Στις 28 Φεβρουαρίου 2025, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών ο Αλέξης Κούγιας, έπειτα από μάχη με τον καρκίνο. Ο γνωστός ποινικολόγος, που σημάδεψε για δεκαετίες τον νομικό και δημόσιο βίο της χώρας, άφησε πίσω του τα δύο του παιδιά, τον Χρίστο και τη Μάιρα.
Από τότε, τα παιδιά του κρατούν χαμηλό προφίλ, ωστόσο ο γιος του, Χρίστος Κούγιας, επέλεξε να τιμήσει τη μνήμη του πατέρα του με μια τρυφερή ανάρτηση στα social media, οκτώ μήνες μετά την απώλειά του.
Ο Χρίστος Κούγιας δημοσίευσε στον προσωπικό του λογαριασμό μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, στην οποία ποζάρει χαμογελαστός μαζί με τον πατέρα του. Η εικόνα, γεμάτη συναίσθημα και νοσταλγία, συνοδευόταν από μια λιτή λεζάντα, αφήνοντας τα συναισθήματα να μιλήσουν από μόνα τους.
Η ανάρτηση προκάλεσε συγκίνηση στους ακολούθους του, οι οποίοι έσπευσαν να σχολιάσουν με λόγια συμπαράστασης και αγάπης, αναγνωρίζοντας τη δύσκολη απώλεια ενός τόσο ισχυρού προσώπου στη ζωή του.
Ο νεαρός Κούγιας έχει μιλήσει στο παρελθόν ανοιχτά για τη σχέση με τον πατέρα του, περιγράφοντας τη σύνθετη οικογενειακή τους ιστορία. Σε παλαιότερη συνέντευξή του στο vidcast του Ανέστη Ευαγγελόπουλου, είχε δηλώσει με ειλικρίνεια:
«Δεν ήταν το πρόβλημα το διαζύγιο, αλλά η δικαστική διαμάχη που ξέφυγε τελείως. Ο πατέρας μου ξέχασε ότι ήταν η μητέρα των παιδιών του και την έβλεπε σαν αντίδικο».
Παρότι παραδέχτηκε πως οι εντάσεις εκείνης της περιόδου τον επηρέασαν βαθιά, είχε επισημάνει πως και οι δύο γονείς του ήταν εξαιρετικοί στο πώς τον μεγάλωσαν:
«Οι γονείς μας ήταν εξαιρετικοί στο πώς να μας μεγαλώσουν, αλλά πολύ κακοί στο πώς να διαχειριστούν τη μεταξύ τους σχέση».
Με αυτά τα λόγια, είχε δείξει ωριμότητα και διάθεση συμφιλίωσης με το παρελθόν — κάτι που κάνει την πρόσφατη ανάρτησή του ακόμη πιο φορτισμένη συναισθηματικά.
Η ανάρτηση του Χρίστου Κούγια δεν ήταν απλώς ένα δημόσιο “αντίο”, αλλά μια πράξη αγάπης και βαθιάς σύνδεσης με τη μνήμη του πατέρα του. Ο Αλέξης Κούγιας υπήρξε μία από τις πιο ισχυρές και συζητημένες προσωπικότητες της ελληνικής νομικής σκηνής, και ο γιος του φαίνεται να επιλέγει να τιμήσει την παρακαταθήκη του με διακριτικότητα και αξιοπρέπεια.
Οχτώ μήνες μετά τον θάνατό του, η μορφή του παραμένει ζωντανή, όχι μόνο μέσα από τις υποθέσεις και τις δημόσιες παρεμβάσεις του, αλλά μέσα από τις μνήμες και τα συναισθήματα των ανθρώπων που τον αγάπησαν πραγματικά.
