Στις 11 Σεπτεμβρίου 2025, η Αλβανία προχώρησε σε μια κίνηση που μοιάζει να βγήκε από μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. Η Diella, ένα ψηφιακό ον, δημιούργημα τεχνητής νοημοσύνης, ανέλαβε επίσημα τα καθήκοντα της υπουργού δημόσιων προμηθειών, υπό τον Πρωθυπουργό Edi Rama. Πιο απλά, είναι η πρώτη ΑΙ Υπουργός παγκοσμίως και, όπως αποκαλύπτει το όνομά της (dielli είναι ο Ήλιος στα αλβανικά), υπόσχεται να ρίξει φως στα κακώς κείμενα της πολιτικής. Η ανακοίνωση συνοδεύτηκε από μεγάλα λόγια: η Diella θα εξαλείψει τη διαφθορά, θα κάνει τις διαδικασίες διαφανείς και θα αναβιώσει την εμπιστοσύνη των πολιτών στο κράτος.
Το avatar της, ντυμένο με παραδοσιακή αλβανική φορεσιά, εμφανίζεται στην ψηφιακή πλατφόρμα e-Albania, έτοιμο να «υπηρετήσει» το κοινό με αλγοριθμική ακρίβεια. Η εικόνα της, ένα κράμα νεωτερικότητας και παράδοσης, γίνεται το κεντρικό αφήγημα μιας κυβέρνησης που επιδιώκει να παρουσιάσει τον εαυτό της ως εκσυγχρονισμένο και αδιάφθορο.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ πιο περίπλοκη. Η Αλβανία έχει μακρά ιστορία διαφθοράς, ιδιαίτερα στον τομέα των δημόσιων προμηθειών, όπου κράτος και ιδιωτικά συμφέροντα συνήθως συγχέονται σε αδιαφανείς συμφωνίες. Το σκάνδαλο των εγκαταστάσεων καύσης απορριμμάτων σε Ελμπασάν, Φίερ και Τίρανα, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Οι υπερτιμολογήσεις και η έλλειψη ελέγχου οδήγησαν στη φυλάκιση του πρώην υπουργού Περιβάλλοντος Lefter Koka, αλλά ταυτόχρονα ανέδειξαν τη δομική αδυναμία του συστήματος να προστατεύσει δημόσιους πόρους από πολιτικές και οικονομικές παρεμβάσεις.
Παράλληλα, η υπόθεση του Δημάρχου Τιράνων, Erion Veliaj, ο οποίος κατηγορήθηκε για διαφθορά σχετική με εκατομμύρια ευρώ που διοχετεύτηκαν σε εταιρείες με οφέλη για την οικογένειά του, δείχνει ότι η αδυναμία αυτή δεν περιορίζεται σε μεμονωμένα υπουργεία αλλά διαπερνά το κράτος σε όλα τα επίπεδα. Η περίπτωση της εταιρείας «5D», που δημιουργήθηκε από ανώτερους διευθυντές του Δήμου Τιράνων για να κερδίσει δημόσιους διαγωνισμούς με αδιαφανείς διαδικασίες, ολοκληρώνει το σκηνικό ενός συστήματος όπου οι νόμοι και οι κανόνες παρακάμπτονται με ευκολία, και η διαφθορά συχνά θεωρείται απλώς μια «διαπραγματευτική συνθήκη» της πολιτικής ζωής.
