Τι να περιμένουμε από τη Σύνοδο Κορυφής

Στη Σύνοδο Κορυφής που συγκαλείται τις επόμενες ημέρες θα εκτυλιχτεί η τελική φάση της ευρωπαϊκής αντίδρασης στην πολύμηνη κρίση της ελληνικής οικονομίας. Κατ΄ αρχάς θεωρείται βέβαιη η υιοθέτηση από τη Σύνοδο της ανάγκης για έλεγχο και περιορισμό των πρακτικών του λεγόμενου «γυμνού σορταρίσματος», που αποτέλεσε το βασικό εργαλείο κερδοσκοπίας εναντίον των ελληνικών ομολόγων τους προηγούμενους μήνες. Η πρόταση αυτή είναι σημαντική για την Ελλάδα τόσο γιατί στην προώθησή της συμμετείχε ...

Στη Σύνοδο Κορυφής που συγκαλείται τις επόμενες ημέρες θα εκτυλιχτεί η τελική φάση της ευρωπαϊκής αντίδρασης στην πολύμηνη κρίση της ελληνικής οικονομίας.

Κατ΄ αρχάς θεωρείται βέβαιη η υιοθέτηση από τη Σύνοδο της ανάγκης για έλεγχο και περιορισμό των πρακτικών του λεγόμενου «γυμνού σορταρίσματος», που αποτέλεσε το βασικό εργαλείο κερδοσκοπίας εναντίον των ελληνικών ομολόγων τους προηγούμενους μήνες. Η πρόταση αυτή είναι σημαντική για την Ελλάδα τόσο γιατί στην προώθησή της συμμετείχε άμεσα η ελληνική κυβέρνηση όσο και γιατί η εφαρμογή της θα αποτρέψει αρκετά κερδοσκοπικά παιχνίδια στο μέλλον.

Παραμένει όμως σε εκκρεμότητα η συνδρομή στις ανάγκες δανεισμού της χώρας μας. Η ελληνική κυβέρνηση έχει πολύ επιδέξια περάσει το δίλημμα «Ευρώπη ή ΔΝΤ» στην ίδια την Ενωση, η οποία πρέπει τώρα να προσμετρήσει τις συνέπειες της κάθε επιλογής που θα κάνει. Εάν η Ενωση βρει τρόπο να μας στηρίξει με απευθείας κεφάλαια ή με παραπάνω τραπεζική ρευστότητα, θα δυσαρεστήσει μεν τη Χριστιανοδημοκρατική Γερμανία, αλλά θα ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο μηχανισμών στήριξης στην ευρωζώνη, οι οποίοι σήμερα απουσιάζουν και συντελούν στη διεύρυνση του χάσματος Βορρά- Νότου.

Εάν όμως η Σύνοδος «σπρώξει» την Ελλάδα στην όχι και τόσο στοργική αγκαλιά του ΔΝΤ, τότε θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια νέα δέσμη διλημμάτων για την επόμενη φάση της ευρωπαϊκής πορείας.

Πρώτον, επειδή η παρέμβαση του ΔΝΤ σε μια χώρα σημαίνει άμεση και καθοριστική συμμετοχή του στη διαμόρφωση της οικονομικής πολιτικής, θα πρέπει το eurogroup και η ΕΚΤ να καταπιούν τη θεσμική περηφάνια τους και να δεχθούν την άμεση ή έμμεση παρουσία του Ταμείου στις συνεδριάσεις τους, σε αντίθεση με τις προβλέψεις της Συνθήκης.

Δεύτερον, θα εκκολαφθούν κερδοσκοπικές στρατηγικές εναντίον και άλλων αδύναμων χωρών, με επόμενους στόχους την Πορτογαλία και την Ιρλανδία και αργότερα σαν κυρίως πιάτο και την Ισπανία, οι οποίες με τη σειρά τους θα καταφεύγουν και αυτές στο ΔΝΤ. Η γερμανική κυβέρνηση μπορεί να έχει έτσι την ψευδαίσθηση ότι εδραιώνει την ηγεμονία της, αλλά αυτό θα συμβεί σε μια Ευρώπη που θα συγκλονίζεται από την ύφεση και τις κοινωνικές εντάσεις. Κάπως ακριβό το τίμημα για μερικές δεκάδες δισ. ευρώ που χρειάζεται τώρα να δανειστεί η Ελλάδα. Για αυτό πρέπει να βρεθεί μια λύση εντός των τειχών του ευρώ, γεγονός που θα αποδείξει την ικανότητα των ευρωπαϊκών θεσμών να προσαρμόζονται στην κρίση και μακροπρόθεσμα θα ενισχύσει την ανθεκτικότητα του κοινού νομίσματος.

Ο κ. Ν. Χριστοδουλάκης είναι πρώην υπουργός Οικονομίας.

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.