Αντικαρκινική διατροφή

Οσοι ασχολούμαστε με την επικοινωνία της επιστήμης συχνά-πυκνά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το δίλημμα αν πρέπει να δημοσιεύσουμε ή να μη δημοσιεύσουμε μια είδηση. Δεν αναφέρομαι στα προφανή, σε ειδήσεις δηλαδή οι οποίες προέρχονται από μη έγκυρες πηγές ή που είναι αδύνατον να διασταυρωθούν.

ΝΤΑΒΙΝΤ ΚΑΓΙΑΤ
Η σωστή αντικαρκινική διατροφή
Εκδόσεις Καλέντη, 2013,
σελ. 336, τιμή 16 ευρώ

Οσοι ασχολούμαστε με την επικοινωνία της επιστήμης συχνά-πυκνά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το δίλημμα αν πρέπει να δημοσιεύσουμε ή να μη δημοσιεύσουμε μια είδηση. Δεν αναφέρομαι στα προφανή, σε ειδήσεις δηλαδή οι οποίες προέρχονται από μη έγκυρες πηγές ή που είναι αδύνατον να διασταυρωθούν. Αναφέρομαι σε εκείνες τις ειδήσεις οι οποίες, ενώ διαθέτουν όλα τα εχέγγυα της εγκυρότητας (ερευνητές από έγκριτα πανεπιστημιακά ιδρύματα πραγματοποίησαν έρευνες που δημοσιεύονται σε επιστημονικές επιθεωρήσεις υψηλού κύρους…), δημιουργούν ένα αίσθημα αμφιβολίας. Πρόκειται περισσότερο για ενστικτώδη αντίδραση, η οποία όμως βασίζεται στην κοινή λογική.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιων ειδήσεων είναι οι αντικαρκινικές ιδιότητες κάποιων τροφών ή, αντιθέτως, η ικανότητά τους να ενισχύουν την εμφάνιση του καρκίνου: προσκρούει στην κοινή λογική η ιδέα ότι μπορεί κανείς να προφυλαχθεί από τον καρκίνο εφόσον τρώει το δείνα ή το τάδε τρόφιμο! Και τα ερωτήματα που γεννώνται είναι άπειρα: πώς εξήχθη το συμπέρασμα ότι ένα τρόφιμο μας προστατεύει από τη νόσο; Είναι βέβαιον ότι όσοι έτρωγαν το συγκεκριμένο τρόφιμο δεν έκαναν και κάτι άλλο (που οι μελετητές δεν σκέφτηκαν να συμπεριλάβουν στις έρευνές τους) που τους παρείχε τη διαπιστωθείσα από τη μελέτη προστασία; Ακόμη και αν η ικανότητα του τροφίμου να προστατεύσει από τη νόσο είναι καλά τεκμηριωμένη για τους (λίγους συνήθως) εθελοντές μιας μελέτης, τι πιθανότητες υπάρχουν τα ευρήματα να έχουν καθολική ισχύ;
Αν στα παραπάνω προσθέσει κανείς το γεγονός ότι κατά καιρούς σε ορισμένα τρόφιμα ή συστατικά τροφίμων αποδίδονται εξαιρετικές ιδιότητες που με το πέρασμα του χρόνου αποδεικνύονται υπερεκτιμημένες, αντιλαμβάνεστε την πρώτη αντίδρασή μου όταν έλαβα μια πρώτη εκτύπωση του βιβλίου με τίτλο «Η σωστή αντικαρκινική διατροφή» το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει άμεσα από τις Εκδόσεις Καλέντη. Στην πραγματικότητα, αυτό που με συγκράτησε για να μην ξεχάσω το βιβλίο στο συρτάρι ήταν το όνομα του συγγραφέα. Ο Νταβίντ Καγιάτ (David Khayat) είναι ένας πασίγνωστος ογκολόγος στη Γαλλία: για δύο δεκαετίες και πλέον διευθύνει την αντίστοιχη κλινική στο νοσοκομείο Pitie-Salpatriere του Παρισιού, ενώ για την πενταετία 2002-2007 είχε αναλάβει την οργάνωση του Γαλλικού Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τον Καρκίνο.
Πέρα όμως από τους τίτλους και τα αξιώματα, ο Khayat παραμένει ένας γιατρός που βλέπει καθημερινά ασθενείς, ενώ παράλληλα είναι ενεργός και ερευνητικά. Ολη αυτή η συσσωρευμένη πείρα αποτυπώνεται και στο βιβλίο του, το οποίο είναι γραμμένο σε γλώσσα προσιτή σε όλους. Αλλά, πάνω απ’ όλα, το βιβλίο διαπνέεται από κοινή λογική. Ναι, ο μεγάλος καθηγητής δεν κάνει τίποτε άλλο από το να επικαλείται την κοινή λογική προκειμένου να κρίνει (και μαζί του να κρίνουμε και εμείς) τα ερευνητικά συμπεράσματα, ενώ παράλληλα μας εξηγεί τους λόγους για τους οποίους ορισμένα τρόφιμα και τα συστατικά τους μπορούν να δράσουν ως ασπίδα κατά του καρκίνου ή, αντίθετα, να ενισχύσουν την πιθανή προδιάθεση για τη νόσο. Ιδού λοιπόν μια πρόγευση ενός βιβλίου που αξίζει να διαβαστεί απ’ όλους μας.
Η επιλογή της πρόληψης


Ο παραπάνω τίτλος του πρώτου κεφαλαίου του βιβλίου είναι ενδεικτικός. Ο συγγραφέας, αφού επισημάνει ότι ο καρκίνος είναι η πρώτη αιτία «πρόωρης θνησιμότητας στη Γαλλία, δηλαδή θνησιμότητας που συμβαίνει πριν από τα 65 έτη», μας εισάγει στο σκεπτικό του, που έχει ως εξής: υπάρχουν πράγματα που δεν μπορούμε να αλλάξουμε σε ό,τι αφορά στην πιθανότητα που έχει ο καθένας από εμάς να νοσήσει με καρκίνο και πράγματα που μπορούμε να αλλάξουμε. Στα πρώτα ανήκει το γενετικό υλικό μας, τα γονίδια που μας κληροδοτήθηκαν και κάποιες φορές μπορεί να μας καθιστούν πιο ευάλωτους στη νόσο. Στα δεύτερα ανήκουν οι συνήθειές μας, με τις διατροφικές να κρατούν τη «μερίδα του λέοντος».
Διαβάζουμε στη σελίδα 39: «Αραγε είναι δυνατόν η διατροφή μας, δηλαδή το φαγητό και τα ποτά μας, να ευθύνονται για το 20% των μορφών καρκίνου; Στην πραγματικότητα, το συγκεκριμένο ποσοστό είναι σίγουρα μεγαλύτερο. Χωρίς μεγάλο ρίσκο να κάνουμε λάθος, μπορούμε ουσιαστικά να επιβεβαιώσουμε ότι το ένα τρίτο των μορφών καρκίνου συνδέεται άμεσα ή έμμεσα με τη διατροφή. Υπάρχουν λοιπόν στη συγκεκριμένη περίπτωση πολλές δυνατότητες λήψης προληπτικών μέτρων. Δυστυχώς, μετά την ανάγνωση του ανά χείρας βιβλίου θα διαπιστώσουμε ότι αυτά τα μέτρα δεν είναι ούτε τόσο προφανή ούτε τόσο απλά στην τήρησή τους. Πράγματι, για πολλούς λόγους, αντίθετα με αυτά που θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε ορισμένοι, δεν είναι εύκολο να απομονώσουμε τις επιπτώσεις του τάδε ή του δείνα διατροφικού παράγοντα. Δεν είναι δυνατόν να επιβεβαιώσουμε με αλαζονικό τρόπο ότι η πλήρης απόρριψη ενός προϊόντος από τη διατροφή μας είτε η αύξηση της κατανάλωσης ενός άλλου μπορεί να οδηγήσει στην εκδήλωση ή όχι μιας μορφής καρκίνου. Είναι σοβαρό λάθος… Εκτός από τις επιπτώσεις του καπνού, είναι ψευδής η οποιαδήποτε επιβεβαίωση όσον αφορά όλα τα άλλα προϊόντα».
Θα έλεγε κανείς ότι με την παραπάνω παράγραφο ο καθηγητής αναιρεί τον σκοπό του βιβλίου του, αλλά είναι ακριβώς αυτή η απόφαση να δει τα πάντα με κριτικό μάτι που καθιστά το βιβλίο ένα από τα εγκυρότερα που έχουν γραφτεί με στόχο να δώσουν εκλαϊκευμένα τις γνώσεις μας για την πρόληψη του καρκίνου.
Και αυτό κάνει ο Khayat στα επόμενα κεφάλαια: αφού μας εξηγήσει όσα χρειάζεται να γνωρίζουμε για τον τρόπο με τον οποίο διενεργούνται οι μελέτες που αφορούν τον καθορισμό του κινδύνου να νοσήσει κανείς από καρκίνο ως αποτέλεσμα των διατροφικών επιλογών του, ο συγγραφέας εξετάζει μία προς μία τις βασικές κατηγορίες τροφίμων (ψάρια, κρεατικά, γαλακτοκομικά, φρούτα και λαχανικά –ωφέλιμα αλλά χωρίς βεβαιότητα -, λίπη, σάκχαρα, ποτά), χωρίς να ξεχνά να αναφερθεί στα διατροφικά συμπληρώματα και στη φυσική άσκηση, έστω και αν αυτή δεν εμπίπτει στις διατροφικές μας συνήθειες. Το κάπνισμα, που επίσης δεν εμπίπτει στις διατροφικές μας συνήθειες, αποτελεί συχνό σημείο αναφοράς του γάλλου επιστήμονα, ο οποίος με κάθε ευκαιρία μάς θυμίζει ότι πρόκειται για τον πλέον τεκμηριωμένο καρκινογόνο παράγοντα.
Οι πέντε χρυσοί κανόνες


Και ενώ ο γάλλος ειδικός «χτενίζει» τις έρευνες που αφορούν όλες τις τροφές που κατά καιρούς έχουν θεωρηθεί καρκινογόνες ή, αντίθετα, προστατευτικές, εμείς εδώ θα περιοριστούμε να σας δώσουμε τους πέντε χρυσούς κανόνες του:

«1. Μην καπνίζετε: αν και το ποτό δεν είναι καρκινογόνο με το πρώτο ποτήρι, ο καπνός, αντιθέτως, είναι καρκινογόνος από το πρώτο κιόλας τσιγάρο. Ακόμη και αν το καπνίζει ο διπλανός σας. Επομένως, ό,τι και αν σας συμβαίνει, μην καπνίζετε και κυρίως φροντίστε να μην καπνίζουν τα παιδιά σας.

2. Φροντίστε να υπάρχει ποικιλία στη διατροφή σας: μην αποκλείετε τίποτε από το διαιτολόγιό σας, ακόμη και αν περιστασιακά θέλετε να κάνετε το κέφι σας τρώγοντας κάτι που μπορεί να βλάπτει την υγεία σας. Οταν μιλάμε για κίνδυνο, για καρκινογόνο δράση, εννοούμε τη συστηματική κατανάλωση ενός προϊόντος για μεγάλο χρονικό διάστημα.

3. Προσπαθήστε να χρησιμοποιείτε διαφορετικές τεχνικές μαγειρικής: είναι αλήθεια ότι το μαγείρεμα στο γουόκ είναι δυνητικά καρκινογόνο. Αληθεύει επίσης ότι η επαφή κάθε οργανικής ουσίας με τη φλόγα προκαλεί εμφάνιση ουσιών πολύ καρκινογόνων μέσα ή πάνω στην τροφή. Είναι γεγονός ότι το μαγείρεμα στον ατμό ή με σιγανή φωτιά είναι πολύ καλύτερα για την υγεία… ενώ τα τηγανητά μπορεί να είναι πολύ βλαβερά. Τίποτε όμως δεν απαγορεύει να κάνετε ένα ή δύο μπάρμπεκιου μέσα στο καλοκαίρι, ούτε να τρώτε κινέζικο μερικές φορές.

4. Καταναλώνετε κατά προτίμηση παραδοσιακά προϊόντα, προερχόμενα από ήπια καλλιέργεια της περιοχής σας. Ως αξία το παραδοσιακό προϊόν έχει αποτελέσει κατά καιρούς εγγύηση για το ότι δεν βλάπτει την υγεία, ενώ ορισμένες φορές έχει αποδειχθεί επιπλέον ο ευεργετικός του ρόλος στην πρόληψη κάποιων ασθενειών.

5. Προσαρμόστε το ενεργειακό σας ισοζύγιο: αυξήστε τη φυσική δραστηριότητα και μειώστε τη λήψη θερμίδων. Φροντίστε να διατηρείτε έναν σωστό δείκτη μάζας σώματος. Αποφεύγετε λοιπόν τις τροφές με πλούσιο ενεργειακό περιεχόμενο. Μην τσιμπολογάτε μεταξύ γευμάτων. Αθληθείτε. Και αν κάποια μέρα θέλετε να το γιορτάσετε και να ευχαριστηθείτε, να το κάνετε»
.

ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ
Είναι ένοχο το κόκκινο κρέας;

Από τη μια τα διατροφικά σκάνδαλα και από την άλλη ευρήματα ερευνών που θέλουν το κόκκινο κρέας να ευθύνεται για διάφορα δεινά μας, αυτή η τροφή που υπάρχει στο διαιτολόγιό μας από καταβολής ανθρώπου έχει τα τελευταία χρόνια μπει στη μαύρη λίστα. Ισχύουν άραγε όλα όσα του καταλογίζουμε; Ο Khayat αφιερώνει ένα εκτενές κεφάλαιο σε αυτό με σκοπό να μας δείξει ότι έρευνες που αφορούν την κατανάλωση κόκκινου κρέατος στις ΗΠΑ μπορεί και να μη σημαίνουν τίποτε για τους Ευρωπαίους, καθώς ούτε η ποιότητα των κρεάτων είναι ίδια (περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, λιπίδια κ.λπ.) ούτε οι ποσότητες που καταναλώνονται από τόπο σε τόπο, ούτε ο τρόπος μαγειρέματος (κάρβουνα, κατσαρόλα, γουόκ).
Και αφού καταδείξει τους λόγους για τους οποίους πρέπει να είμαστε κριτικοί απέναντι στα ευρήματα των μελετών, στέκεται στη θεωρία που εξηγεί τη σύνδεση μεταξύ της αυξημένης κατανάλωσης κόκκινου κρέατος και του καρκίνου του εντέρου μέσω της κατανάλωσης αίματος. Διαβάζουμε στη σελίδα 120: «Η αίμοσφαιρίνη αποτελείται από τρία συστατικά μέρη: την αίμη, τη σφαιρίνη και ένα μόριο σιδήρου. Είναι γνωστό σήμερα ότι η αίμη ευνοεί τη σύνθεση των Ν-νιτροζο-ενώσεων οι οποίες δυνητικά είναι πολύ τοξικές και καρκινογόνες. Από την πλευρά του, ο σίδηρος μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση πολύ δραστικών ελεύθερων ριζών οι οποίες ενδεχομένως να δημιουργούν βλάβες στο DNA, με συνέπεια να ευνοούν την καρκινική μετάλλαξη…

Ενας τρόπος να αποφύγουμε αυτό τον κίνδυνο είναι ίσως η αρχαία πρακτική που εφάρμοζαν οι εβραίοι και οι μουσουλμάνοι: αποστράγγιζαν το αίμα του κρέατος που επρόκειτο να μαγειρευτεί. Εξάλλου οι σεφ δεν κάνουν κάτι διαφορετικό όταν αποφεύγουν να σερβίρουν αμέσως το κρέας μετά το μαγείρεμα
».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.