Diane Keaton: Από πνευμονία ο θάνατος της βραβευμένης με Όσκαρ ηθοποιού – Το συγκινητικό μήνυμα της οικογένειάς της

Η οικογένεια κάλεσε όσους τη θαύμαζαν να τιμήσουν τη μνήμη της με δωρεές σε οργανισμούς που στηρίζουν άστεγους και αδέσποτα ζώα, τονίζοντας πως η ηθοποιός «αγαπούσε βαθιά τα ζώα της και ήταν ακλόνητη στην υποστήριξή της προς την άστεγη κοινότητα».

Η ίδια η Keaton, άλλωστε, είχε μιλήσει πολλές φορές για την ανάγκη κοινωνικής προσφοράς και για το πόσο σημαντικό είναι να “επιστρέφεις” αγάπη στον κόσμο.

Diane Keaton—whose cause of death has not been shared—was open about her health battles with skin cancer and bulimia that affected her growing up. https://t.co/8cWEh2t1U7 pic.twitter.com/OLXml3ESvE

— E! News (@enews) October 11, 2025

Η κατάστασή της, σύμφωνα με φιλικά της πρόσωπα, επιδεινώθηκε ξαφνικά τους τελευταίους μήνες, κάτι που γνώριζε μόνο η στενή οικογένεια, επιλέγοντας να κρατήσει την υγεία της μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. «Ήταν πάντα βαθιά ιδιωτική και αξιοπρεπής, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές», ανέφερε κοντινός φίλος της.

Από το Broadway στον “Νονό”: Η πορεία μιας ασυνήθιστης σταρ

Γεννημένη το 1946 στο Λος Άντζελες ως Diane Hall, η Keaton ήταν το μεγαλύτερο από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας. Ο πατέρας της ήταν πολιτικός μηχανικός, ενώ η μητέρα της —νοικοκυρά με καλλιτεχνική ψυχή— υπήρξε η πρώτη της επιρροή.

Από μικρή συμμετείχε σε σχολικές παραστάσεις και σύντομα κατάλαβε ότι η σκηνή ήταν το φυσικό της περιβάλλον. Σπούδασε υποκριτική, αλλά γρήγορα εγκατέλειψε το κολέγιο για να κυνηγήσει το όνειρό της στο Broadway, όπου έγινε δεκτή στο εμβληματικό μιούζικαλ Hair το 1968.

Στην αρχή της πορείας της πάλεψε με βουλιμία, μια “ψυχική ασθένεια” —όπως την αποκαλούσε— που κράτησε κρυφή για χρόνια.

Η καθοριστική στιγμή ήρθε το 1972, όταν ο Francis Ford Coppola την επέλεξε για τον ρόλο της Kay Adams, συντρόφου του Michael Corleone (Al Pacino), στον The Godfather. Η ταινία έγινε κλασική και η Keaton βρέθηκε στο επίκεντρο της κινηματογραφικής δόξας.

Χωρίς να έχει διαβάσει ποτέ το βιβλίο του Mario Puzo, πήγε στην οντισιόν “εντελώς αθώα”, όπως είχε πει με χιούμορ σε συνέντευξή της στο People:

Το Όσκαρ, ο Woody Allen και η εποχή της “Annie Hall”

Η συνεργασία της με τον Woody Allen αποδείχθηκε καθοριστική. Από το Play It Again, Sam έως το Manhattan, η Keaton έγινε η μούσα του, αλλά και το πρόσωπο που ενσάρκωσε τον αντισυμβατικό ρομαντισμό μιας ολόκληρης γενιάς.

Το 1977, το Annie Hall της χάρισε το Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου και καθιέρωσε το προσωπικό της στυλ — τα ανδρικά κοστούμια, τα γιλέκα και τους ριχτούς φιόγκους που την έκαναν fashion icon.

Ακολούθησαν επιτυχίες όπως The First Wives Club, Father of the Bride, Something’s Gotta Give και Book Club, επιβεβαιώνοντας πως η Keaton μπορούσε να ισορροπήσει ιδανικά ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία.

Η Diane Keaton υπήρξε κάτι περισσότερο από σπουδαία ηθοποιός: ήταν σύμβολο αυθεντικότητας, ευφυΐας και συναισθηματικής αλήθειας. Δεν φοβήθηκε ποτέ να δείξει τις ατέλειές της, ούτε να αποκαλύψει τις ευαισθησίες της.

Η ζωή της ήταν ένας ύμνος στη δημιουργικότητα και στην αποδοχή του εαυτού. Με την αποχώρησή της, το Χόλιγουντ χάνει μια από τις πιο γνήσιες φωνές του — όμως η φλόγα της Keaton θα συνεχίσει να φωτίζει μέσα από τις ταινίες, τα λόγια και το χαμόγελό της.

Και, όπως θα έλεγε και η ίδια: