Οι τελευταίες ανασκαφές στη Ζώμινθο που έγιναν μέσα στην τρέχουσα χρονιά, έδειξαν ότι πριν από την κύρια φάση του, το κεντρικό κτήριο εκτείνεται σε μεγαλύτερη επιφάνεια κατά την αμέσως προηγούμενη περίοδο, των Παλαιών ανακτόρων (όταν χτίζονται τα μινωικά ανάκτορα). Διάδρομοι, κλίμακες, νέες υπόστυλες αίθουσες προστίθενται στους μεγαλοπρεπείς χώρους που είχαν αποκαλυφθεί σε παλαιότερες ανασκαφικές περιόδους και συμπληρώθηκαν εφέτος με πολύθυρα και φωταγωγούς. Οι τοίχοι, που διασώζονται σε ύψος από 2.5 έως 3 μέτρα, είναι τοιχογραφημένοι.
Το κτήριο δεν ήταν μόνο χώρος πολυτελούς κατοικίας σημαντικών προσώπων της δυναστείας της Κνωσού, αλλά και χώρος θρησκευτικών συγκεντρώσεων κατά τις εποχές του χρόνου που το γειτονικό διεθνές θρησκευτικό κέντρο του Ιδαίου Άντρου δεν ήταν προσιτό, λόγω καιρικών συνθηκών. Αυτό αποδεικνύουν οι αίθουσες συγκεντρώσεων που φέρουν περιμετρικά θρανία, αφιερώματα όπως σφραγίδες, χάλκινα ειδώλια λατρευτών, χάντρες περιδεραίου αλλά και άλλα είδη όπως πήλινα θυμιατήρια, καρποδόχοι και πλήθος ειδικών αγγείων.
Εφέτος βρέθηκε πλήθος χαλκών που επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά το πόσο καλά οι Μινωίτες εκμεταλλεύτηκαν τον πλούτο του Ψηλορείτη. Στη Ζώμινθο υπήρχαν εργαστήρια παραγωγής κεραμικών έργων, κεραμικά εργαστήρια και κλίβανος, εργαστήρια επεξεργασίας ορείας κρυστάλλου και μεταλλουργικός κλίβανος, που αποκαλύφθηκε κατά την φετινή ανασκαφική περίοδο.
Ευρήματα μυκηναϊκών χρόνων βρέθηκαν σποραδικά στον χώρο και δείχνουν τη σχέση με τον μυκηναϊκό οικισμό, 100 μέτρα ανατολικότερα, ενώ η χρήση του στους ιστορικούς χρόνους διαπιστώνεται από αρχιτεκτονικά λείψανα (ρωμαϊκά) και κινητά ευρήματα που δηλώνουν τη διαχρονικότητα του χώρου , ακριβώς όπως και του γειτονικού Ιδαίου Άνδρου.
