Η «εφημερία» ως πρόσχημα

Μεταξύ των πολλών «φοβερών» και «τρομερών» που διεπίστωσε ο έλεγχος των επιφορτισμένων με την λειτουργία του Ε.Σ.Υ. (Ε.Κ.ΕΠ.Υ) και την τήρηση της νομιμότητας (Σ.Ε.Υ.Π) του Υπ.Υγείας, βρέθηκαν περιστατικά τα οποία, αν και δεν ήταν άμεσης προτεραιότητας, είχαν εισαχθεί σε κλινικές με την αιτιολογία του «επείγοντος».
Το συγκεκριμένο γεγονός πάντως, μόνον καινοφανές δεν είναι, όπως επικοινωνιακά παρουσιάζεται από τους συμβούλους του Υπ.Υγείας. Αρκεί μια μόνο περιήγηση στα στατιστικά στοιχεία του esy.net και ο πλέον αδαής και ελλειπώς πληροφορημένος θα αντιληφθεί τι ακριβώς γίνεται.
Η επιμένουσα «πελατειακή» δομή –όχι κατ’ανάγκην επί χρήμασι- του Εθνικού Συστήματος Υγείας, συνεχίζει να αναπαράγει συνήθειες που ήσαν γνωστές εξ υπαρχής. Με βασικό γνώρισμα την φιλική, «κοντο-πατριωτική» ή μέσω τρίτου προσώπου επαφή με το κατάλληλο πρόσωπο, η πρόσβαση στις υπηρεσίες περίθαλψης είναι ευκολώτερη από όσο με την τήρηση της διαδικασίας «προγραμματισμού» κατάληψης κλίνης και χειρουργικής επέμβασης, σε όσες περιπτώσεις η τελευταία δεν είναι άμεσης αντιμετώπισης.
Η σύγκριση μεταξύ ομοειδών κλινικών και ομοβάθμιων νοσοκομείων, αλλά και η τεκμηρίωση του όντως επείγοντος λόγου της εισαγωγής των ασθενών, με μια σειρά απλών ελέγχων, θα αποδείξει πώς, πότε, γιατί και πώς αντιμετωπίζεται κάθε περίπτωση. Για παράδειγμα, η εισαγωγή σε Παθολογική κλινική την Παρασκευή και η πραγματοποίηση βιοχημικών απλών εξετάσεων μετά το Σαββατοκύριακο, κάτι ίσως σημαίνει.
Οι συνέπειες ουσιαστικά της απουσίας «διοίκησης» των περιστατικών εφημερίας, εκτός από την επιβάρυνση του φόρτου εργασίας του προσωπικού και την επίτευξη «πληρότητας» της εγκατεστημένης κλινικής δυναμικότητας, προφανώς αγγίζουν και τον πυρήνα του προβλήματος. Και αυτό δεν είναι άλλο από την τήρηση απλών κανόνων διαχείρισης χώρου/εξοπλισμού/προσωπικού/πόρων. Εκτός και εάν το καθήκον των κ.κ. Διοικητών εξαντλείται στις υπογραφές εγγράφων και διατήρηση των «ισορροπιών» ενός ήδη σε ετοιμόρροπη κατάσταση συστήματος.