Διονύσης Σαββόπουλος & Άσπα: Ο μεγάλος έρωτας που άντεξε 57 χρόνια – «Την ημέρα του Όχι, εμείς είπαμε Ναι»

Η Άσπα πήγαινε να τον δει στη φυλακή χωρίς να φοβάται, ενώ οι περισσότεροι φίλοι του είχαν απομακρυνθεί. «Σε κάνει ατρόμητο η αγάπη», έλεγε εκείνος για εκείνη – και το εννοούσε.

Η σχέση τους, πέρα από ρομαντική, υπήρξε βαθιά συντροφική. Η Άσπα, χωρίς να χάσει ποτέ την προσωπικότητά της, αφοσιώθηκε στην οικογένειά τους, μεγαλώνοντας τα παιδιά τους και στηρίζοντας τον Σαββόπουλο στις πιο σκοτεινές και πιο λαμπερές περιόδους της ζωής του. Εκείνος δεν έκρυβε ποτέ πως η σταθερότητα και η γαλήνη που του προσέφερε ήταν το στήριγμά του σε όλα.

«Περάσαμε δύσκολα και ήταν πολλά τα δύσκολα», έλεγε συγκινημένος. «Είχα μεγάλη υποστήριξη από την Άσπα, και μαζί και τα παιδιά. Όταν με ξεφωνίζανε, ο γιος μου ο Κορνήλιος έγραψε στην Ελευθεροτυπία υπερασπιζόμενός με. Αλλά η Άσπα, η Άσπα ήταν πάντα εκεί».

Η ίδια υπήρξε η αθόρυβη δύναμη πίσω από έναν άνδρα που καθόρισε γενιές με τη μουσική και τον λόγο του. Και για εκείνον, ο έρωτάς τους δεν ήταν ποτέ κάτι που ανήκε στο παρελθόν – ήταν μια καθημερινή επιλογή, μια δέσμευση που ανανεωνόταν ξανά και ξανά, μέσα από τα τραγούδια, τις στιγμές, τις σιωπές.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος έφυγε από τη ζωή, αλλά πίσω του άφησε όχι μόνο μια τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη, αλλά και μια ιστορία αγάπης που θυμίζει πως οι μεγάλες ψυχές δεν μετριούνται μόνο με τραγούδια.

«Τα χρυσά σου χείλη ακουμπάς στα βρεγμένα μάγουλά μου, Άσπα, κάνε λίγο υπομονή, χαρά μου».

Ίσως σε αυτούς τους στίχους να χωρά όλος ο έρωτας ενός δημιουργού που έζησε και αγάπησε αληθινά.