Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να στήριξε την υποψηφιότητα του (αντι-τσιπρικού πια) Ζαν-Λικ Μελανσόν στον πρώτο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών, ωστόσο, εν όψει του δεύτερου γύρου, ψηφίζει «και με τα δυο χέρια» Μακρόν έναντι της ακροδεξιάς Λεπέν. Η στήριξη του νεοκομμουνιστή υποψηφίου ήταν μονόδρομος για τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς οι προσπάθειες που καταβλήθηκαν από το «αδελφό» Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα μετά την επικράτηση στο Σοσιαλιστικό Κόμμα του Μπενουά Αμόν –μεγάλου ηττημένου του πρώτου γύρου –ώστε να βρεθεί μια ενωτική υποψηφιότητα για την ευρύτερη γαλλική Αριστερά, δεν απέδωσαν. Ετσι, ο ΣΥΡΙΖΑ αναγκάστηκε να συνταχθεί με την υποψηφιότητα του Μελανσόν, ο οποίος συγκέντρωσε τη στήριξη του ΓΚΚ και του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Η δυναμική της υποψηφιότητάς του, η οποία επιβεβαιώθηκε και στις κάλπες (από το 11,1% του 2012 εκτινάχθηκε στο 19,6%, διαφορά μόλις 1,7% από τη Μαρίν Λεπέν), λειτούργησε ενισχυτικά προς τούτο, όμως οι ίσες αποστάσεις που έλαβε έναντι των δύο αντιπάλων του δεύτερου γύρου, Μακρόν – Λεπέν, οδήγησαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην πλήρη διαφοροποίηση από τη «γραμμή» Μελανσόν, ενός ανθρώπου, άλλωστε, που επικαλείται πια το όνομα του Αλ. Τσίπρα μόνον ως «κακό παράδειγμα» για την ευρωπαϊκή Αριστερά.
«Εγώ δεν είμαι ο Αλέξης Τσίπρας, δεν διαπραγματεύομαι 17 ώρες με ανθρώπους που με προσβάλλουν» δήλωνε λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές ο επικεφαλής του συνδυασμού της «Ανυπότακτης Γαλλίας» και άλλοτε θαυμαστής του έλληνα πρωθυπουργού. Και όμως, για τον Μελανσόν η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία αποτελούσε την επιβεβαίωση των θεωριών του για τον δυναμικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Αριστερά έναντι των νεοφιλελεύθερων δυνάμεων της Ευρώπης στη συντηρητική είτε στη σοσιαλδημοκρατική εκδοχή τους, πεποίθηση η οποία άλλωστε τον είχε οδηγήσει το 2008 στην αποχώρηση από το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Στο ενθουσιώδες μήνυμα που είχε αποστείλει στον κ. Τσίπρα μετά τις εκλογές του Μαΐου του 2012 έγραφε ότι «η λαϊκή εξέγερση ξεκίνησε στην Ευρώπη».
Ηταν η εποχή της «Tsipromania» που επικρατούσε στο Παρίσι και του «Ολαντρέου». Το 2014 ο Μελανσόν σε άλλη μια κοινή εμφάνισή τους στη γαλλική πρωτεύουσα θα του πει: «Αν κερδίσεις τις εκλογές στην Ελλάδα, θα μάθουμε όλοι ελληνικά»! Δεν πρόλαβε, διότι μεσολάβησε η δραματική διακυβέρνηση του πρώτου εξαμήνου και το τρίτο Μνημόνιο. «Πρέπει να γίνονται σεβαστές οι αποφάσεις ενός λαού. Οι Ελληνες ψήφισαν «Οχι» στο ευρωπαϊκό σχέδιο και παρ’ όλα αυτά ο Τσίπρας το υπέγραψε» δήλωνε γεμάτος πικρία και οργή τον Αύγουστο του 2015, ενώ συναντούσε τον Γ. Βαρουφάκη για να μιλήσουν σχετικά με το ευρωπαϊκό «Plan B» και δήλωνε τη στήριξή του στη Λαϊκή Ενότητα του Π. Λαφαζάνη.
Με τον Μελανσόν συστρατεύθηκε και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία έζησε από κοντά τον παλμό των γαλλικών εκλογών στέκοντας ενεργά στο πλάι τού αριστερού υποψηφίου κατά την προεκλογική εκστρατεία: «Ξέρω ότι ο Ζαν-Λικ Μελανσόν θα είναι ένας πρόεδρος στην υπηρεσία αυτής της μεγάλης πλειοψηφίας. Ενας ανυπότακτος πρόεδρος. Ξέρω ότι δεν θα προδώσει τον λαό του, όπως έκανε ο Τσίπρας» δήλωνε η πρώην Πρόεδρος της Βουλής στα γαλλικά μέσα ενημέρωσης. Αλλά και για τον κ. Λαφαζάνη το αποτέλεσμα «αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία διότι καταγράφηκε παρά και ενάντια στο κλίμα δυσφήμησης της Αριστεράς, που είχαν προκαλέσει σε όλη την Ευρώπη, και ιδιαίτερα στη Γαλλία, ο Αλέξης Τσίπρας και ο νεομνημονιακός μεταλλαγμένος ΣΥΡΙΖΑ με την ταπεινωτική συνθηκολόγησή τους και την προδοσία τους».
Από τα παραπάνω είναι προφανής η απόσταση που χωρίζει τον κ. Τσίπρα από τον άλλοτε «σύντροφό» του κ. Μελανσόν. Και ότι η στήριξη στο πρόσωπό του ήταν περίπου λύση ανάγκης για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε ο επικεφαλής του κυβερνώντος κόμματος είχε προκρίνει εξ αρχής, όπως είχε πει στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής τον περασμένο Φεβρουάριο, ότι «στη Γαλλία η συνεργασία ανάμεσα στους Σοσιαλιστές και την Αριστερά θα μπορούσε να δημιουργήσει μεγαλύτερη δυναμική». Αποψη που ώθησε τον άλλοτε συνεργάτη του και πρώην γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ Τ. Κορωνάκη να τον καλέσει (μέσω facebook) λίγες ημέρες πριν από τις γαλλικές εκλογές, και με δεδομένη τη δυναμική που κατέγραφε η υποψηφιότητα Μελανσόν έναντι του σοσιαλιστή υποψηφίου Αμόν, «να αναγνωρίσει δημόσια το ολοφάνερο λάθος του».
Ο πιθανός νέος πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Εμανουέλ Μακρόν ανήκει στην ίδια ηλικιακή γενιά με τον κ. Τσίπρα. Αν και στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι σύμφωνα με τις προγραμματικές διακηρύξεις του και στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων που έχει εξαγγείλει, θα κινηθεί στις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες «ράγες», στηρίζουν αναφανδόν την ψήφισή του στον δεύτερο γύρο, όχι μόνον για να αποτραπεί η άνοδος στην εξουσία της ακροδεξιάς Λεπέν, αλλά και διότι «ποντάρουν» στη συνέχιση της στάσης που τήρησε η Γαλλία επί προεδρίας Ολάντ έναντι της Ελλάδας. Αλλωστε και ο ίδιος ο Μακρόν φέρεται να είπε στον έλληνα πρωθυπουργό, ο οποίος του τηλεφώνησε για να τον συγχαρεί, ότι ως υπουργός του Φρανσουά Ολάντ στήριξε εξ αρχής τις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης. «Είναι βέβαιο ότι αν εκλεγώ θα δουλέψουμε στενά μαζί να κάνουμε την Ευρώπη να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της γενιάς μας» φέρεται μάλιστα να του είπε.
«Ψηφίζουμε και με τα δυο μας χέρια Μακρόν στον δεύτερο γύρο. Δεν χρειάζονται μιζέριες και γκρίνιες, χρειάζεται η γαλλική Ακροδεξιά να καταγράψει το μικρότερο δυνατό ποσοστό στον δεύτερο γύρο» έγραψε στο facebook ο διευθυντής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Ζαχαριάδης, κρατώντας αποστάσεις από τον επικριτή τού κ. Τσίπρα, Μελανσόν, ο οποίος ναι μεν τα πήγε πολύ καλά, όμως «δυστυχώς δεν κατάφερε να κάνει τη μεγάλη ανατροπή και πλήρωσε τις επιλογές «καθαρότητας»», αφού, κατά τον ίδιο, «η μη συνεργασία Μελανσόν – Αμόν στοίχισε εκλογικά και στους δύο, κυρίως όμως στοίχισε στον προοδευτικό – αριστερό κόσμο της χώρας».
Ενώ ερμηνεύοντας το «φαινόμενο Μελανσόν», ο υπεύθυνος Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων του ΣΥΡΙΖΑ Ι. Μπουρνούς έγραψε ότι «στόχος του Μελανσόν από την αρχή είναι η ρευστοποίηση Αριστεράς και Σοσιαλιστών σε νέο σχηματισμό υπό την πρωτοκαθεδρία του», σημειώνοντας ότι εν όψει των βουλευτικών εκλογών που θα ακολουθήσουν μετά την προεδρική εκλογή, «η Αριστερά έχει μια μεγάλη ανασυνθετική ευκαιρία, αρκεί να μη χυθεί η καρδάρα με το γάλα από τον εγωισμό του Μελανσόν». Και αυτό διότι ο σοσιαλιστής Αμόν «φαίνεται (με βάση τις δηλώσεις του) έτοιμος για ανασυνθετικές διαδικασίες, αντιλαμβανόμενος ότι το σοσιαλφιλελεύθερο κατεστημένο στο Σοσιαλιστικό Κόμμα θα επιδιώξει να τον εξαφανίσει πολιτικά».
Από τους πρώτους που έσπευσαν να δηλώσουν τη στήριξή τους στον Μακρόν ήταν και ο ευρωβουλευτής Δ. Παπαδημούλης, ο οποίος δήλωσε ότι «αυτό που προέχει είναι η δημοκρατική πανστρατιά για την ήττα της ακροδεξιάς Λεπέν, που σημαίνει ψήφο υπέρ τού (σ.σ.: κεντρώου) Μακρόν και από όσους έχουν επιφυλάξεις ή διαφωνίες με τμήματα του προγράμματός του», ενώ η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Ράνια Σβίγκου σχολιάζοντας τη θέση του Μελανσόν στον δεύτερο γύρο αναφέρθηκε σε «λογικές Ποντίου Πιλάτου που δεν βοηθούν».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
