ΟΥΓΓΑΡΙΑ

Ο ταν η Ουγγαρία έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης το 2004, η ελπίδα ήταν το κυρίαρχο αίσθημα στη χώρα. Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, η απογοήτευση είναι έκδηλη και ο λαϊκισμός ενισχύεται επικίνδυνα. Το τέλος του κομμουνισμού δεν έφερε την ευημερία που προσδοκούσαν οι Ούγγροι, το βιοτικό επίπεδο των οποίων ήταν από τα καλύτερα σε σχέση με άλλα κράτη του κομμουνιστικού μπλοκ. Σήμερα, σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, μόλις το 31% της κοινής γνώμης πιστεύει ότι η ένταξη στην ενωμένη Ευρώπη ήταν «καλό πράγμα».

Ο ταν η Ουγγαρία έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης το 2004, η ελπίδα ήταν το κυρίαρχο αίσθημα στη χώρα. Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, η απογοήτευση είναι έκδηλη και ο λαϊκισμός ενισχύεται επικίνδυνα. Το τέλος του κομμουνισμού δεν έφερε την ευημερία που προσδοκούσαν οι Ούγγροι, το βιοτικό επίπεδο των οποίων ήταν από τα καλύτερα σε σχέση με άλλα κράτη του κομμουνιστικού μπλοκ. Σήμερα, σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, μόλις το 31% της κοινής γνώμης πιστεύει ότι η ένταξη στην ενωμένη Ευρώπη ήταν «καλό πράγμα». Το 2004 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 50%.

Και ο πολιτικός κόσμος της χώρας όμως δεν ήρθη στο ύψος των περιστάσεων. Τρανό παράδειγμα η συμπεριφορά του πρώην πρωθυπουργού Φέρεντς Γκιουρτσάνι , ο οποίος είχε παραδεχθεί το 2006 ότι είχε πει ψέματα για την οικονομική κατάσταση της χώρας. Δεν το είπε φυσικά στους πολίτες, αλλά σε στελέχη του κόμματός του. Τα λεγόμενά του όμως διέρρευσαν, προκαλώντας διαδηλώσεις και επεισόδια.

Ο κ. Γκιουρτσάνι, στέλεχος των Σοσιαλιστών, δεν είναι πλέον πρωθυπουργός. Πρόλαβε όμως να θέσει σε εφαρμογή ένα αυστηρότατο πρόγραμμα λιτότητας για να συμμαζέψει τα δημόσια οικονομικά. Το τίμημα αυτής της πολιτικής καταβάλλουν σήμερα οι Σοσιαλιστές. Απόδειξη αυτού είναι όσα συνέβησαν πρόσφατα στην πόλη Πεκς, στο νότιο τμήμα της χώρας, που αποτελεί ένα από τα προπύργια των Σοσιαλιστών.

Για να αποφύγουν μια πανωλεθρία στις δημοτικές εκλογές, οι Σοσιαλιστές επέλεξαν ως υποψήφια την Κάταλιν Σίλι, πρόεδρο του Κοινοβουλίου και μία από τις δημοφιλέστερες πολιτικούς της χώρας. Επί ματαίω… Η κυρία Σίλι συνετρίβη από

τον υποψήφιο του κεντροδεξιού κόμματος Fides z, τον Ζολτ Πάβα που αν και παντελώς άγνωστος έλαβε ποσοστό 65%. Το αποτέλεσμα θεωρείται προανάκρουσμα της συντριβής των Σοσιαλιστών στις βουλευτικές εκλογές τον Απρίλιο του 2010. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται η επίδοση του ακροδεξιού κόμματος Jobbik (στα ελληνικά σημαίνει «Κίνημα για μια Καλύτερη Ουγγαρία»). Το κόμμα, που ιδρύθηκε το 2003, έχει κάνει σημαία της προεκλογικής του εκστρατείας την εγκληματικότητα των τσιγγάνων, οι οποίοι αριθμούν περίπου ένα εκατομμύριο σε έναν πληθυσμό 10 εκατομμυρίων. Υποστηρίζει τις αξίες μιας χριστιανικής Ουγγαρίας και την αναγέννηση της Μεγάλης Ουγγαρίας που διελύθη μετά τη Συνθήκη του Τριανόν το 1920. Η απήχηση του Jobbik αναγκάζει και το κεντροδεξιό Fidesz να μετακινηθεί σε πιο δεξιές θέσεις για να περιορίσει τις απώλειες.

Η Ουγγαρία είναι κοινοβουλευτική δημοκρατία με πολυκομματικό σύστημα. Η

πολιτική σκηνή μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού κυριαρχείται από τους Σοσιαλιστές και το κεντροδεξιό Fidesz. Η Εθνοσυνέλευση της Ουγγαρίας αποτελείται από σώμα 386 μελών τα οποία εκλέγονται από τους ψηφοφόρους ανά τετραετία.

Η οικονομική κατάσταση είναι πολύ κακή. Ο υψηλός κρατικός και ιδιωτικός δανεισμός κατέστησε την Ουγγαρία ιδιαίτερα ευάλωτη στις πιέσεις της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Καθώς μάλιστα η χώρα δεν έχει ενταχθεί στην ευρωζώνη, το νόμισμά της δεν άντεξε. Χρειάστηκε να καταφύγει σε δανεισμό ύψους 20 δισ. δολαρίων από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), την Παγκόσμια Τράπεζα και την ΕΕ. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ουγγρική οικονομία θα συρρικνωθεί 6,3% το 2009 και η ανεργία θα φθάσει το 9,5%. Το δημοσιονομικό έλλειμμα εκτιμάται σε 3,4% για το 2009 και 3,9% το 2010, ενώ ο πληθωρισμός σε 4,4%.

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.