Δημοσίως – και με επιχειρηματολογία που καταδεικνύει ότι στον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε εξέλιξη μία πολιτική συζήτηση περί στρατηγικής και ταυτότητας του κόμματος – συνεχίζεται η αντιπαράθεση μεταξύ προεδρικής πλειοψηφίας και Αριστερής Πλατφόρμας στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με αφορμή τις υποψηφιότητες Καρυπίδη και Βουδούρη.
Επειτα από μία σκληρή αντιπαράθεση στα κομματικά όργανα και σε κατά τόπους συνεδριάσεις οργανώσεων, η Αριστερή Πλατφόρμα, μέσω άρθρογραφίας του κ.Αντ. Νταβανέλουστην ιστοσελίδα iskra.gr θέτει ευθέως σε αμφισβήτηση τις επιλογές της ηγεσίας στην κατεύθυνση της «διεύρυνσης», ενώ βάζει εμμέσως πλην σαφώς και ζητήματα «νεοφερμένων» στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Νταβανέλος, με αφορμή την υποψηφιότητα Βουδούρη, στρέφεται κατά του γραμματέα της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, κ.Ν. Βούτση, τον οποίο χαρακτηρίζει «έναν από τους βασικούς αρχιτέκτονες της πολιτικής συμμαχιών της πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ» και επισημαίνει μεταξύ των άλλων τα όσα αναφέρει στην Αυγή ο κ. Βούτσης: «(Ο Οδ. Βουδούρης αποτελεί την) επιτομή ενός πολιτικού ανοίγματος για τη φάση που βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ και ελπίζουμε να ακολουθηθεί και από άλλες ανάλογες κινήσεις. Θα έχουμε τέτοιους όλο και περισσότερους, από περισσότερους χώρους…».
Κατά τον κ. Νταβανέλο το πολιτικό αυτό άνοιγμα δεν έχει συζητηθεί και δεν έχει αποφασιστεί από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο ίδιος επισημαίνει και ότι:«το«άνοιγμα» του ΣΥΡΙΖΑ προς τα θραύσματα του μνημονιακού στρατοπέδου δεν αποτελεί πολιτική συμμαχιών ενός ριζοσπαστικού αριστερού ρεύματος, που έχει ως στόχο μια ουσιαστική ανατροπή μέσα από την ανάδειξη μιας κυβέρνησης της Αριστεράς. Η σύμπλευση με τέτοιες προσωπικότητες ή ομάδες δεν ενισχύει «αντικειμενικά» το ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ, αντίθετα είναι πιθανό να προκαλεί ρωγμές στις σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με πραγματικά πλατειά κοινωνικά ακροατήρια, ακόμα και να προκαλεί ρωγμές στον κορμό των κεκτημένων δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα να αποδεικνύεται στο τέλος της ημέρας ως μια αποσυσπειρωτική και όχι συσπειρωτική πολιτική. Με αυτή την έννοια η πολιτική της «αμφίπλευρης διεύρυνσης» είναι πιθανόν να αποδεικνύεται στο τέλος ως πολιτική επιπολαιότητα και όχι ως συγκροτημένη πολιτική συμμαχιών».
Επιπλέον, ο κ. Νταβανέλος σημειώνει πως «οι δημοσκοπήσεις μας προειδοποιούν ότι το ασθενέστερο σημείο του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο φόβος μεγάλων λαϊκών τμημάτων για το ενδεχόμενο μιας «πασοκοποίησης» του ΣΥΡΙΖΑ» και προσθέτει πως«η στήριξη στις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ -όπως γίνεται με την υποψηφιότητα π.χ. του Γαβριήλ Σακελλαρίδη στην Αθήνα- αλλά και η «διεύρυνση» προς τα μαζικά τμήματα της κοινωνικής αντίστασης, αλλά και της «άλλης» πολιτικής Αριστεράς -όπως γίνεται με την υποψηφιότητα της Αγλαΐας Κυρίτση στο Β. Αιγαίο- είναι μια σαφής εναλλακτική λύση. Που, είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι ασύμβατη με το σχέδιο «ένας, δύο, τρεις… πολλοί Βουδούρηδες»».
Στο ίδιο άρθρο, ο κ. Νταβανέλος καταλήγει γράφοντας πως«ειδικά για ένα τμήμα κάποιων «νεοφερμένων» στον ΣΥΡΙΖΑ, έχουμε να θυμίσουμε ότι ασφαλώς δεν υποστηρίζουμε καμιά αρνητική, σε βάρος τους, διάκριση, ούτε όμως δεχόμαστε κάποια θετική, υπέρ τους, διάκριση (όπως ο υπερφίαλος ισχυρισμός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ των «συνιστωσών» ήταν το 4%, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ των «ανοιγμάτων» έφερε το 27%…)» και τονίζει: «Το θέμα, ως συνήθως, αφορά τη στάση του «κέντρου» του ΣΥΡΙΖΑ: που πρέπει να αναγνωρίσει έμπρακτα ότι οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες που παρενέβησαν έγκαιρα, ανοιχτά και δημόσια, ζητώντας να αλλάξει η απόφαση της ΚΕ σχετικά με τη Δ. Μακεδονία, είχαν εκ των πραγμάτων πολιτικά δίκιο. Υπεράσπισαν τον ΣΥΡΙΖΑ από τις συνέπειες μιας απόφασης, που άλλοι πήραν -με τρόπο που όπως αποδεικνύεται ήταν ανεύθυνος- συνέπειες που μπορεί να αποδεικνύονταν πολύ οδυνηρές για το σύνολο του πολιτικού σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ».
Στον κ. Νταβανέλο απάντησε με δημόσια ανακοίνωσή του ο εκ των «νεοφερμένων» στον ΣΥΡΙΖΑ, πρώην βουλευτής του ΠαΣοΚ και της ΔΗΜΑΡ και σήμερα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κ.Ι. Μιχελογιαννάκης,ο οποίος μεταξύ των άλλων επισήμανε τα εξής:
«– Το πολιτικό άνοιγμα όχι μόνο έχει συζητηθεί, αλλά έχει και επισημοποιηθεί τόσο με την από το καταστατικό σύννομη ίδρυση της Σοσιαλιστικής Τάσης, αλλά και με την ιδρυτική διακήρυξη και τις πολιτικές θέσεις που θέσαμε σε διάλογο και μάλιστα με την παρουσία τόσο του γραμματέα κόμματος, του γραμματέα κοινοβουλευτικής ομάδος, αλλά και με χαιρετισμό του προέδρου μας.
– δεν έχει δημιουργήσει καμία ρωγμή με την κοινωνία, ίσα ίσα έχει ενωτικό χαρακτήρα και αυτό αποδεικνύεται και θα αποδεδειχθεί και με την ιερή υποχρέωση στήριξης επιλογών ΣΥΡΙΖΑ, έστω και αν ανήκουν στο ευρύτερο ιδεολογικό χώρο του συντρόφου Νταβανέλλου της αριστερής πλατφόρμας, πχ στήριξη των άξιων υποψηφίων Περιφερειάρχη Κρήτης και Δημάρχου Ηρακλείου
– ασφαλώς και δεν πρόκειται για πασοκοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, άλλωστε τα κριτήρια που βάζουμε: όχι στην συνθήκη Λισσαβόνας, όχι στο Μάαστριχτ, όχι στο Άμστερνταμ, όχι στο σύμφωνο σταθερότητας, όχι στην σημερινή ΟΝΕ, όχι στα μνημόνια και στις προεκτάσεις τους, όχι σε αυτούς που διαχειρίστηκαν γκρίζα εξουσία, ναι στην αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας και της λαϊκής κυριαρχίας, δείχνουν ποιους διαλέγουμε
-ο άκομψος όρος του νεοφερμένου, μιας και επετηρίδα και Αριστερά δεν υπάρχει και ότι διεκδικούμε την μοναδικότητα και πατρότητα της αύξησης ποσοστών είναι λαθεμένες απόψεις που δεν με εκφράζουν.
Η δημιουργία πλατιού κοινωνικοπολιτικού μετώπου από τα χείλη του προέδρου είναι απαραίτητη.
Φιλοδοξώ με τις μικρές δυνάμεις μου να συνεισφέρω στην κοινωνική και ιδεολογική δίοδο στον ΣΥΡΙΖΑ υγιών αριστερών δυνάμεων που θα έχουν στόχο την πολυπόθητη ανατροπή».
