίας, τα μηνύματα στο κινητό, τα «κουτιά παπουτσιών με γράμματα», τα sex toys και η ανακάλυψη του «pussy palace». Στο Nonmonogamummy, η Allen σαρκάζει την ίδια την ιστορία των προσπαθειών να ικανοποιήσει ή να «συμμορφωθεί» στις ανάγκες του συντρόφου.

Στο Just Enough, το τραγούδι μιλάει για την πιθανότητα ενός παιδιού από άλλη σχέση. Στο Let You Win, λέει ξεκάθαρα την πρόθεσή της να φύγει χωρίς να χάσει την αξιοπρέπειά της. Και το κλείσιμο του άλμπουμ, στο Fruityloop, μοιάζει με αυτοεξομολόγηση και συγχώρεση μαζί.

Η αντίδραση: κριτικοί, κοινό, social media

Οι κριτικοί αποθέωσαν το album και την επιστροφή της Allen. Xαρακτήρισαν το West End Girl την καλύτερη δουλειά της Lily εδώ και χρόνια -ένα «ωμό αριστούργημα που τα λέει όλα». Τα streams εκτοξεύτηκαν, τα social media πήραν φωτιά, και το όνομα «Madeline» έγινε trend: fans, tabloids, podcasts και forums αναζητούσαν την αλήθεια.

Την ίδια στιγμή το κοινό - ειδικά γυναίκες - έγραψαν πως ένιωσαν «ενδυναμωμένες» από την ειλικρίνεια της Lily. Κομμάτια όπως το Let You Win και το Madeline έγιναν δικές τους εξομολογήσεις: χρήστες μοιράστηκαν προσωπικές ιστορίες προδοσίας, επιβίωσης και απώλειας.

Υπήρξαν και διαφωνίες: κάποιοι θεώρησαν το άλμπουμ «σκληρό», «πολύ προσωπικό» ή ακόμη και «κραυγαλέα δημόσιο». Η ίδια η Lily, μιλώντας σε συνεντεύξεις, επανέλαβε ότι δεν γράφει για εκδίκηση αλλά για αυτοθεραπεία. Στο Interview Magazine είπε πως πλέον «βλέπει τα πράγματα διαφορετικά» και ότι δεν επιδιώκει εκδίκηση, έγραψε τα τραγούδια για να επεξεργαστεί τις στιγμές που έζησε.

Το video- ξενάγηση στο σπίτι τους

Το 2023, το Architectural Digest παρουσίασε το σπίτι τους μέσω του διάσημου «Open Door» βίντεο, υπογραμμίζοντας το ξεχωριστό στυλ και την προσωπικότητα της Lily. Μετά την κυκλοφορία του West End Girl, το ίδιο video απέκτησε νέο νόημα, θεωρούμενο ως ντοκουμέντο μιας εποχής πριν την κρίση. Ξανακυκλοφόρησε και έγινε viral, με πολλούς να το αποκαλούν «το πιο καταραμένο AD video όλων των εποχών».

Το σπίτι, που αγόρασαν το 2021 έναντι $3.35 εκατ. και ανακαινίστηκε, εμφανίστηκε προς πώληση λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ, με τιμή προσφοράς τα $8 εκατ., γεγονός που ερμηνεύτηκε συμβολικά.

Η Lily Allen έχει πλέον μετακομίσει πίσω στο Λονδίνο μαζί με τις κόρες της, την Ethel και τη Marnie. Έχει μιλήσει ανοιχτά για ανάγκη της για ψυχοθεραπεία και για το πώς χρησιμοποίησε τη μουσική ως μονοπάτι για να δουλέψει τα τραύματά της.