Μετά την πρεμιέρα του «Megalopolis», του τελευταίου του φιλόδοξου πρότζεκτ, ο Francis Ford Coppola βρέθηκε αντιμέτωπος με μια από τις πιο απαιτητικές προκλήσεις της καριέρας του: το οικονομικό πλήγμα από μια ταινία που κόστισε πάνω από 120 εκατομμύρια δολάρια αλλά εισέπραξε μόλις 14,4 εκατομμύρια παγκοσμίως. Όχι, ότι τον τρομάζει η αποτυχία – άλλωστε η ιστορία του είναι γεμάτη από μεγαλεπήβολα εγχειρήματα που ποτέ δεν γνώρισαν άμεση εμπορική επιτυχία. Το «One From the Heart» και το «Apocalypse Now» έχουν διδάξει ότι οι μεγάλες δημιουργίες συχνά απαιτούν θυσίες και υπομονή δεκαετιών.
Ο Coppola αποφάσισε να πάρει τα πράγματα στα χέρια του. Αντί να βασιστεί σε στούντιο που θα επηρέαζαν την τέχνη του, επένδυσε σε προσωπικά κεφάλαια, που περιλάμβαναν και την πώληση σημαντικού μέρους του ιστορικού οινοποιείου Inglenook στην Καλιφόρνια. Η πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών του 2024 ήταν μια υπενθύμιση της αφοσίωσης και του πάθους του: δήλωσε πως ποτέ δεν τον ενδιέφεραν τα χρήματα και ότι τα παιδιά του δεν χρειάζονται περιουσία για να είναι ευτυχισμένα. Παρ’ όλα αυτά, η πραγματικότητα της αγοράς τον ανάγκασε να λάβει μέτρα.
Η λύση του Coppola ήρθε με έναν τρόπο που αντικατοπτρίζει την προσωπικότητα και την αισθητική του: τη δημοπρασία επτά εκλεκτών ρολογιών από τη συλλογή του, μέσα από τον οίκο Phillips στη Νέα Υόρκη, στις 6 και 7 Δεκεμβρίου. Το πιο εντυπωσιακό από αυτά είναι το FFC Prototype, ένα ρολόι που σχεδίασε ο ίδιος σε συνεργασία με τον κορυφαίο ωρολογοποιό F.P. Journe. Το FFC Prototype διαθέτει μηχανισμό “skeleton dial”, όπου το εσωτερικό του ρολογιού είναι ορατό και στο κέντρο δεσπόζει ένα γαντοφορεμένο χέρι που αλλάζει θέση ανάλογα με την ώρα – ένα από τα λίγα κομμάτια στον κόσμο. Το ρολόι αυτό έχει φορεθεί ελάχιστες φορές, όχι μόνο για την εξαιρετική του αξία αλλά και επειδή η ασφάλισή του κοστίζει μια μικρή περιουσία.
Στη δημοπρασία θα τεθούν επίσης δύο Patek Philippe, ένα Blancpain Minute Repeater, ένα IWC Chronograph, ένα ακόμα F.P. Journe και ένα Breguet Classique, ενώ το Audemars Piguet Perpetual Calendar παραμένει στην οικογένεια για το μέλλον, ενώ η Rolex που κατείχε, έχει ήδη δωριστεί. Σήμερα, όπως λέει ο ίδιος, φορά ένα Apple Watch – σύμβολο πρακτικότητας απέναντι στην πολυτέλεια.
Αν και η κίνηση μοιάζει καθαρά οικονομική, στην πραγματικότητα είναι μια στρατηγική για να διατηρήσει την ανεξαρτησία του. Ο Coppola πιστεύει ότι το «Megalopolis» πρέπει να προβληθεί σε σινεμά για να γίνει πλήρως κατανοητό και δεν το έχει προσφέρει ακόμα σε streaming πλατφόρμες. Όπως λέει ο ίδιος, πολλά από τα φιλμ του κερδίζουν σε βάθος χρόνου – το «Apocalypse Now» απέφερε πάνω από 150 εκατομμύρια σε διάστημα δεκαετιών – και ελπίζει το ίδιο να συμβεί και με το «Megalopolis».
Η ιστορία του Coppola δεν είναι μόνο η ιστορία μιας οικονομικής αποτυχίας. Είναι η ιστορία ενός δημιουργού που δεν υποτάσσεται στις πιέσεις της αγοράς, που συνεχίζει να επενδύει στην τέχνη του, που παίρνει προσωπικά ρίσκα, ακόμα κι αν αυτά είναι ακραία, και που βρίσκει τρόπους να κρατά τον έλεγχο της δημιουργικής διαδικασίας.
