Στη διάλεξή του στην Αθήνα, ο Ολλανδός θεωρητικός των media Geert Lovink έκανε μια απλή, αλλά αποκαλυπτική διαπίστωση: «Σε κάθε τομέα υπάρχει μια κάποιου είδους κριτική, εκτός από το Διαδίκτυο».
Το ίντερνετ λειτούργησε για χρόνια ως ένας ανοιχτός χώρος χωρίς κανόνες και όρια — ένας τόπος όπου η ελευθερία έγινε τελικά εργαλείο χειραγώγησης. Και το αποτέλεσμα; Μια κοινωνία ανθρώπων βυθισμένη στο άγχος, την αδράνεια και την απομόνωση. Όπως τόνισε χαρακτηριστικά ο Ολλανδός θεωρητικός, «το άγχος είναι φυσιολογικό σε μια άδικη κοινωνία».
Οι πλατφόρμες έχουν εξελιχθεί σε μηχανές αδρανοποίησης του ανθρώπου. Ορίζουν εκείνες τη διάθεσή μας, διαμορφώνουν το βλέμμα μας, επηρεάζουν τα οικονομικά μας και, τελικά, τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό.
Η λεγόμενη «αγχωμένη γενιά», όπως την περιγράφει και ο Jonathan Haidt στο ομώνυμο βιβλίο του, μεγαλώνει σε έναν κόσμο όπου η αυτοεικόνα προηγείται της εμπειρίας. Ο εαυτός βιώνεται όχι μέσα από τη δράση, αλλά μέσα από την αντανάκλαση — μέσα από ένα διαρκές, ναρκισσιστικό βλέμμα που αναζητά επιβεβαίωση.
