Η 7η Αυγούστου 2025 σημάδεψε ανεπανόρθωτα την οικογένεια του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, καθώς τότε έφυγε ξαφνικά από τη ζωή η κόρη του, Λένα, σε ηλικία μόλις 34 ετών. Η απώλειά της βύθισε στο πένθος όχι μόνο τους γονείς και τον αδελφό της, αλλά και τους στενούς της φίλους, που ακόμη προσπαθούν να συμβιβαστούν με το κενό που άφησε πίσω της.
Ανάμεσά τους και η παιδική της φίλη και Γενική Γραμματέας Υπηρεσιών Υγείας, Λίλιαν Βενετία Βιλδιρίδη, με την οποία τη συνέδεε μια σχέση ζωής, που ξεκίνησε από τα σχολικά χρόνια και κράτησε σχεδόν τρεις δεκαετίες.
Σήμερα, 10 Νοεμβρίου 2025, ημέρα που η Λένα θα γιόρταζε τα γενέθλιά της, η Λίλιαν Βιλδιρίδη μοιράστηκε μια βαθιά προσωπική ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γράφοντας απλά και ειλικρινά:
«10.11.2025, 00:00
Αυτή την ώρα θα σου τηλεφωνούσα, όπως κάθε χρόνο, για να σου ευχηθώ
Η ευχή έμεινε μέσα μου
Μου λείπεις».
Μέσα σε λίγες μόνο γραμμές, η Βιλδιρίδη κατάφερε να αποτυπώσει το ανείπωτο βάρος της απώλειας, εκείνη τη σιωπή που αφήνουν πίσω οι άνθρωποι που φεύγουν πολύ νωρίς. Η ανάρτηση συγκίνησε εκατοντάδες φίλους και γνωστούς, που έσπευσαν να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους, σχολιάζοντας με λόγια αγάπης και δύναμης.
Η σχέση των δύο γυναικών ήταν γνωστή στους κύκλους τους. Παιδικές φίλες, είχαν περάσει μαζί 29 χρόνια ζωής, όπως είχε γράψει η Λίλιαν Βιλδιρίδη σε προηγούμενη ανάρτησή της, λίγο μετά τον θάνατο της φίλης της. Οι κοινές αναμνήσεις, τα σχολικά χρόνια, οι σπουδές και οι πρώτες επαγγελματικές τους επιτυχίες ήταν κομμάτι μιας φιλίας που είχε βαθιά ρίζες, βασισμένη στην αμοιβαία εκτίμηση και τη στήριξη.
Η πρόωρη απώλεια της Λένας Σαμαρά σκόρπισε θλίψη σε όλο το φιλικό και κοινωνικό περιβάλλον της οικογένειας, καθώς επρόκειτο για μια ιδιαίτερα δραστήρια, αγαπητή και χαμηλών τόνων νέα γυναίκα, που ξεχώριζε για την ευγένεια και την καλοσύνη της.
Η ανάρτηση της Λίλιαν Βιλδιρίδη έρχεται να θυμίσει ότι ο πόνος της απώλειας δεν «τελειώνει» ποτέ, απλώς αλλάζει μορφή με τον καιρό. Για τους ανθρώπους που αγαπήσαμε βαθιά, κάθε ημερομηνία αποκτά νέο νόημα, κάθε ευχή μένει μετέωρη.
Κι όπως έγραψε και η ίδια, «Η ευχή έμεινε μέσα μου» -μια φράση που συμπυκνώνει τη σιωπηλή συνέχεια της αγάπης, ακόμη κι όταν η παρουσία λείπει.
