Η μητέρα του Αλέξη Θα προτιμούσα να μην είχα αντικρίσει τους δολοφόνους

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου το σπίτι της οικογένειας Τσαλικιάν στο Π. Ψυχικό, όπου ο 15χρονος έζησε τα λίγα χρόνια της ζωής του, είναι φιλόξενο για όσους το επισκέπτονται. Είναι όμως και παράξενα σιωπηλό, ακριβώς όπως και τότε, μετά τη δολοφονία. Λίγες ημέρες μετά την έκδοση της απόφασης επιβολής ισοβίων στον δολοφόνο ειδικό φρουρό Επαμεινώντα Κορκονέα, η πόρτα του σπιτιού άνοιξε για το «Βήμα της Κυριακής». Η μητέρα του Αλέξη,κυρία Τζίνα Τσαλικιάν , φιλόξενη,ευγενική όσο και ακόμη συντετριμμένη,κάθεται στο διπλανό δωμάτιο,που «άφησε» ο Αλέξανδρος το μοιραίο Σάββατο της 6ης Δεκεμβρίου και το οποίο φιλοξενεί τώρα την άρρωστη γιαγιά του, που και εκείνη πέρασε μια σοβαρή περιπέτεια υγείας,λίγο καιρό μετά την απώλεια του εγγονού της. Η Τζίνα Τσαλικιάν αναλύει κυρίως το πώς βίωσε τη δεκάμηνη δίκη των δύο δραστών, αλλά και την καθημερινότητα μιας δίκης,τη διεξαγωγή της οποίας λόγοι ασφαλείαςσύμφωνα με τις Αρχές επέβαλαν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, στην Αμφισσα, παρά τις αντιρρήσεις της οικογένειας του Αλέξη. «Η ποινή δεν εξαγοράζει την ανθρώπινη ζωή» εξομολογείται η κυρία Τσαλικιάν αναφερόμενη και στην καταδίκη του συνεργού του Κορκονέα, Βασ. Σαραλιώτη , σε κάθειρξη 10 χρόνων, επισημαίνοντας συγχρόνως ότι «οι δικαστές, οι οποίοι στάθηκαν στο ύψος τους,δεν το έκαναν χωρίς κόστος». Και ναι, όπως λέει, θεωρεί ότι η απόφαση είναι «δικαίωση της μνήμης» του 15χρονου γιου της. Μια δικαίωση που καταλαγιάζει τη δική της οργή, καθώς την είχε εξοργίσει « η προσπάθεια κατασυκοφάντησης του γιου μου, τόσο από τους δράστεςόσο και από τον συνήγορό τους ». Και προσθέτει την αίσθησή της ότι στην αρχή της δίκης «κάποιοι προσπαθούσαν να ρίξουν στα μαλακά τους δύο φρουρούς». Δεν συγχωρεί τον Κορκονέα και τον Σαραλιώτη. «Δεν μου ζήτησαν και ποτέ συγγνώμη» τονίζει. «Θα ήθελα μάλιστα να μην τους είχα αντικρίσει ποτέ» λέει και χαρακτηρίζει τον δολοφόνο του παιδιού της «βέβηλο και ιερόσυλο».