Η τρόικα, παρά τις θεσμικές επιθέσεις που δέχθηκε ακόμη και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ακόμη και μετά τον φόνο της από τον Γιάνη Βαρουφάκη, αντί να μαραζώσει, έβγαλε και τέταρτο κεφάλι. Τα τεχνικά κλιμάκια που βρίσκονται στην Αθήνα δεν αποτελούνται μόνο από τους εκπροσώπους της Κομισιόν, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ αλλά έχουν εμπλουτιστεί και με εκπροσώπους του ESM/EFSF.
Ζοφερό σκηνικό με απειλές και πιέσεις
Η επίσημη ενημέρωση για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων είναι ότι οι εκπρόσωποι των θεσμών σε αυτή τη φάση τροφοδοτούνται με στοιχεία. Η πραγματική εικόνα προκύπτει από τις ιδιωτικές συζητήσεις με μέλη της κυβέρνησης και από τις απροσεξίες της Ελενας Παναρίτη. Πίσω από τον πόλεμο των λέξεων που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση προς την Ευρώπη κρύβονται πιέσεις, εκβιασμοί, μια ζοφερή εικόνα από το χειρότερο παρελθόν.
Η διαπραγμάτευση με τους θεσμούς δεν μοιάζει καθόλου με αυτήν που γινόταν τα προηγούμενα χρόνια. Ολα είναι στη φόρα, απόρρητες συζητήσεις, διαβαθμισμένα έγγραφα, εισηγήσεις στο Eurogroup. Διαφάνεια στο μάξιμουμ και έντονοι συμβολισμοί: η τρόικα δεν θα τριγυρνά από υπουργείο σε υπουργείο και δεν θα δίνει εντολές στην κυβέρνηση, η οποία καίγεται να τετραγωνίσει τον κύκλο, να κλείσει το δημοσιονομικό κενό χωρίς να ανατινάξει τη χώρα και να συμφωνήσει ένα διαφορετικό πρόγραμμα που θα την κρατήσει μέσα στο ευρώ και θα διαμορφώσει συνθήκες κυριαρχίας στην εσωτερική πολιτική σκηνή.
Οι πιέσεις των εταίρων για στάση πληρωμών από την ελληνική κυβέρνηση είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη είναι αυτή που επισήμανε ο Ευάγγελος Βενιζέλος λέγοντας ότι «υπάρχει ένα επικίνδυνο, ελπίζω όχι θανατηφόρο, φλερτ με το πιστωτικό γεγονός». Η αναφορά αυτή του προέδρου του ΠαΣοΚ δεν έγινε τυχαία. Τις τελευταίες ημέρες στα υψηλά κλιμάκια των δανειστών της χώρας διακινείται μια ιδιαιτέρως ανησυχητική πληροφορία ότι η ελληνική πλευρά δεν θεωρεί βλαπτικό για τη χώρα ένα πιστωτικό γεγονός. Παραμένει αδιευκρίνιστο σε ποιο επίπεδο εκτυλίσσεται αυτό το παιχνίδι με τη φωτιά και το βέβαιο είναι ότι οι συνομιλητές της κυβέρνησης λαμβάνουν σοβαρά υπόψη όσα ακούν και προετοιμάζονται αναλόγως.
Ποιος θυμάται τη ρητορική του Αλέξη Τσίπρα κατά της τρόικας πριν από τις εκλογές και τις απειλές ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να αναγνωρίσει τις συμφωνίες της κυβέρνησης Σαμαρά με τους εταίρους; Λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές έλεγε ότι δεν πρόκειται να «αποδεχθεί καμία συμφωνία ερήμην του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα καμία συμφωνία με το δημόσιο χρέος στο ράφι». Εκτιμούσε μάλιστα ότι τα χρόνια που έρχονται ο ευρωπαϊκός Νότος θα ξαναγράψει την ιστορία της Ευρώπης. Η επαφή του με τον Φρανσουά Ολάντ και τον Ματέο Ρέντσι μάλλον διέλυσε τις ψευδαισθήσεις.
Στις 30 Ιανουαρίου ο υπουργός Οικονομικών στη συνέντευξη Τύπου με τον Γερούν Ντάισελμπλουμ ξεκαθάρισε ότι η Αθήνα δεν θα συνεργαστεί με την τρόικα, την οποία αποκάλεσε «τριμερή επιτροπή, σαθρά δομημένη». Λίγες ημέρες αργότερα ο Αλέξης Τσίπρας στην πρώτη επίσημη επίσκεψή του ως πρωθυπουργού στην Κύπρο δήλωνε ότι «η τρόικα δεν έχει την παραμικρή δημοκρατική νομιμοποίηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο» και ότι όσοι στηρίζονται μόνο στα οικονομικά θα διαψευστούν. Ακολούθησαν η πολιτική διαπραγμάτευση για το πρόγραμμα-γέφυρα, οι διαπραγματεύσεις-θρίλερ στο Eurogroup και η συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου, για το περιεχόμενο της οποίας έχει άλλη άποψη ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και άλλη ο Γιάνης Βαρουφάκης και η ελληνική κυβέρνηση, και η εμφάνιση του «γκρουπ των Βρυξελλών».
Η συμφωνία αυτή, η οποία ακόμη δεν έχει εμφανιστεί στη Βουλή ούτε για συζήτηση μεταξύ των κομμάτων, όπως είχε δεσμευθεί η κυβέρνηση, αποτέλεσε την έναρξη ενός ανορθόδοξου πολέμου.
Ο σκληρός πυρήνας της ευρωζώνης, και κυρίως οι Γερμανοί, προβάλλει μια έντονα τιμωρητική διάθεση έναντι της Ελλάδας ακόμη και αν επιχειρήσει να την κρατήσει πάση θυσία στο ευρώ.
Η ελληνική κυβέρνηση παίζει το δικό της χαρτί. Εκλογές και δημοψήφισμα παραμένουν στο τραπέζι σε περίπτωση που οι διαπραγματεύσεις φθάσουν σε αδιέξοδο και οι εταίροι επιμείνουν σε υφεσιακά μέτρα. Επίσης διατηρείται το σκεπτικό που ανέπτυξε ο Πρωθυπουργός στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, ότι ένας άξονας συντηρητικών ευρωπαϊκών δυνάμεων με συνένοχο τον Αντώνη Σαμαρά προσπαθεί να οδηγήσει την κυβέρνηση σε φθορά, ανατροπή ή άνευ όρων παράδοση στις μνημονιακές πολιτικές προτού το ελληνικό παράδειγμα επιδράσει σε συσχετισμούς σε άλλες χώρες.
Η Siemens και οι γερμανικές εταιρείες
Και είναι βέβαιο ότι οι Γερμανοί δεν θα ακούσουν με ευχαρίστηση την απόφαση της κυβέρνησης να εξετάσει από την αρχή όλες τις πτυχές του εξωδικαστικού συμβιβασμού με τη Siemens που έγινε το 2012, χωρίς αυτό να σημαίνει πρόθεση καταγγελίας της συμφωνίας. Στελέχη της κυβέρνησης επισημαίνουν ότι από έναν αρχικό έλεγχο έχουν προκύψει διάφορα ζητήματα. Πιο σοβαρό από αυτά είναι η καταγγελία της ΕΕ ότι παραβιάζεται το δίκαιο του Ανταγωνισμού με την απόφαση των πρώην υπουργών Υγείας και Αμυνας να αναθέσουν απευθείας στη Siemens την προμήθεια ιατρικού εξοπλισμού για 16 νοσοκομεία της χώρας ύψους 90 εκατ. ευρώ αντί να προκηρύξουν διεθνείς διαγωνισμούς. Για τη συγκεκριμένη υπόθεση έχει ενημερωθεί το Μέγαρο Μαξίμου και το υπουργείο Υγείας έχει παραπέμψει τα στοιχεία στον εισαγγελέα, καθώς η χώρα μας απειλείται με πρόστιμο. Αντιστοίχως, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, θα επανεξεταστούν οι συμβάσεις και άλλων γερμανικών εταιρειών σε διάφορους τομείς της δημόσιας διοίκησης για τις οποίες ήδη ασκούνται πιέσεις. Μια σκέψη που υπάρχει στην κυβέρνηση είναι να δημιουργηθεί ένα συντονιστικό κέντρο διαχείρισης των προστίμων που καταβάλλει η χώρα για διάφορες αιτίες ώστε να μειωθούν και να εξοικονομηθούν χρήματα, όπως επίσης να ενοποιηθούν διάφορα πληροφορικά συστήματα στο Δημόσιο, με κορυφαίο παράδειγμα την ηλεκτρονική απόδοση του ΦΠΑ προκειμένου να αποφευχθεί η οικονομική ασφυξία
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
