Από τον Αυριανισμό στους ελβετικούς σουγιάδες του Διαδικτύου

«Εμείς, λοιπόν, είτε μπορούμε να καίμε θέμα το οποίο πάει να σκάσει, γιατί θέλουμε να το κάψουμε. Ή που όταν παίζει ένα θέμα, θα το παίζει το ΒΗΜΑ, στα αρχ…α μας εμάς. Δεν θα παίζει πουθενά. Οταν θέλουμε να γαμ…με, θα λες «αυτόν θέλει να τον γαμ….με μέσα από την κυβέρνηση”. Εμείς θα είμαστε ένας ελβετικός σουγιάς». «H ζωή παιδάκι μου είναι για εμάς. Εξουσίες…». Εξουσίες και χρήμα, από ΔΕΚΟ κατά προτίμηση. Αυτό είναι ένα μικρό απόσπασμα από τις υποκλαπείσες συνομιλίες οι οποίες περιλαμβάνονται στη δικογραφία που συνέταξε η Δίωξη Εκβιαστών της Ασφάλειας Αττικής για τους δημοσιογράφους-εκβιαστές του Διαδικτύου.

Τα πληρωμένα δημοσιεύματα

Ο εκδότης της εφημερίδας «Ακρόπολη» Παναγιώτης Μαυρίκος και οι δημοσιογράφοι Τάκης Μουσσάς και Χρήστος Φράγκου εμφανίζονται σύμφωνα με τη δικογραφία να είχαν συστήσει ομάδα που έκλεινε συμφωνίες, ακόμη και εκβιαστικά, για πληρωμένα δημοσιεύματα. Δορυφορικά, κινούνταν γύρω τους όπως καταγράφονται από τις συνομιλίες, τα ακόλουθα sites και έντυπα: «Παραπολιτικά», kourdistoportokali.gr (Βασίλης Μπόνιος), lykavitos.gr (Γιώργος Τσιρογιάννης, ο οποίος ενημέρωσε τον Μουσσά ότι έγραψε δύο σελίδες επαινετικές για τον Νίκο Παππά στις εφημερίδες «Μπουρλότο», «Αξία» και «Καρφί»), I-REPORTER.GR, press.com.gr (Νικόλαος Καραμπάσης), sofokleous10, moneytimes (Ιωάννης Φωτόπουλος), acropolispress.gr, 24-wres.gr, epikairotitanews.gr, greek-news-biz.gr (Π. Μαυρίκος), «Λοιπόν», «Αρθρο», «High», «Ωρα των Σπορ» (Κωνσταντίνος Γέρου). Τα χιλιάρικα σκορπίζονταν σαν μαρουρόφυλλα, 3.000 ευρώ για ένα τρίμηνο το ένα site, 12.000 για το άλλο, 20.000 για το τρίτο –όλα για να υπερασπιστούν τη νομοθεσία Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες -, οι μηνιαίες αποδοχές που διαφημίζονταν από τους ίδιους έφθαναν τις 500.000 ευρώ. Στόχοι τους η ΔΕΗ, τα ΕΛΠΕ, η ΕΥΔΑΠ, η Περιφέρεια Αττικής, η Τράπεζα Αττικής.

Η μπάνκα τινάχθηκε στον αέρα όταν η υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων της ΕΥΔΑΠ, Α.Κ, επίσης δημοσιογράφος που αρθρογραφούσε με τον Χρήστο Φράγκου, αισθάνθηκε ότι απειλείται η ίδια και η ανήλικη κόρη της και προχώρησε σε καταγγελία στις 11 Φεβρουαρίου 2016 εναντίον των φερομένων ως εκβιαστών και έτσι ξεκίνησε η έρευνα της ΕΛ.ΑΣ.

Οι συνομιλίες που υπεκλάπησαν αναδεικνύουν μια βορβορώδη διαπλοκή που στόχευε ψηλά στην κυβέρνηση: Οι κατηγορούμενοι πιέζουν για συναντήσεις με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα (αναφέρεται ως «Πατριάρχης Αλέξιος»), με τον υπουργό Επικρατείας Νίκο Παππά («Αρχιμανδρίτης»), με τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Τρύφωνα Αλεξιάδη («Αγιος Τρύφωνας»).

Τι από αυτά είναι αλήθεια και τι ψέματα θα το ξεδιαλύνει η Δικαιοσύνη. Οι κ.κ. Παππάς και Αλεξιάδης δήλωσαν ότι προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη και ο πρώτος κατήγγειλε ότι οι κατηγορούμενοι «ζεσταίνονταν κάτω από πολιτικές φτερούγες στο παρελθόν», υπονοώντας σχέσεις με τη ΝΔ. Ο Μαυρίκος διαμαρτύρεται ότι η κυβέρνηση δεν αξιολόγησε τις… υπηρεσίες του. «Του Αδωνη στη Χώρα εγώ το έχω βγάλει, του Μεϊμαράκη εγώ, την ημέρα που έγινε το ντιμπέιτ» και αντί «η κυβέρνηση να λέει ο Θεός μου, γιατί από μια αριστερή εφημερίδα αν βγουν έχουν αξία ένα. Από μια δεξιά εκατόν ένα…» ακούγεται να λέει.

Επιπλέον υπάρχει και η καταγγελία του Ανδρέα Βγενόπουλου για τον Κώστα Βαξεβάνη. Ποιον εξέπληξαν αυτά; Τη δημοσιογραφική πιάτσα σίγουρα όχι. Από το 2007-2008 και μετά, με την έκρηξη των blogs και των sites, ξεκίνησαν μεταξύ άλλων και οι διαδικτυακοί εκβιασμοί. Ανώνυμες, λαθρόβιες, διακλαδιζόμενες ιστοσελίδες, διακινούσαν μέσα από το matrix του Internet είτε δυσνόητα κουίζ με υπονοούμενα σκανδάλων και λίβελους για πολιτικούς και επιχειρηματίες είτε αγιογραφίες και διθυράμβους, συχνά χωρίς σύνδεση με την επικαιρότητα. Η πρώτη φάση του ηλεκτρονικού ξεσαλώματος της παραδημοσιογραφίας έκλεισε τραγικά με τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια.

Λάσπη στην εποχή των social media

Το επόμενο κύμα ήρθε με την άνθηση των social media. Φταίει η επίμονη νοοτροπία του Αυριανισμού που δεν ξεριζώθηκε από την κοινωνία. «Οι Κουρήδες», γράφει το 1989 ο Αρης Παπάνθιμος στο βιβλίο του «Αυριανισμός, το σημερινό πρόσωπο του φασισμού», «πλασάρουν τη χυδαιότητα και το υβρεολόγιο ως υπόδειγμα πολιτικής συμπεριφοράς, κατακεραυνώνοντας συγχρόνως τους… “ανήθικους και διεφθαρμένους κουλτουριάρηδες”. Ισχυρίζονται ότι η “Αυριανή” γράφεται από τον λαό, ενώ έχουν μετατρέψει τον Ταύρο σε μια πραγματική βιομηχανία πλαστών επιστολών και προβοκατόρικων κειμένων δήθεν αναγνωστών». Περηφανεύονται ότι μιλούν τη γλώσσα του λαού, ενώ έχουν μετατρέψει τα όργανά τους σε μια επικίνδυνη νοσογόνα εστία διάβρωσης της ελληνικής γλώσσας, περιχαρακώνοντάς τη βάναυσα μέσα σε 200-300 λέξεις και 40-50 απλοϊκά στερεότυπα και χυδαιολογήματα». Το 1981, ο Γιώργος Κουρής δεν φιλοδοξούσε απλώς να εδραιώσει την εφημερίδα του αλλά να γίνει, όπως και έγινε, καναλάρχης. Δεξί του χέρι ο Γιώργος Τσιρογιάννης του Lykavitos.gr, σύμφωνα με τη δικογραφία.

Η μέθοδος σπίλωσης προσώπων διατηρήθηκε ανατριχιαστικά όμοια στο πέρασμα των χρόνων. Πόσο απέχει το «ρεπορτάζ» της «Αυριανής», το 1986, που «αποκάλυπτε» ότι ο Χαρίλαος Φλωράκης «κάθεται σε μια βιλάρα που στοιχίζει καμιά σαρανταριά εκατομμύρια» από το πρωτοσέλιδο της «Ακρόπολης» της 11ης Σεπτεμβρίου του 2015 (και του ντιμπέιτ): «Ιδού η αμύθητη ακίνητη περιουσία του Μεϊμαράκη»; Ο διασυρμός και η διαπόμπευση ήταν και παραμένει η μέθοδος εκφοβισμού και χειραγώγησης των αντιπάλων. Μια κοινωνία που διαπαιδαγωγήθηκε μέσα σε αυτή τη νοοτροπία και ένα σύστημα που θεώρησε ότι είναι ευκολότερο να πληρώνει αδρά παρά να αντιστέκεται στους εκβιασμούς και στις απόπειρες πολιτικής και ηθικής «δολοφονίας», ήταν αναμενόμενο να γλιστρήσουν ακόμη χαμηλότερα.

Αριστεροί και δεξιοί εθνικολαϊκιστές

Μετά τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι αριστεροί και δεξιοί εθνικολαϊκιστές προώθησαν τη θεωρία μιας χώρας που βάλλεται από εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς και μιας κυβέρνησης που πιέζεται να παραδοθεί στο παλαιό κατεστημένο και να εγγραφεί στην Ιστορία ως «αριστερή παρένθεση». Η αποσταθεροποίηση καραδοκούσε, πότε από τους τραπεζίτες, πότε από τους μιντιάρχες-ολιγάρχες, πότε από τους εκβιασμούς των θεσμών και τις εγκληματικές πολιτικές του ΔΝΤ. Οι θεωρίες συνωμοσίας ενίοτε εκδικούνται και τώρα είναι ο κ. Τσίπρας υπόλογος επειδή «ξεπούλησε το Αιγαίο», «υποχώρησε στα Σκόπια», «βάζει μπούρκα στην Ελλάδα» και «προδίδει τον ελληνικό λαό», αλλά και επειδή «είναι Εβραίος» ή γιατί έχει «καταγωγή από τη βορειοδυτική επαρχία της Τουρκίας Κιρκλαρέλι», όπως έγραψαν τουρκικές εφημερίδες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιέργησε την εντύπωση μιας γενικής σαπίλας του συστήματος, ότι οι προηγούμενοι ήταν διαπλεκόμενοι και ξεπουλημένοι, και τώρα διαμαρτύρονται γιατί πνίγονται και τα δικά του στελέχη από τη μπόχα. Τι έμαθε ο ΣΥΡΙΖΑ από όλη αυτή την περιπέτεια; Μάλλον τίποτα αφού επιτρέπει το λιντσάρισμα μέσω της «Αυγής». «Απογυμνώθηκε το συγκρότημα της διαπλοκής. Ο Μπόργιανς εκθέτει τη ΝΔ για τους φοροφυγάδες» τιτλοφορείται το πρωτοσέλιδο της προηγούμενης Πέμπτης, μαζί με κολλάζ φωτογραφιών του κ. Τσίπρα, του Σταύρου Ψυχάρη και του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο ιδιοκτήτης του ΔΟΛ όμως ούτε για φοροδιαφυγή κατηγορείται ούτε στη λίστα Μπόργιανς βρίσκεται. Μαύρη προπαγάνδα από τον αυθεντικό εκφραστή του ΣΥΡΙΖΑ; Ή άλλοθι για τον κ. Παππά που έσπευσε να δηλώσει ότι «εκτός από τα κυκλώματα των εκβιαστών του υπονόμου υπάρχουν και τα κυκλώματα εκβιαστών των, κατά τη δική τους φαντασία, σαλονιών»;