Ένα καλό έχουν οι ιώσεις που παίζουν αυτή την εποχή: Ότι μπορεί να βρίσκεσαι για ένα διάστημα μιας εβδομάδας στον δικό σου κόσμο- αν το θέλεις φυσικά. Ο πυρετός, σε κάνει να θέλεις να κοιμάσαι χωρίς να έχεις επαφή με τη ζοφερή πραγματικότητα μέχρι που πρέπει να την αντιμετωπίσεις. Έτσι την πάτησα κι εγώ με το overdose φωτογραφιών και αναρτήσεων που μου έσκασε στο timeline μου μετά την ορκωμοσία του Donald Trump όταν έπεσα στα δέκατα. Για να μου ξανανέβει ο πυρετός…
Η φωτογραφία και τα βίντεο του Elon Musk που έκαναν τον γύρο του κόσμου ήταν όταν τελείωσε το λόγο του και χαιρέτησε, βάζοντας αρχικά το χέρι στην καρδιά και μετά τεντώνοντάς το ψηλά.
Από εκείνη τη στιγμή τα σχόλια ένθεν κακείθεν, φούντωναν. Όχι, δεν είναι ναζιστικός χαιρετισμός, έδειχνε προς τον ουρανό. Όχι, δεν είναι ναζιστικός χαιρετισμός, χαιρετούσε το Θεό και τον ευχαριστούσε.
Εγώ πάντως ξέρω ότι νιαουρίζει σα γάτα, περπατάει σα γάτα, γρατζουνάει σα γάτα και έχει τα μάτια της γάτας, δεν είναι ένας τρανς σκύλος. Γάτα είναι και μάλιστα καραμπινάτη.
O ίδιος αρνήθηκε μέσα από το δικό του λογαριασμό στο ολόδικο του Χ (πρώην Twitter) με τον γνωστό τρόπο που χαρακτηρίζει όλο το τραμπικό σύμπαν: «Ειλικρινά, χρειάζονται καλύτερα βρώμικα κόλπα. Η επίθεση του στιλ "όλοι είναι Χίτλερ" είναι τόσο βαρετή», έγραψε και κορόιδεψε τους Δημοκρατικούς, μοιράζοντας φωτογραφίες ηγετών, όπως ο Μπαράκ Ομπάμα και η Χίλαρι Κλίντον, που έκαναν παρόμοιες κινήσεις των χεριών τους τα προηγούμενα χρόνια.
Ο Elon Musk ανήκει ίσως σε μία χειρότερη κατηγορία ανθρώπων από τους ναζιστές (και όμως υπάρχουν): τους χαμαιλέοντες, εκείνους που παίρνουν το χρώμα, το σχήμα, τις απόψεις, την ιδεολογία του περιβάλλοντος που ανήκουν οι πολλοί.
Η 20χρονη τρανς κόρη του Βίβιαν Γουίλσον, η οποία τον τελευταίο χρόνο βρίσκεται δημοσίως σε αντιπαράθεση με τον δισεκατομμυριούχο πατέρα της (ο οποίος την έχει αποκαλέσει κομμουνίστρια) μοιράστηκε μια ανάρτηση- γρίφο στην πλατφόρμα Threads για να τον καταγγείλει.
«Απλώς θα πω, ας πούμε, τα πράγματα με το όνομά τους. Ας πούμε ένα σπαθί, ένα γαμ@@@ σπαθί. Ειδικά αν υπήρχαν δύο σπαθιά που έπεσαν διαδοχικά με βάση την αντίδραση στο πρώτο σπαθί».
«Δεν ξέρω γιατί αντιδράτε όλοι σας με τέτοιο σθένος, σαφώς και μιλάω για τα χρώματα της τράπουλας. Εννοώ ότι έχω ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας), κι αυτό ήταν ξεκάθαρα ένα ατύχημα που οι άνθρωποι έτυχε να ερμηνεύσουν πως εννοούν κάτι άλλο εκτός από τα χρώματα της τράπουλας», έγραψε.
«Εξάλλου, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι μιλάω για τα χρώματα της τράπουλας. Ξέρετε… οι άνθρωποι που υποθέτουν ότι δεν μιλάω απλώς για τα χρώματα των χαρτιών της τράπουλας, απλώς δείχνουν πόσο ανέντιμοι μπορούν να είναι οι άνθρωποι/ τα μέσα ενημέρωσης. Για όσους μπορούν να διαβάσουν ανάμεσα στις λέξεις, καταλαβαίνετε όλοι πόσο γαμ@@@ εύκολο είναι να γίνει αυτό; Εύλογη άρνηση. Απλά λέω».
Όσο γράφω αυτές τις γραμμές συνειδητοποιώ ότι μιλάμε για έναν μεγιστάνα ολιγάρχη με περιουσία εκεί στα 250 δισεκατομμύρια δολλάρια μόνο, δεκάδες επιχειρήσεις με πάνω από 10.000 υπαλλήλους και το βλέμμα του στο σύμπαν… Ούτε το ένα δέκατο από αυτά που έχει εκείνος, δεν μπορεί να υπάρξει στη δική μας φαντασία ούτε μετά από 10 μεταθανάτιες ζωές, (Χριστέ μου τι λέω!).
Ο Elon Musk όντας αυτός ο χαμαιλέων, κάνει κάτι πολύ σπουδαίο: έτσι όπως προσομοιάζει στο νέο περιβάλλον που δημιουργείται, μας φωτίζει πιο ξεκάθαρα αυτό το δυσοίωνο και δυστοπικό που έρχεται με δρασκελιές προς το μέρος μας.
Ο Elon Musk δεν ξέρω αν είναι ναζιστής ή φασίστας. Ξέρω ότι ανήκει ίσως σε μία χειρότερη κατηγορία ανθρώπων από τους ναζιστές (και όμως υπάρχουν): τους χαμαιλέοντες, εκείνους που παίρνουν το χρώμα, το σχήμα, τις απόψεις, την ιδεολογία του περιβάλλοντος που ανήκουν οι πολλοί. Για να επιβιώσει. Στην περίπτωση μας για να θησαυρίσει. Κι άλλο. Θα είναι σύμμαχος και υποστηρικτής εκείνου που θα τον στηρίξει.
Αν ζούσε ο Χίτλερ και του πρότεινε θέσεις, αξιώματα, κέρδη, θα ήταν με τον Χίτλερ. Αν ζούσε ο Στάλιν και κάτι του έταζε παραπάνω, θα άλλαζε στρατόπεδο. Έτσι είναι οι επιχειρηματίες σαν αυτόν, τον Ζούκερμπεργκ, τον Μπέζος, όλων αυτών που είδαμε συνωστισμένους στην ορκωμοσία του Τραμπ, το σύνολο της περιουσίας των οποίων ταΐζει όλον τον πλανήτη ίσως για πάντα.
Δεν ξέρω τι θα έκανα αν εγώ ήμουν στη θέση τους. Δεν ξέρω αν θα ήθελα να αλλάξω τον κόσμο προς το καλύτερο –ή ακούγομαι σαν υποψήφια σταρ Ελλάς- ούτε αν θα επέλεγα την ανήθικη ηθική του ιλιγγιώδους κέρδους. Δεν είμαι καλή και στα οικονομικά. Γενικά και ειδικά. Είμαι πολύ «πτωχή τω τραπεζικώ λογαριασμώ» (δοτική ε;) για να το σκεφτώ.
Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά με το επίσης «φτωχό» μου μυαλό είναι ότι ο Elon Musk όντας αυτός ο χαμαιλέων, αυτό ο έμπορος των Εθνών που έλεγε και ο Παπαδιαμάντης, κάνει κάτι πολύ σπουδαίο: έτσι όπως προσομοιάζει στο νέο περιβάλλον που δημιουργείται, μας φωτίζει πιο ξεκάθαρα αυτό το δυσοίωνο και δυστοπικό που έρχεται με δρασκελιές προς το μέρος μας. Και αυτό ας του το δώσουμε… Καλυφθείτε!
