Λάνθιμος, Αλμοδόβαρ και Γαβράς στο πλευρό της Γάζας – Η συλλογική καταγγελία στο Φεστιβάλ Καννών

The Cannes world premiere of Sepideh Farsi’s documentary “Put Your Soul on Your Hand and Walk” turned into a moving tribute to its protagonist Fatma Hassona, who was killed by an Israeli missile just weeks earlier. An emotional Farsi fought back tears as she introduced the film… pic.twitter.com/954nQ9kH8B

— Variety (@Variety) May 15, 2025

Λίγες μόνο ώρες αφότου ανακοινώθηκε η συμμετοχή της ταινίας, η Fatma δολοφονήθηκε στις 16 Απριλίου από στοχευμένη ισραηλινή επίθεση, που σκότωσε ταυτόχρονα δέκα μέλη της οικογένειάς της, ανάμεσά τους την έγκυο αδελφή της. Η Fatma ετοιμαζόταν να παντρευτεί.

Η φωνή της Fatma έγινε φωνή όλου του κινηματογράφου

Η επιστολή που υπέγραψαν σχεδόν 400 καλλιτέχνες δεν αφορά μόνο τον θάνατο της Fatma. Στηλιτεύει τη γενοκτονία στη Γάζα, τη στοχοποίηση των δημοσιογράφων, τις δολοφονίες δημιουργών και την αδράνεια των μεγάλων θεσμών του κινηματογράφου. Ειδική αναφορά γίνεται στον Παλαιστίνιο Hamdan Ballal, σκηνοθέτη του ντοκιμαντέρ No Other Land, ο οποίος απήχθη από τον ισραηλινό στρατό μόλις τρεις εβδομάδες μετά τη βράβευσή του με Όσκαρ.

Η Ακαδημία των Όσκαρ αρχικά τήρησε σιγή ιχθύος, προκαλώντας κύμα αγανάκτησης, για να απολογηθεί τελικά δημοσίως υπό το βάρος της διεθνούς πίεσης. Η επιστολή καλεί τον κόσμο του κινηματογράφου να σταματήσει να σιωπά, να μην επιτρέψει η τέχνη να γίνει συνένοχη και να υψώσει τη φωνή του για τους καταπιεσμένους.

“Fatma should have been with us tonight.”

Juliette Binoche used the Cannes stage to honor Fatma Hassona, a photojournalist in Gaza killed by Israel pic.twitter.com/CuFBfoODuA

— AJ+ (@ajplus) May 14, 2025

Η Juliette Binoche, που επίσης υπέγραψε την επιστολή, δήλωσε χαρακτηριστικά:

«Η Fatma έπρεπε να είναι μαζί μας. Το φεστιβάλ δεν πρέπει να γίνεται αδιάφορο απέναντι σε τέτοια εγκλήματα. Οφείλουμε να δώσουμε χώρο και φωνή σε όσους δεν έχουν τίποτα πια».

Η επιστολή καταλήγει με ένα συλλογικό κάλεσμα:

«Ας αρνηθούμε να γίνουμε συνένοχοι με την τέχνη μας στα χειρότερα εγκλήματα. Ο κινηματογράφος έχει καθήκον να αντικατοπτρίζει τις κοινωνίες μας, να υπερασπίζεται τις καταπιεσμένες φωνές, να αντλεί μαθήματα από την ιστορία».

Η δολοφονία της Fatma δεν είναι μεμονωμένη. Είναι κομμάτι ενός εκτεταμένου, συστηματικού εγκλήματος που συντελείται μέρα με τη μέρα στη Γάζα. Το Ισραήλ συνεχίζει ατιμώρητα να βομβαρδίζει νοσοκομεία, σχολεία, καταυλισμούς προσφύγων. Οι αριθμοί είναι ασύλληπτοι, ενώ πάνω από 200 δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί. Χιλιάδες πολίτες, εκατοντάδες παιδιά, ολόκληρες οικογένειες έχουν εξαφανιστεί από τον χάρτη.

Το να ζει κανείς στη Γάζα είναι πια φυσικά αδύνατο. Και όμως, κανείς δεν παρεμβαίνει ουσιαστικά. Η διεθνής κοινότητα παρατηρεί μουδιασμένη, την ώρα που το Ισραήλ λειτουργεί χωρίς όρια και χωρίς συνέπειες.