Η 20ή Ιουλίου δεν είναι απλώς μια επέτειος γέννησης. Είναι μια ημέρα που, κάθε χρόνο, επαναφέρει στην εθνική μνήμη την εικόνα της γυναίκας που ταυτίστηκε όσο καμία άλλη με το λαϊκό αίσθημα, τη λάμψη και την κινηματογραφική αθωότητα της μεταπολεμικής Ελλάδας: της Αλίκης Βουγιουκλάκη.
Η Finos Film, ο κινηματογραφικός «οίκος» μέσα στον οποίο μεγαλούργησε η Αλίκη, τίμησε τη φετινή επέτειο με ένα ξεχωριστό αφιέρωμα – μια ευαίσθητη σύνθεση εικόνων και ήχου που αναδεικνύει, για μια ακόμη φορά, γιατί η Αλίκη δεν υπήρξε απλώς σταρ, αλλά φαινόμενο πολιτισμού.
Το βίντεο που δημοσίευσε η Finos Film στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι κάτι παραπάνω από αναμνηστικό. Είναι μια «επιστροφή» στην ψυχή της Αλίκης, μέσα από καρέ που αποτυπώνουν τα πιο χαρακτηριστικά της κινηματογραφικά στιγμιότυπα: τις καλοκαιρινές σκηνές στην «Αστέρω», τα μεγάλα βλέμματα στο «Δόλωμα», τις αυθόρμητες εκρήξεις της στο «Χτυποκάρδια στο θρανίο».
Η μουσική υπόκρουση είναι το «Τραγούδι της Αλίκης», μια τρυφερή δημιουργία του Σταμάτη Κραουνάκη με στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου. Το κομμάτι, που είχε γραφτεί για εκείνη και ερμηνεύεται από την ίδια τη Βουγιουκλάκη, λειτουργεί σχεδόν σαν ελεγείο – όχι για να θρηνήσει, αλλά για να συνοδεύσει με μελωδία αυτό που υπήρξε: μια παρουσία φωτεινή, τρυφερή, γεμάτη ζωή.
Όπως αναφέρει η Finos Film στην ανάρτησή της:
«Ντύσαμε αυτή την ευαίσθητη, τρυφερή μελωδία με τις πιο αγαπημένες της στιγμές – από τα ξέγνοιαστα γέλια μέχρι τις συγκινητικές σιωπές. Από τις ανέμελες καλοκαιρινές σκηνές μέχρι τα μεγάλα βλέμματα που μιλούσαν χωρίς λόγια».
Είναι, ίσως, η πρώτη φορά που η σύγχρονη αισθητική προσεγγίζει τόσο ευγενικά και συναισθηματικά το είδωλο της Αλίκης, χωρίς να υποκύπτει στη νοσταλγία, αλλά δίνοντας ουσία στη διαχρονικότητά της.
Η ζωή της Αλίκης: Πέρα από τον μύθο
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη γεννήθηκε το 1934 στο Μαρούσι. Ο πατέρας της δολοφονήθηκε στην Κατοχή, ένα γεγονός που τη σημάδεψε. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και γρήγορα ξεχώρισε στο σανίδι και τη μεγάλη οθόνη.
Το 1954 έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο με την ταινία «Το ποντικάκι» και πολύ σύντομα κατέκτησε τις καρδιές του κοινού. Με περισσότερες από 40 ταινίες – πολλές από τις οποίες έσπασαν τα ταμεία – η Αλίκη δεν ήταν μόνο το «ξανθό κορίτσι της διπλανής πόρτας», αλλά και μια ηθοποιός με ένστικτο, σπιρτάδα και ασυνήθιστη καλλιτεχνική επιμονή.
Το 1965 παντρεύτηκε τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ – το απόλυτο καλλιτεχνικό ζευγάρι της εποχής – με τον οποίο απέκτησαν τον γιο τους, Γιάννη. Παρά τον χωρισμό τους, παρέμειναν συνδεδεμένοι στη μνήμη του κοινού μέσα από τις κοινές τους ταινίες.
Η Αλίκη πέθανε πρόωρα, σε ηλικία 62 ετών, το 1996, από καρκίνο, αφήνοντας πίσω της όχι μόνο ένα ανεπανάληπτο καλλιτεχνικό αποτύπωμα αλλά και μια αίσθηση ανεξίτηλης οικειότητας.
Το αφιέρωμα της Finos Film δεν είναι απλώς μια ανάμνηση. Είναι μια πράξη πολιτισμικής συνέχειας. Η Αλίκη, όπως και οι σπουδαίες ηθοποιοί κάθε χώρας, δεν ανήκει πια μόνο στην εποχή της – ανήκει στην Ιστορία.
Με κάθε εικόνα και κάθε στίχο του τραγουδιού, το βίντεο αυτό θυμίζει στους παλιούς και συστήνει στους νέους την Αλίκη Βουγιουκλάκη όχι ως απλή πρωταγωνίστρια, αλλά ως σύμβολο του ελληνικού κινηματογράφου και του θηλυκού φωτός.
