Ποιητής, βραβευμένος με Κρατικά Βραβεία Ποίησης Κύπρου, Ελλάδας, Ακαδημίας Αθηνών κ.ά. («Ιμερος»)
«Υπο ευρωπαϊκή κατοχή»
Νεοελληνιστής φιλόλογος εκδότης του περιοδικού «Μικροφιλολογικά»
«Εμείς χρωστάμε στους Ρώσους»
Καλλιτεχνικός διευθυντής Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (ΘΟΚ)
«Είχαμε φτάσει στα όρια της ύβρεως»
Ποιήτρια («Υπαινιγμοί»)
«Πέφτει ψιλή βροχή σαν θρήνος»
Ηθοποιός
«Τώρα την παίρνουν ολόκληρη»
Σκηνοθέτης («Fish ’n’ chips»)
«Ας φάμε πέτρες»
Μάρκος Μάρκου
Σκηνοθέτης («Παπαδόπουλος και Σία»)
«Με γενναιότητα όλοι μαζί»
Σκηνοθέτης («Μικρό έγκλημα»)
«Ο ψύλλος και ο ελέφαντας»
Τραγουδίστρια («Το καινούριο σου όπλο»)
«Ελεύθερη πτώση χωρίς αλεξίπτωτα»
«Η εκλογή Αναστασιάδη θα αλλάξει εντελώς το σκηνικό και το πλαίσιο των πολιτικών εξελίξεων μέσα στην Κύπρο, ενώ θα τινάξει πιθανότατα στον αέρα και τις παραδοσιακά στενές σχέσεις της Λευκωσίας με τη Μόσχα. Ο πιθανότατος πρόεδρος τάσσεται υπερ της αποδοχής οποιουδήποτε όρου απαιτήσουν οι Γερμανοί για την επιβολή καθεστώτος μνημονίου, συμπεριλαμβανομένης της εκποίησης όλης της δημόσιας περιουσίας. Το μνημόνιο στην Κύπρο θα έχει πρώτο στόχο τη διάλυση του υπερμεγέθους τραπεζικού συστήματος του νησιού ώστε οι καταθέσεις να φύγουν από την Κυπρο»(19.2.13 )
Ο Αρθρογράφος Γ. Δελαστίκ δεν ήταν σύγχρονη Κασσάνδρα, όταν έγραφε πριν τις εκλογές τα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες μέρες.
Παρ’ όλα αυτα η νίκη του κ. Αναστασιάδη ήταν αναμενόμενη, αν αναλογιστούμε τα τραγικά λάθη και τους ανίκανους χειρισμούς της προηγούμενης κυβέρνησης που μας οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού. Διαβεβαίωνε, όμως, προεκλογικά «δεσμεύομαι προς τους Κύπριους πολίτες και τους ξένους επενδυτές ότι δεν πρόκειται να υπογράψω οποιοδήποτε μνημόνιο που θα περιέχει κούρεμα καταθέσεων».
Πριν αλέκτωρ λαλήσει, απαρνήθηκε και τις δεσμεύσεις και τις κόκκινες γραμμές του.
Το ύπουλο αυτό νομοσχέδιο, ύπουλο και ως προς το περιεχόμενο και ως προς τον τρόπο με τον οποίο μας επεβλήθει, στόχο είχε να πλήξει την αξιοπιστία του τραπεζικού μας συστήματος ώστε να μετακινηθούν τα κεφάλαια των ξένων επενδυτών. Ποιά οικονομία μπορεί να υπάρξει χωρίς την πίστη των συναλλαγών;
Ζω μεταξύ Κύπρου και Αθήνας τους τελευταίους 6 μήνες. Όπως πολλοί άλλοι Κύπριοι αποφάσισα να περάσω περισσότερο χρόνο στην Κύπρο αφού η κατάσταση στη Ελλάδα είναι δύσκολη, ενώ αντίθετα η Κύπρος διατηρούσε πάντα μια ποιότητα ζωής. Αν λοιπόν διασφαλίζαμε αυτή την ποιότητα ζωής, την ευημερία μας, τα σπίτια μας, την ασφάλεια μας, την ειρήνη στον τόπο μας, με ένα κούρεμα καταθέσεων, είμαι σίγουρη πως όλοι θα ήμασταν σύμφωνοι. Το ζήτημα δεν είναι λοιπόν η απώλεια κάποιων χιλιάδων ευρώ από τον λογαριασμό μας, το ζήτημα είναι ότι το κούρεμα με τους πρωτάκουστους όρους με τους οποίους μας είχε επιβληθεί την προηγούμενη βδομάδα, θα ήταν αρχή πολλών δεινών για τον τόπο μας.
Ακούγοντας τον Μάριο Καρογιάν, που προεκλογικά στήριζε με πάθος την εκλογή Αναστασιάδη, να μιλάει για προσχεδιασμένη επίθεση που στόχο έχει να μας αποστερήσει από τους Ρώσους εταίρους μας, να μας υποδηλώσει οικονομικά, να γκρεμίσει όλους τους πυλώνες στους οποίους στηρίζουμε την οικονομία μας, ώστε να πάρουν στο τέλος και στη δική τους επιρροή το φυσικό αέριο και να δώσουν τη λύση στο εθνικό θέμα όπως τους εξυπηρετεί,
είναι πια ξεκάθαρο ότι το πρόβλημα αυτή τη στιγμή δεν είναι μόνο οικονομικό αλλά πολιτικό, εθνικό και γεωστρατηγικό
Λέω συχνά πως ήμασταν τυχεροί που στην κρίσιμη περίοδο του σχεδίου Ανάν (που όποιος το έχει μελετήσει σε βάθος ξέρει οτι ήταν ένα μη βιώσιμο σχέδιο που εγκυμονούσε κινδύνους )είχαμε ένα ηγέτη, να μας απομακρύνει από τον γκρεμό. Κι όμως φτάσαμε για ακόμα μια φορά στο χείλος του γκρεμού με την Ευρώπη των « δικαιωμάτων, της αλληλεγγύης και της ανάπτυξης» να μας εκβιάζει και να μας οδηγεί στην πτώση.
Γι’ αυτό τώρα πρέπει ο νυν πρόεδρος να ηγηθεί όχι της πτώσης, αλλά της σωτηρίας και της ανάπτυξης. Να διαθέτει κρίση για να μη μας οδηγήσει σε βαθύτερη κρίση.
Έχουμε δει το πείραμα της Ευρωπαϊκής ένωσης στην Ελλάδα να αποτυγχάνει και να οδηγεί σ’ ένα φαύλο κύκλο εκβιασμών, δανεισμών μ νημονίων και όλο και βαθύτερης κρίσης, γι’ αυτό δεν θα έπρεπε να υποκύψουμε στους εκβιασμούς, αλλά να διαπραγματευτούμε για να πετύχουμε ευνοϊκότερους όρους και πιο δίκαιη μεταχείριση. Πρέπει όμως κυρίως να υπάρξει θέληση για να υπάρξει άλλος δρόμος, αλλιώς θα οδηγούμαστε από το μονόδρομο στο αδιέξοδο.
Τα γεγονότα τρέχουν, σαν λέξεις σε φλύαρα στόματα. Οικονομολόγοι λένε πως υπάρχουν λύσεις αν παραχωρήσουμε δικαιώματα για το φυσικό αέριο σε ξένες εταιρείες. Η Τουρκία προειδοποιεί πως έχει δικαιώματα στο φυσικό αέριο και δεν θα αφήσει να επιταχύνουμε τις διαδικασίες. Η εκκλησία της Κύπρου από μηχανής Θεός, αλλά δεν είναι αρκετή η βοήθεια του. Η πρόταση στη Ρωσία που ήταν μια λύση, δεν έγινε ούτε με σχέδιο, ούτε με σωστή προετοιμασία, ούτε με όρους ελκυστικούς για τη Ρωσία και ούτε με την παρουσία του κου Αναστασιάδη, παρά την ανοιχτή πρόσκληση του Ρώσου προέδρου, σαν να ήταν καταδικασμένη να αποτύχει .
Ακούμε πολλά λόγια και λίγα πια πιστεύουμε…
Τα νέα νομοσχέδια που ψήφισε στις 22 Μαρτίου η βουλή, θέτουν κάποιες δικλείδες ασφαλείας προστατεύοντας την ανεξέλεγκτη διαρροή κεφαλαίων και τους μικρο καταθέτες κάτι που δεν έκανε το πρώτο κούρεμα. Το «όχι» λοιπόν, τότε ήταν «όχι» στην ελεύθερη πτώση χωρίς αλεξίπτωτο. Ιδανική και δίκαιη λύση θα ήταν να συμπεριφερθεί η ΕΕ αλληλέγγυα. Ιδανικό θα ήταν, επίσης, να πληρώσουν τα σπασμένα όσοι πολιτικοί και τραπεζίτες έβγαλαν τα εκατομμύρια τους στο εξωτερικό λίγες μέρες πριν ανακοινωθεί το κούρεμα αλλά η δικαιοσύνη είναι στις μέρες μας φανταστικό σενάριο Θα έχουμε να μιλάμε κι εδώ για μια αντίστοιχη λίστα Λαγκάρντ που δεν θα δοθεί ποτέ στη δημοσιότητα.
Το έχουμε δει το έργο και δεν έχει Happy End.
Η Κύπρος λοιπόν αλλάζει…(όπως μας υπόσχονταν οι αφίσες προεκλογικά)
Νησί πικρό, νησί γλυκό, νησί τυραγνισμένο… Τι θλιβερά που σεργιανάν τριγύρω σου τα ψάρια,
κι οι αντίχριστοι να παίζουνε την τύχη σου στα ζάρια…. (Γιάννης Ρίτσος)»
Γιώργος Καλοζώης
Ποιητής («Ανάποδος κόσμος», «Η κλίση του ρήματος»)
«Η Ελλάδα δεν μπορεί να βοηθήσει»