Οκτώ και δέκα το πρωί. Στο κατεβατό του ίνσταγκραμ συνυπάρχουν διφορούμενα μαζί θάλασσες, ορίζοντες και βαρκούλες που αρμενίζουν, emoji καρπουζιών ως ένδειξη συμπαράστασης στον Παλαιστινιακό λαό, σκονισμένα βίντεο από το γενναίο καραβάνι March to Gaza, ασπρόμαυρες φωτό μεγάλων εικονοκλαστών όπως αυτή του Bruce Weber με την καμηλοπάρδαλη που κοιτάζεται κατάματα με ένα Λαμπραντόρ ανεβασμένο σε μια καρέκλα κήπου, αυτοακυρωμένες πλην φίλαυτες σέλφις και ένα meme που σχολιάζει: «ο κόσμος διαλύεται και οι ινφλουένσερ συνεχίζουν να διαφημίζουν προϊόντα» συνοδευόμενο από μια χαρακτηριστική σκηνή της προφητικής ταινίας Truman Show.
Οκτώ και δέκα το βράδυ της ίδιας μέρας. Το ίνσταγκραμ κατακλύζεται από ένα και μόνο βίντεο, το οποίο παίζει στο ριπίτ, τραβηγμένο από διαφορετικές οπτικές γωνίες και συνοδευόμενο από ετερόκλητα σχόλια -«σουρεάλ», «παράνοια», «LMAO» και λοιπά αντιφατικά μονολεκτικά, αβαθή ραπόρτα.
Το βίντεο δείχνει ένα κατάμεστο rooftop bar της Βηρυτού όπου Λιβανέζοι κορυβαντιστές συνεχίζουν να διασκεδάζουν ενώ τον νυχτερινό ουρανό της Μέσης Ανατολής σκίζουν πύραυλοι μεταξύ Ισραήλ και Ιράν σαν σε οθόνη από video game, χωρίς τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης. Κανείς δεν φαίνεται να ταράζεται, κανείς δεν καρδιοχτυπά, το πάρτι συνεχίζεται κανονικά, τα κινητά παίρνουν φωτιά, τα σόσιαλ μίντια βομβαρδίζονται με ποστ την ίδια ώρα που η Τεχεράνη και το Τελ Αβίβ δέχονται πραγματικά πυρά, το hashtag #war βρίσκεται δίπλα στο emoji με το dry martini συν την ελιά και ο σαξοφωνίστας με το καφτάνι και το fedora καπέλο του φυσάει απρόσκοπτα το πνευστό του, ανεβασμένος στη μπάρα.
«Η ενοχή του επιζώντος εμφανίζεται συνήθως σε άτομα που έχουν εκτεθεί ή έχουν γίνει μάρτυρες θανάτου και έχουν μείνει ζωντανοί, οδηγώντας σε συναισθηματική δυσφορία και αρνητική αυτοαξιολόγηση» γράφει ο Ρόμπερτ Τζέι Λίφτον, ο Αμερικανός ψυχίατρος και συγγραφέας, κυρίως γνωστός για τις μελέτες του σχετικά με τα ψυχολογικά αίτια και τις συνέπειες των πολέμων και της πολιτικής βίας. Η σύγχρονη πραγματικότητα τον διαψεύδει παταγωδώς.
Το βίντεο δείχνει ένα κατάμεστο rooftop bar της Βηρυτού όπου Λιβανέζοι κορυβαντιστές συνεχίζουν να διασκεδάζουν ενώ τον νυχτερινό ουρανό της Μέσης Ανατολής σκίζουν πύραυλοι μεταξύ Ισραήλ και Ιράν σαν σε οθόνη από video game, χωρίς τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης.