Η Κεντροαριστερά έχει πολύ δρόμο να διανύσει και πολλές συζητήσεις να κάνει μέχρι να βρει τον δρόμο της. Αυτό προέκυψε από τη συζήτηση που οργάνωσαν τη Δευτέρα το βράδυ οι Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία με θέμα «Σοσιαλδημοκρατία και Μεταρρυθμίσεις στην Ευρώπη και στην Ελλάδα της κρίσης» στην ΕΣΗΕΑ.
Παρότι, την εκδήλωση τίμησε ο Κώστας Σημίτης, ο οποίος έστειλε με τον τρόπο του μήνυμα υπέρ της ενότητας του χώρου, από τις τοποθετήσεις των ομιλητών διατυπώθηκαν ενστάσεις επί της διαδικασίας και προαπαιτούμενα επί της ουσίας που από μόνα τους στέλνουν κάθε χρονοδιάγραμμα στο καλάθι των αχρήστων.
Τον συντονισμό της συζήτησης έκανε ο Παναγιώτης Αναστόπουλος, πρώην Διευθυντής ΕΕ και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής των «Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία. Στο πάνελ ήταν ο Νίκος Ανδρουλάκης, ευρωβουλευτής με την ΕΛΙΑ, η Άννα Διαμαντοπούλου, Πρόεδρος του ΔΙΚΤΥΟΥ για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, ο Μίλτος Κύρκος, ευρωβουλευτής με Το Ποτάμι, ο Γιώργος Σιακαντάρης, Δρ Κοινωνιολογίας, Μέλος της ΕΕ της ΔΗΜΑΡ και την εισαγωγική ομιλία έκανε ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής των «Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία». Θεωρητικά ήταν το πανόραμα της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας και όλοι επαίνεσαν την πρωτοβουλία της προέδρου του ΠαΣοΚ Φώφης Γεννηματά για προγραμματική συνδιάσκεψη και εκλογή προέδρου από τη βάση, «αλλά…». Σε αυτό το μεγάλο «αλλά» φαίνεται ότι θα παιχτούν όλα τους επόμενους μήνες.
Ο κ. Ιωακειμίδης έπεσε κατευθείαν στα βαθιά: «Αυτή είναι μια κρίσιμη στιγμή για την Κεντροαριστερά», διαπίστωσε και εξήγησε ότι ο τόπος την έχει ανάγκη επειδή υπάρχει ένα νέο πολιτικό τοπίο, όπου κατέρρευσαν όλοι οι μύθοι μαζί με την εξ’ ορισμού προοδευτικότητα της Αριστεράς, αλλά παραμένουν όλες οι μεγάλες προκλήσεις για τη χώρα. Και ο κίνδυνος του Grexit και της εξόδου από τη συνθήκη Σέγκεν. «Η πρόταση της κυρίας Γεννηματά είναι γεγονός ότι άνοιξε τη συζήτηση και είναι ένα θετικό πρώτο βήμα για κάτι νέο. Είναι ένα παράθυρο ευκαιρίας για να προκύψει κάτι νέο, όχι μεθοδευμένο, για να δημιουργηθεί ένας ισχυρός τρίτος πόλος που θα προσφέρει σταθερότητα στη χώρα και ασφάλεια μέσα στην Ευρώπη.
Διαδικασία Επινέ, δηλαδή νέο κόμμα από την αρχή, πρότεινε ο κ. Ανδρουλάκης. Η Ελιά, είπε, είχε μεγάλη αξία όταν τα κόμματα που συμμετείχαν σε αυτή είχαν αθροιστικό ποσοστό που έφτανε στο 20%. «Τώρα μειώθηκαν άρα φεύγουμε από την Ελιά και πάμε στο Επινέ. Ο βασικός πυλώνας θα πρέπει να είναι το πρόγραμμα και μετά τα πρόσωπα, τα οποία θα πρέπει να μιλούν με την κοινωνία γιατί πολλά πρόσωπα του χώρου μας έχουν απαξιωθεί. Δεν πρέπει να θεωρηθεί η διαδικασία ιπποδρομία ενός υποψηφίου αρχηγού, χωρίς έπαθλο. Αν προηγηθεί η εκλογή αρχηγού υπονομεύει το εγχείρημα. Η ΝΔ είχε κόμμα και έβγαλε αρχηγό από τη βάση, εμείς αντιθέτως πάμε να φτιάξουμε παράταξη. Και ας μην βιαζόμαστε, μπορεί το νέο να γίνει γρήγορα μπορεί να γίνει και αργά», σημείωσε.
«Να συζητήσουμε, αλλά αφού η πρόεδρος σας τα αλλάξει όλα και βάλει ως προτεραιότητα την προγραμματική συμφωνία, χωρίς προγραμματική σύγκλιση δεν υπάρχει τίποτα», είπε ο κ. Κύρκος, «παγώνοντας» τη συζήτηση. Το Ποτάμι, πρόσθεσε απαντώντας στην ερώτηση από το ακροατήριο «γιατί δεν κλείνονται σε ένα δωμάτιο τα κόμματα για όσο χρειαστεί μέχρι να συμφωνήσουν;», δεν θα κάνει τίποτα για τον επόμενο μήνα μέχρι να γίνει το συνέδριο του. «Η ρίζα των μεταρρυθμίσεων είναι η σύγκρουση με το βαθύ πελατειακό κράτος. Εμείς αυτό θα το θέσουμε στη συζήτηση. Οι συναντήσεις κορυφής δεν πείθουν κανέναν. Δεν προτείνουμε νεφελωδώς ένα Επινέ. Το θέμα είναι η σύγκλιση επί συγκεκριμένων θεμάτων και εκεί θα δούμε αν συμφωνούμε και τι προτείνουμε για το αύριο. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει», τόνισε.
Μπορούμε να φτιάξουμε τη νέα σοσιαλδημοκρατία αρκεί να βρούμε το σωστό σενάριο, επισήμανε ο κ. Σιακαντάρης. «Το κάθε σενάριο εκπροσωπείται από διαφορετικά πρόσωπα», πρόσθεσε και είπε ότι η πρόταση της ΔΗΜΑΡ είναι να γίνει συνδιάσκεψη στην οποία θα συμμετάσχουν τα μέλη της ΚΕ των κομμάτων και οι Κινήσεις , μετά συνέδριο και στο τέλος η εκλογή αρχηγού.
Η κυρία Διαμαντοπούλου, θύμισε ότι η Ελλάδα πριν από 15 χρόνια ήταν μια χώρα – πρότυπο στην Ευρώπη και ότι σήμερα δεν είναι καταδικασμένη αρκεί να λειτουργήσει διαφορετικά το πολιτικό σύστημα. «Ο χώρος μας έχει αναδείξει πολλά πράγματα. Σήμερα όμως δεν είναι δυνατόν να παλεύουμε για δικαίωση. Υπάρχει καθολική αποτυχία του πολιτικού συστήματος να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Η τελευταία πράξη του δράματος είναι η πρώτη φορά Αριστερά. Το ευρώ και η Σέγκεν, που πράγματι βρίσκονται σε κίνδυνο, είναι δύο μεγάλα επιτεύγματα για τη χώρα και θα είναι πολιτικό έγκλημα αν χαθούν», είπε.
Χωρίς να αναφέρει όνομα, διατύπωσε αιχμές κατά του Αλέξη Τσίπρα, λέγοντας ότι «δεν είναι ηγέτης αυτός που λέει ότι «εφαρμόζω κάτι κακό για τη χώρα για να τη γλιτώσω από κάτι χειρότερο» και κλαψουρίζει ότι φταίνε οι κακοί ξένοι. Αν είναι κακό για τη χώρα ή δεν το εφαρμόζεις ή παραιτείσαι». Η κυρία Διαμαντοπούλου παρατήρησε ότι δεν χρεοκόπησαν οι ιδεολογίες αλλά άλλαξαν οι εποχές και οι ιδεολογίες πρέπει να επανακαθοριστούν. Στην Ελλάδα χρεοκόπησαν οι πολιτικές του λαΪκισμού από όποιον κι αν εφαρμόστηκαν. Το αντίδοτο είναι ένα Κίνημα μεταρρυθμισμού, ένα ρεύμα με σαφές στίγμα στηριγμένο όχι στην άρνηση του μνημονίου, αλλά σε ότι είναι αληθινό, υλοποιήσιμο, εφικτό, υπογράμμισε.
«Νέος φορέας της σοσιαλδημοκρατίας με τις υπάρχουσες δομές δεν συγκινεί κανέναν», πρόσθεσε. «Όλοι μιλάνε για μεταρρυθμίσεις, π.χ. στο Ασφαλιστικό, αλλά δεν λέμε «γιατί φτάσαμε ως εδώ;» και «τι γίνεται τώρα;». Στο Ασφαλιστικό πρέπει να έχουμε πρόταση, να δώσουμε ελπίδα στη νέα γενιά, όχι να λέμε απλά ότι η πρόταση της κυβέρνησης είναι καταστροφική και να έχουμε ελαφριές προσεγγίσεις. Η πρώτη προτεραιότητα μας δεν μπορεί να είναι η αναδιανομή, όπως βλέπω σε πολλά κείμενα, αλλά οι επενδύσεις, η παραγωγή πλούτου. Η πρόταση της Φώφης Γεννηματά είναι σημαντική, βλέπω ότι και ο Σταύρος Θεοδωράκης ξεφεύγει από το φωτοστέφανο του αναμάρτητου. Ο χώρος βρίσκεται σε ανάδευση. Χρειάζεται όμως πολύ καλή προετοιμασία ώστε να μην προκληθούν περισσότερες αντιδράσεις από ότι θετική υποδοχή. Πρέπει να μελετηθούν όλα βήμα προς βήμα, να ξεκινήσουμε από μηδενική βάση, για να φτιάξουμε κάτι καινούργιο που θα πατάει σε υγιή στοιχεία, με χρονοδιάγραμμα και τεκμηρίωση».
«Μπορεί να γίνει αυτός ο φορέας;» διερωτήθηκε. Η άποψη της είναι ότι είναι δύσκολο επειδή η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη δημιουργεί ένα ισχυρό αντι – ΣΥΡΙΖΑ ρεύμα, αλλά αν γίνει θα πρέπει να είναι ένας ισχυρός πόλος εξουσίας και όχι ένα σχήμα του 6 – 8% μόνο για την αναπαραγωγή βουλευτικών εδρών.
